- Το να συντονίσεις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι η ΝΑΣΑ να στείλει με ασφάλεια ένα διαστημόπλοιο στον πιο μακρινό πλανήτη του Γαλαξία μας
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Από την εποχή που ήμουν στο γυμνάσιο την δεκαετία του 70, έως την έναρξη της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας την δεκαετία του 80, μέχρι και σήμερα κάθε καλοκαίρι ακούω την ίδια επωδό από τα χείλη των απλών πολιτών: «Δεν βαρέθηκαν τόσα χρόνια μας δεν έμεινε τίποτα που να μην το κάψουν».
Κάθε καλοκαίρι το ίδιο βιολί. Όποτε τα μελτέμια θεριεύουν, όποτε η θερμοκρασία ξεπερνά τους 35 βαθμούς Κελσίου, τότε ξαφνικά έχουμε τεράστιες πυρκαγιές που κατακαίνε τα δάση, καταστρέφουν περιουσίες και φτάσαμε το 2007 στην Ηλεία, αλλά και στο Μάτι να καούν ζωντανοί δεκάδες ανθρώποι. Έτσι και φέτος δεν έχουμε ξεφύγει από το σύνηθες φαινόμενο του ελληνικού καλοκαιριού. Και παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον υπάρχει η προνοητικότητα για να προστατευθούν ανθρώπινες ζωές, οι καταστροφές είναι τεράστιες. Διότι εάν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει κρατική ενίσχυση, αλλά και κάποιο άτοκο δάνειο, ένας πυρόπληκτος θα καταφέρει να το φτιάξει από την αρχή το σπίτι του, αλλά θα χρωστάει το άτοκο δάνειο στην τράπεζα.
Το ψυχολογικό δράμα ενός πυρόπληκτου είναι αυτό που δεν σβήνει. Είναι χαρακτηριστικό κάτι που μου είχε πει ένας από τους πυρόπληκτους της Ηλείας το 2007 που κατάφερε και ξανάχτισε το σπιτικό του «υπάρχουν πολλά βράδια που ξυπνώ από εφιάλτες και νιώθω ένα μαύρο απροσδιόριστο πράγμα να με πνίγει και να χάνω την αναπνοή μου». Και αυτό μου το έλεγε παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί πολλές συνεδρίες με ψυχολόγους, ψυχαναλυτές και ψυχίατρους, όπου ζήτησε την βοήθεια τους.
Ουδείς πολιτικός δεν έχει δώσει διαχρονικά ένα όραμα για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο των πυρκαγιών. Για το πώς θα υπάρχει πρόβλεψη, για το πώς θα μειώσουμε το κακό. Για να απαλείψουμε το φαινόμενο αποκλείεται. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι και να μην τρέφουμε φρούδες ελπίδες. Να μην ακούμε μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά να ζητάμε λογικές προτάσεις.
Τα σενάρια συνομωσίας
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να τονιστεί ότι στην αφεντιά μου δεν αρέσουν τα σενάρια συνομωσίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εμπρηστές. Απλά δεν ασχολούμαι με διάφορες εθνικιστικές κορώνες ότι τις φωτιές τις βάζουν πράκτορες της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Αλβανίας, των Σκοπίων, κάποιων εξωγήινων που θέλουν να «σβήσουν» την Ελλάδα από το χάρτη. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια δικαιολογία χρησιμοποιεί και ο Ερντογάν, καθώς καίγεται και η νότια Τουρκία. Ο Τούρκος πρόεδρος φωτογραφίζει ότι υπήρχαν εμπρηστές από την Ελλάδα. Δίχως στοιχεία. Έτσι απλά.
Ανάλογους ισχυρισμούς χρησιμοποιούν και οι δικοί μας συνομωσιολόγοι για τις δικές μας φωτιές. Δεν αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν εμπρηστές για άλλους λόγους. Όπως ότι κάποιος μπορεί να είναι πυρομανής. Ή να το κάνει για πλάκα (ναι δυστυχώς συμβαίνει κι αυτό). Ή απλά να είναι αμελής ή ανόητος. Διότι με τους νόμους που ισχύουν οι οικοπεδοφάγοι, όπως τους λέγαμε παλιά, έχουν εξαφανιστεί. Διότι πλέον ουδείς μπορεί να σου πουλήσει οικόπεδο μέσα στο δάσος, καθώς μία αγοραπωλησία περνάει από κόσκινο. Οπότε ο οικοπεδοφάγος δεν μπορεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ακόμη και κορόιδο να βρει υπάρχουν ένα σωρό υπηρεσίες που θα ανακαλύψουν την απάτη.
Βέβαια τελευταία κυκλοφορεί το παραμύθι ότι καίνε τα δάση για να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες, που κάποιοι θεωρούν ως μηχανήματα του διαβόλου. Βέβαια όλοι αυτοί οι συνομωσιολόγοι -που δυστυχώς παρεπιδημούν και στις τάξεις του ΣΥΡΙΖ- αγνοούν, ή κρύβουν τη νομοθεσία. Ότι για να υπάρξει επένδυση με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών, είτε υπάρχει δάσος, είτε έχει καεί την ίδια άδεια χρειάζεται η επένδυση. Είναι αναγκαία η υπογραφή και η άδεια του δασάρχη. Οπότε ο επενδυτής σε αιολικό πάρκο δεν έχει κανένα πρόβλημα με το δάσος. Τουναντίον με βάση αυτά που λένε οι επιστήμονες εάν υπάρχει δάσος, τότε το μικροκλίμα είναι καλύτερο και αυτό βολεύει τις ανεμογεννήτριες.
Οπότε, καταλήγουμε στις περιπτώσεις της αμέλειας και της ανοησίας. Διότι στις περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών κάποιοι συνεχίζουν να κάνουν επικίνδυνες εργασίες σε κήπους, σε χωράφια, αδιαφορώντας για τις κλιματικές συνθήκες. Ας μην λησμονούμε ότι η εθνική τραγωδία στο Μάτι ξεκίνησε από ένα ηλικιωμένο κύριο στην περιοχή Νταού Πεντέλης κι έφτασε κάτω στην θάλασσα σε χρόνο ρεκόρ, αφού ισοπέδωσε το Νέο Βουτζά και το Μάτι καίγοντας 102 ανθρώπους. Ο εν λόγω κύριος-σκασίλα του που έπνεαν άνεμοι οκτώ μποφόρ- αποφάσισε να κάψει ξερόχορτα. Και είδαμε τι συνέβη. Άραγε ο συγκεκριμένος κύριος εξακολουθεί και κοιμάται τα βράδια; Δεν τον κυνηγούν οι ερινύες που βοήθησε στο να καούν ζωντανοί 102 συνάνθρωποι του; Φυσικά τις μεγαλύτερες των ευθυνών έχουν οι αρμόδιοι, που κοιμήθηκαν όρθιοι και πλήρωσαν ξενοδοχείο. Που δεν ειδοποίησαν και δεν προχώρησαν σε εκκένωση της περιοχής. Και μιλάμε από τους τότε αρμόδιους υπουργούς, την τότε περιφερειάρχη, τους τότε αρχηγούς πυροσβεστικής και αστυνομίας, μέχρι τους τελευταίους τροχούς της άμαξας, οι οποίοι απλά κοιτούσαν να καίγονται άνθρωποι.
Συντονισμός
Τι μπορούμε να κάνουμε για να σταματήσουν οι πυρκαγιές; Αναμφίβολα μία δύσκολη απάντηση. Διότι εδώ χρειάζεται η επίλυση ενός παζλ. Και το να συντονίσεις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι η ΝΑΣΑ να στείλει με ασφάλεια ένα διαστημόπλοιο στον πιο μακρινό πλανήτη του Γαλαξία μας.
Κατ’ αρχάς είναι αναγκαίο να αλλάξει η νομοθεσία στο πώς θα παρακάμπτονται οι αρμοδιότητες δασαρχείων σε ό, τι αφορά την πρόβλεψη. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν καθαροί δασικοί δρόμοι, ώστε να μπορεί να επέμβει πιο εύκολα οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Ένα επίσης κρίσιμο σημείο είναι ότι οι δήμοι συνήθως δεν καθαρίζουν τα ξερόχορτα. Κάτι που το είδαμε και στην πυρκαγιά της Πεντέλης. Θα πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις και στους τοπικούς άρχοντες. Από τη στιγμή που δεν έχουν κάνει σωστά τη δουλειά τους για τους οποίους τους επέλεξαν οι πολίτες δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε τις εκλογές. Υπάρχει και η αργία. Εάν κάποιος αποδειχτεί άχρηστος επί του πεδίου για ποιον λόγο να τον κρατάμε δήμαρχο για μία ολόκληρη θητεία;
Και τέλος είναι ανάγκη να μετατραπεί ο εμπρησμός σε κακουργηματικό ιδιώνυμο αδίκημα. Δηλαδή έκανες το έγκλημα, είτε ηθελημένα, είτε από ανοησία, να οδηγηθείς στην φυλακή και να εκτίσεις εκεί την ποινή σου. Δίχως ελαφρυντικά και λοιπά δικονομικά κόλπα. Και βέβαια ο δικαστής θα μπορεί να διαχωρίσει κάποιον… «επαγγελματία» εμπρηστή από κάποιον ανόητο ή αμελή. Απλά θα διαφέρει η ποινή. Η φυλάκιση θα είναι και για τους δύο. Μόνο έτσι έχουμε ελπίδα.
Υ.Γ. Χρειάζεται θράσος κ. Τσίπρα όταν επί ημερών σου κάηκαν102 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε μία ολόκληρη περιοχή να κάνεις λόγο για ενσυναίσθηση και για εθνικό σχέδιο δράσης. Είναι προτιμότερο να ζητήσεις πρώτα μία δημόσια συγνώμη και μετά να συζητήσουμε τα υπόλοιπα…
