Η ευαλωτότητα της ελληνικής οικονομίας στις διεθνείς οικονομικές κρίσεις και οι χρόνιες συστημικές αρρυθμίες που αυξάνουν τις κοινωνικές αδικίες και μας καθιστούν ουραγούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σειρά σημαντικών οικονομικών δεικτών
Του Ορέστη Ομράν*
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαϊου κατέδειξαν την προτίμηση των πολιτών για επιστροφή σε μια προ κρίσης «πολιτική κανονικότητα». Η ενίσχυση των αστικών κομμάτων ανέδειξε την κυβερνησιμότητα και την αξιοπιστία ως βασικούς παράγοντες της διαμόρφωσης των πολιτικών προτιμήσεων των εκλογέων, και αν επιβεβαιωθεί στις νέες κάλπες της 25ης Ιουνίου, θα καθορίσει τη στρατηγική όλων των κομμάτων για την επόμενη τουλάχιστον τετραετία.
Το κυβερνόν κόμμα, το οποίο κεφαλαιοποίησε το φόβο της επιστροφής της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας των προηγούμενων χρόνων, εάν διαμορφώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση θα έχει όλες τις προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της λαϊκής νομιμοποίησης να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που αναβάλλονται επί χρόνια κρατώντας πίσω τη χώρα και τους ανθρώπους της. Ο κίνδυνος εφησυχασμού, ωστόσο, δεν είναι αμελητέος. Η ικανότητα έκφρασης ευρύτερων πολιτικών και ιδεολογικών ρευμάτων που φαίνεται πως διαμορφώθηκε στις εκλογές θα πρέπει να αντικατοπτριστεί τόσο στη σύνθεση της νέα κυβέρνησης όσο και στις πολιτικές που θα εφαρμοστούν.
Δεν είναι αποτελεσματική
Το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης καλείται να συνειδητοποιήσει πως η στρατηγική της συγκέντρωσης της ψήφου διαμαρτυρίας έπαψε να είναι αποτελεσματική. Η ψήφος της πλειοψηφίας των πολιτών φαίνεται πως είναιξεκάθαρα θετική και θα λαμβάνεται στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες από όποιο κόμμα πείθει πως έχει πραγματική εναλλακτική σε επίπεδο προγράμματος και στελεχών, ώστε να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις. Εάν δεν μπορέσει να παρουσιάσει άμεσα μια τέτοια εναλλακτική κινδυνεύει με πολιτική συρρίκνωση και περαιτέρω αποδοκιμασία στις κάλπες.
Το μεγαλύτερο κόμμα της ήσσονος αντιπολίτευσης καλείται να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία επιστροφής του ως του δεύτερου βασικού πολιτικού πόλου στη χώρα, πράγμα που θα επιτύχει μόνο εάν δομήσει τεκμηριωμένο, νηφάλιο αντιπολιτευτικό λόγο και αναδείξει περισσότερα νέα στελέχη, δείχνοντας στους πολίτες πως είναι ικανό να λειτουργήσει θεσμικά ως αξιωματική αντιπολίτευση αρχικά και να αναλάβει ξανά, εν συνεχεία, τη διακυβέρνηση της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Πέραν ωστόσο των νέων πολιτικών ισορροπιών που φαίνεται πως διαμορφώνονται, το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα πρέπει να αντιληφθεί την κρισιμότητα των επόμενων χρόνων για τη χώρα. Η ευαλωτότητα της ελληνικής οικονομίας στις διεθνείς οικονομικές κρίσεις και οι χρόνιες συστημικές αρρυθμίες που αυξάνουν τις κοινωνικές αδικίες και μας καθιστούν ουραγούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σειρά σημαντικών οικονομικών δεικτών, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα μίνιμουμ πολιτικής συναίνεσης, το οποίο φαίνεται πως ευνοεί η νέα πολιτική κανονικότητα για πρώτη φορά μετά από χρόνια πόλωσης και οξέων αντιπαραθέσεων.
Εάν συνεχιστεί το μοτίβο των συγκρούσεων χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και της προβολής των στελεχών κομμάτων που αγνοούν, τεχνικά, γνωστικά και πολιτικά, την σύγχρονη πραγματικότητα, τότε μια νέα μαζική αποδοκιμασία των πολιτών έναντι σου συστήματος δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Και ίσως τότε να έχουμε χάσει την τελευταία ευκαιρία επιστροφής στην κανονικότητα.
Ο Ορέστης Ομράν είναι δικηγόρος Αθηνών και Νέας Υόρκης και επικεφαλής EU-Greek Practice της DLA Piper.
