- Το γραφειοκρατικό μόρφωμα των Βρυξελών ταλαιπωρεί τους Ευρωπαίους πολίτες, δίνοντας δικαιώματα στους ευρωσκεπτικιστές να βγουν από το καβούκι τους
Στο προηγούμενο φύλο της εφημερίδας που κρατάτε στα χέρια σας δημοσιεύθηκε μία συνέντευξη του υφυπουργού Παιδείας Αγγέλου Συρίγου, ο οποίος είναι αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου & Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τον κ. Συρίγο τον ακούω προσεκτικά κάθε φορά που αναλύει θέματα διπλωματίας, είτε είναι για τα εθνικά μας θέματα, είτε συνολικά για την διεθνή σκηνή.
Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας ανέδειξαν μία ρήση του κ. Συρίγου και τιτλοφόρησαν τη συνέντευξη με το «Αμερικάνοι και Βρετανοί θέλουν να εξαντλήσουν την Ρωσία». Ο δε κ. Συρίγος επί λέξει αναφέρει: «Όσο η νίκη που θέλει να πανηγυρίσει ο Πούτιν αργεί, τόσο θα τραβάει και σε μάκρος χρόνου η σύγκρουση. Είναι βεβαίως γεγονός ότι κάποια κράτη, όπως οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, δεν επείγονται για την άμεση λήξη του πολέμου. Θεωρούν ότι τα αλλεπάλληλα λάθη Πούτιν τους προφέρουν την ευκαιρία να οδηγηθεί η Ρωσία στα άκρα και να εξαντληθεί. Αντιθέτως, στην Ευρώπη επειγόμαστε για την άμεση λήξη του πολέμου».
Μέσα σε 70 λέξεις ο κ. Συρίγος περιέγραψε τα συμφέροντα στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Και των Ρώσων, αλλά και αυτών που δεν έχουν άμεση εμπλοκή. Και δυστυχώς για όλους εμάς τους απλούς πολίτες που έχουμε νιώσει στην τσέπη μας τις συνέπειες του πόλεμου στην Ουκρανία με τις απίθανες τιμές στα καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο βενζίνη), αλλά και τις ανατιμήσεις στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Και ως φαίνεται ο Πούτιν δεν δίνει καμία σημασία στα χιλιάδες φέρετρα που επιστρέφουν από την Ουκρανία στην Ρωσία με άψυχα κορμιά ρώσων στρατιωτών που σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς ξεπερνούν τις 30.000. Αλλά και οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι της Ουκρανία σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο δεν καίγονται για άμεση κατάπαυση του πυρός, διότι όσο τραβά ο πόλεμος, τόσο αυξάνονται οι κυρώσεις στην ρωσική οικονομία, τόσο μειώνεται η οικονομική ισχύς αυτής της μεγάλης χώρας και τόσο τα οφέλη για ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανία μεγεθύνονται. Και αυτό με βάση τα γεωπολιτικά συμφέροντα, όσο ξεδοντιάζουν την αρκούδα, τόσο δεν θα είναι ισχυρός σύμμαχος της Κίνας, η οποία είναι στο στόχαστρο ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας.
Τι κάνει η Ευρώπη
Και εύλογα θα αναρωτηθεί ένας απλός πολίτης «τι κάνει η Ευρώπη;». Καλά ευχαριστώ είναι η απάντηση. Όσο οι ηγέτες των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντί να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα που λέει και ο λαός στρίβουν δια του αρραβώνος και συγκροτούν επιτροπές τεχνοκρατών για να προτείνουν λύσεις και να κάνουν υπολογισμούς το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να θεριεύουν το τέρας της γραφειοκρατίας στις Βρυξέλλες.
Και βέβαια όσο οι ηγέτες αναμένουν λύσεις από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, τόσο οι Αμερικάνοι και οι Βρετανοί θα ασχολούνται πρωτίστως με τα συμφέροντα τους και όχι με τις αναγκαίες των ευρωπαίων πολιτών. Ακόμη και στο θέμα της εξάρτησης με το ρωσικό πετρέλαιο και το ρωσικό φυσικό αέριο, επί της ουσίας έχουν μετατραπεί σε παιχνιδάκι στα χέρια του Πούτιν. Εάν η Ε.Ε. είχε κάνει το επόμενο βήμα, δηλαδή αυτό της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, τότε πραγματικά θα μπορούσε να τρίξει τα δόντια και τους Πούτιν, αλλά και αυτών που υποδαυλίζουν την επιμήκυνση των συγκρούσεων.
Τώρα το ζητούμενο για όλη την Ευρώπη είναι το πώς θα «ανακαλύψει» λύσεις, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης για να ανακουφιστούν οι ευρωπαίοι πολίτες και μετά ας σκεφτούμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Διότι αυτό που παρατηρούν με απορία οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι ότι εξακολουθούν οι ηγέτες των χωρών της Γηραιάς Ηπείρου να είναι τόσο διστακτικοί, να σκέπτονται μικροσυμφέροντα και να βλέπουν το δέντρο αδιαφορώντας για το δάσος που υπάρχει από πίσω.
Αν, λοιπόν, στο τέλος Μαΐου στη Σύνοδο Κορυφής (ευχής έργον να υπάρξουν νεώτερα οριστικές αποφάσεις) δεν υπάρχει μία οριστική λύση που να ανακουφίσει τους ευρωπαίους πολίτες, τότε δεν θα πρέπει να πέσουν από τα σύννεφα οι ηγέτες εάν δουν ένα νέο κύμα ευρωσκεπτικισμού να ανθεί στην Ευρώπη.
