Πως ο Ιταλός φασίστας Φραντσέσκο Γκουλίνο από σεσημασμένος απατεώνας εξελίχθηκε σε κατάσκοπο των μυστικών υπηρεσιών της Βουλγαρίας την εποχή του «ψυχρού πολέμου»
Το τελευταίο διάστημα και στην πατρίδα μας, αλλά και σε άλλες χώρες μάθαμε για την δράση κατασκόπων, που μας επαναφέρουν στην εποχή του ψυχρού πολέμου και του διαχωρισμού του κόσμου από ΗΠΑ και ΕΣΣΔ.
Πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ στην Δανία ανέδειξε την σκιώδη προσωπικότητα του Φραντσέσκο Γκουλίνο, μέλους των Βουλγάρικων μυστικών υπηρεσιών, πιο γνωστού σε αυτό το φρικαλέο κόσμο των κατασκόπων με το όνομα «πράκτορας Πικαντιλί». Ο Γκουλίνο έχει μείνεις την ιστορία για μία από τις πιο διαβόητες δολοφονίες που διέπραξε στο Λονδίνο.
Ήταν στις 9 Σεπτεμβρίου του 1978, όταν ο 49χρονος Βούλγαρος αντικαθεστωτικός συγγραφέας Γκεόργκι Μάρκοφ, που είχε πιάσει δουλειά στο BBC, περίμενε σε μια στάση λεωφορείου στη Γέφυρα του Βατερλό του Λονδίνου, όταν τον πλησίασε ένα πράκτορας και τον ακούμπησε «κατά λάθος» στο πόδι με τη μύτη της ομπρέλας του εγχύοντάς του μια μικρή ποσότητα ρικίνης. Το ίδιο βράδυ, ο Μάρκοφ εισήχθη στο νοσοκομείο με υψηλό πυρετό, αλλά ο οργανισμός του δεν άντεξε το δηλητήριο, με αποτέλεσμα να πεθάνει τρεις μέρες αργότερα.
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο Φόνος με την Ομπρέλα» του Δανού δημοσιογράφου, Ούλρικ Σκότε, αποκαλύπτει ορισμένες απίστευτες λεπτομέρειες για τη ζωή του ιταλικής καταγωγής Γκουλίνο, που φαίνεται ότι ήταν ύποπτος και για άλλες δολοφονίες. Τον Γκουλίνο στον κόσμο τον περιγράφουν ως ένα σεξουαλικά διεστραμμένο άνθρωπο, που δεν είχε καμία ιδεολογική προσέγγιση με τον κομμουνισμό, καθώς ήταν δηλωμένος φασίστας, ενώ πριν στρατολογηθεί από τους Βούλγαρους θεωρείτο ως διαβόητος απατεώνας.
Ο Γκουλίνο γεννήθηκε στην πόλη Μπρα της Ιταλίας το 1945 κι έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία. H καριέρα του ως κατασκόπου ξεκίνησε το 1970 όταν συνελήφθη στη Βουλγαρία για λαθρεμπόριο μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Λίγο καιρό αργότερα – και υπό την απειλή να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή – στρατολογήθηκε από τις βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες, που του έδωσαν το κωδικό όνομα «Πικαντίλι».
Ο πορνογράφος κατάσκοπος
Εκείνο που δεν γνώριζαν, όπως φαίνεται οι βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες και αποκαλύπτει τώρα το ντοκιμαντέρ, είναι ότι ο κατάσκοπος που στρατολόγησαν ήταν φασίστας όλη του τη ζωή. Μάλιστα ο Δανός δημοσιογράφος έχει στα χέρια του ένα αντίτυπο του βιβλίου «Ο Αγών Μου» του Χίτλερ κι ένα ημερολόγιο με φωτογραφίες του Μουσολίνι, που είχε στην κατοχή του ο Γκουλίνο. Oι πολιτικές απόψεις του Γκουλίνο φαίνεται ότι επηρέασαν και τις σεξουαλικές του διαστροφές. Αρκετά από τα παιδικά του χρόνια έζησε με μια θεία του στην Ιταλία, που διηύθυνε έναν οίκο ανοχής και επηρεασμένος από αυτές τις εμπειρίες αποζητούσε σε όλη του τη ζωή τη συντροφιά ιεροδούλων.
Κάποιες εξ’ αυτών τις πλήρωνε για να τυλίγουν τα κορμιά τους με ναζιστικά λάβαρα, όταν έκαναν έρωτα, ή για να ποζάρουν με φασιστικές στολές. Ο μέλλων κατάσκοπος παρίστανε τον φωτογράφο και τον ατζέντη μοντέλων και ζητούσε από τις υποψήφιες σεξουαλικά ανταλλάγματα, ή να ποζάρουν γυμνές για να τους εξασφαλίσει δουλειές μοντέλου.
Ύποπτος και για άλλη δολοφονία
Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει ότι λόγω της προτίμησής του στις ιερόδουλες ο Γκουλίνο θεωρήθηκε ύποπτος από τις Αρχές στη Δανία για το φόνο μιας πόρνης ονόματι Χάνε Βιτ στην Κοπεγχάγη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1989. Το θύμα είχε στο κομοδίνο του μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία της πάνω σε άλογο, στην πίσω πλευρά της οποίας έγραφε: «ιππεύοντας με τον Γκουλίνο».
Τον Φεβρουάριο του 1993 οι μυστικές υπηρεσίες της Δανίας (PET) και η Σκότλαντ Γιαρντ ανέκριναν τον Γκουλίνο για την δολοφονία του Μάρκοφ, καθώς είχαν πάρει στα χέρια τους ό,τι είχε απομείνει από τον φάκελο «Πικαντίλι» στη Βουλγαρία. Αλλά ο Γκουλίνο απάντησε στις ερωτήσεις τους με υπεκφυγές και ψέματα ή θέτοντας ο ίδιος ερωτήσεις, όπως είχε διδαχθεί από τις βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του ως κατασκόπου, αλλά και με το φυσικό του ταλέντο να θολώνει τα νερά. Υποστήριξε ότι ο φάκελος «Πικαντίλι» ήταν πλαστός και ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να εξηγήσει τα πλαστά διαβατήρια με τη φωτογραφία του, που περιείχε. Παραδέχθηκε, βέβαια, ότι βρέθηκε στο Λονδίνο το 1978, αλλά ισχυρίστηκε ότι ούτε γνώριζε τον Μάρκοφ, ούτε τον δολοφόνησε.
Ατράνταχτες αποδείξεις που να συνδέουν τον Γκουλίνο με τον δολοφόνο με την ομπρέλα, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, δεν υπήρχαν κι έτσι οι ανακριτές του αναγκάστηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο. Αλλά, όπως λέει ο Ούλρικ Σκότε, αυτή είναι η μισή αλήθεια, αφού ο ίδιος είδε πληροφορίες που υποδεικνύουν ότι ο κατάσκοπος έδωσε σημαντικές πληροφορίες – άγνωστο ποιες – στις μυστικές υπηρεσίες της Δανίας, που του επέτρεψαν να αναχωρήσει από τη χώρα για την Αυστρία.
Νέες πηγές πληροφοριών
Που βρήκε, όμως, ο Σκότε τις πληροφορίες αυτές; Την επομένη της ανάκρισής του για τον φόνο του Μάρκοφ, ο κατάσκοπος επισκέφθηκε εμφανώς αναστατωμένος έναν φίλο του στην Κοπεγχάγη, τον δημοσιογράφο και σκηνοθέτη Φράνκο Ινβερνίτσι.
Τους επόμενους μήνες η εταιρεία του στη Δανία χρεοκόπησε κι ο Γκουλίνο πήγε να μείνει με τον φίλο του. Στο διάστημα της συγκατοίκησής τους του μίλησε για τη ζωή του και του έδωσε ντοκουμέντα, σημειωματάρια και φωτογραφίες, υποτίθεται για μια ταινία που θα γύριζε ο Ινβερνίτσι για τον Γκουλίνο και την «αληθινή ιστορία του φόνου του Μάρκοφ». Έξι μήνες αργότερα ο Γκουλίνο έφυγε από τη Δανία. Όλα αυτά που έδωσε ο Γκουλίνο στον Ινβερνίτσι, τα παραχώρησε η τελευταία στον Σκότε κι αποτέλεσαν τη βάση για το ντοκιμαντέρ του Δανού δημοσιογράφου. Ο Σκότε μίλησε μάλιστα και με τον Γκουλίνο στο μικρό, βρώμικο διαμέρισμά του, στην πόλη Βελς της Αυστρίας το 2021.
Τι ήταν τελικά ο Γκουλίνο; Διεστραμμένος φασίστας, φωτογράφος, έμπορος έργων Τέχνης, κατάσκοπος, ύποπτος δολοφόνος ή διαβόητος ψεύτης και απατεώνας; Για τον Σκότε, ήτα πάνω από όλα ένας «χαμαιλέοντας», πράγμα που τον καθιστούσε ιδανικό μυστικό πράκτορα.
Ο Γκουλίνο πέθανε το καλοκαίρι του 2021 , μόνος του, χωρίς φίλους, λίγο μετά τη συνάντησή του με τον Σκότε. Το πτώμα του βρέθηκε μία εβδομάδα αργότερα και αποτεφρώθηκε ανώνυμα.
