*Ολοένα και γίνονται πιστευτοί από τους λαούς τύποι που λένε τεράστια ψέματα και εξυφαίνουν απίθανες θεωρίες συνομωσίας
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Ήμουν από τους πρώτους που είχα αντιταχθεί στις θεωρίες συνομωσίας κατά την διάρκεια της εισδοχής της χώρας στο πρώτο μνημόνιο, το 2010. Και το έκανα, διότι ήταν απλά μαθηματικά. Από αυτά που μαθαίναμε στο γυμνάσιο. Η χώρα ήταν χρεοκοπημένη, οπότε ήταν η μόνη διέξοδος.
Οπότε και σε καμία περίπτωση δεν συντάχθηκα με διάφορες θεωρίες συνομωσίας που έφερναν ψηφαλάκια, αλλά δηλητηρίασαν την κοινωνία. Όπως αυτή του Πάνου Καμένου, ότι χρεοκόπησε τη χώρα ο Γιώργος Παπανδρέου για να κερδίσει από τα ασφάλιστρα κινδύνου ο αδερφός του Αντρίκος. Κάτι που μετά από δέκα και πλέον χρόνια αποδείχθηκε από όλες τις βαθμίδες της δικαιοσύνης ότι ήταν προϊόν της φαντασίας του Πάνου Καμένου και γι’ αυτό και καταδικάστηκε να πληρώσει αποζημιώσεις.
Δεν έδωσα καμία σημασία σε αυτές τις θεωρίες συνομωσίας, όχι λόγω συμπάθειας στον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, ή ήμουν βολεμένος από την τότε κυβέρνηση. Απλά έβλεπα ότι αυτό το κύμα ακραίων ψεμάτων οδηγούσε στον γκρεμό. Και δυστυχώς το διαπιστώσαμε με τον πιο ακραίο τρόπο τα επόμενα χρόνια. Τη θέση των «αγανακτισμένων» πήραν οι Χρυσαυγίτες, που ως εγκληματική οργάνωση δολοφόνησαν, έδειραν, κατέστρεψαν. Είδαμε να συμβαίνουν όλα τα απίθανα. Να κλείνουν τράπεζες, να βιώνουμε ως κοινωνία την απόλυτη απαξίωση.
Από την παγκοσμιοποίηση
Φυσικά δεν ήταν ελληνική πρωτοτυπία όλο αυτό που ζήσαμε. Αυτό το δηλητήριο με το οποίο ποτίστηκαν οι κοινωνίες ήταν κάτι που δεν το υπολόγισαν σωστά οι οπαδοί των αστικών δημοκρατιών. Και ήταν απότοκο της παγκοσμιοποίησης και του βίαιου τρόπου που επιβλήθηκε, δίχως να υπάρχει επεξήγηση για το σημαίνει και τι οφέλη θα υπάρξουν.
Τουναντίον οι επικεφαλείς θεώρησαν ως γραφικούς τύπους σαν τον Τραμπ μέχρι που « τρούπωσαν και μας κατσικώθηκαν», όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κώστας Βουτσάς. Και τώρα πλέον πολύ δύσκολα θα ξαναμπούν στο περιθώριο. Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, που απαγορεύει τις αμβλώσεις αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος των κοινωνιών.
Δυστυχώς σε όλες τις χώρες ακμάζουν και βρίσκονται στον αφρό τύποι σαν τον Τραμπ. Έχουν άλλο όνομα. Λέγονται Ερντογάν, Όρμπαν, Λεπέν, Σαλβίνι, Καμένος κ.λ.π. Όμως όλοι έχουν τις ίδιες αντιλήψεις σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις «δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι, ούτε έχουν τα ίδια ατομικά δικαιώματα». Εάν ειδικά είναι ομοφυλόφιλοι, θα προσθέσω. Το διαπιστώσαμε και όταν ήρθαν προς ψήφιση στη Βουλή -επί ΣΥΡΙΖΑ- νομοθετήματα που πέρασαν όχι με τις ψήφους των κυβερνητικών ΑΝΕΛ του Καμένου, αλλά χάρη στους βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Μεγάλα ψεματα
Όλοι αυτοί οι τύποι επίσης έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Δεν συμφωνούν με την ιστορία όπως έχει γραφτεί κι επιθυμούν να την ξαναγράψουν κατά το δοκούν. Κι όταν αυτό δεν τους βγαίνει χρησιμοποιούν τόσο κολοσσιαία ψέματα που λες «τι λέει ρε παιδί μου αυτός ο τρελός» και στο τέλος τρελαίνεσαι με το ότι τους πιστεύουν. Ισχύει αυτό που έλεγε ο υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ, ο Γιόζεφ Γκέμπελς «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται». Και δείτε τι συνέβη με την εισβολή των τρελών οπαδών του Τραμπ στο Κογκρέσο τον Ιανουάριο του 2021, όταν είχε πει ότι «με έκλεψαν στις εκλογές», χωρίς φυσικά κανένα στοιχείο.
Ουδείς, όμως ανέλυσε και το πώς είχαν άριστη συνεργασία Τραμπ και Πούτιν. Και οι δύο από την ίδια σχολή έχουν πάρει το δίπλωμα ψεύδους. Ο Πούτιν απλά είναι πιο ωμός. Χρησιμοποιεί τα όπλα και κατηγορεί χώρες ως ναζί, όταν ο ίδιος δεν αναγνωρίζει τον ΟΗΕ, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι η επίσημη Ουκρανία δεν σεβάστηκε ένα παραμυθένιο δημοψήφισμα στο Ντονμπάς.
Ο Τραμπ απλά το έκανε πιο χειρουργικά. Με το να τοποθετήσει ακραίους συντηρητικούς δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο για να κερδίζει όσες αποφάσεις επιθυμεί. Όπως η τελευταία όπου απαγορεύει στις γυναίκες το δικαίωμα στην άμβλωση, κάτι που στις ΗΠΑ ίσχυε από το 1973. Με λίγα λόγια, οι γυναίκες στις ΗΠΑ δεν έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα να ελέγχουν το ίδιο τους το σώμα. Στο εξής, το δικαίωμα στις αμβλώσεις θα καθορίζεται από την εκάστοτε Πολιτεία, εκτός εάν το Κογκρέσο αποφασίσει διαφορετικά. Η κάθε Πολιτεία θα μπορεί με βάση αυτή την απόφαση να θεσπίσει τα δικά της μέτρα.
Σκοταδιστική απόφαση
Η σκοταδιστική αυτή απόφαση, θα έχει βαθιές, άμεσες και διαρκείς συνέπειες για τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών στην Αμερική. Ο νέος αδιανόητος εν έτει 2022 νόμος, είναι το αποκορύφωμα δεκαετιών προσπαθειών από τους αντιπάλους των αμβλώσεων και συντάχθηκε από τον δικαστή Σαμουέλ Άλιτο. Φυσικά το χεράκι του το έβαλε και ο Κλάρενς Τόμας, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση, αλλά λόγω της θέσης του κάλυψε τα πάντα.
Όμως πίσω από την συγκεκριμένη απόφαση κρύβεται κάτι πολύ μεγάλο. Ότι πλέον επιβάλλονται οι πλέον απαράδεκτες αποφάσεις για τις ατομικές ελευθερίες, που ήταν κατάκτηση πολλών δεκαετιών. Και καταπατώνται με τις ανοχές μέρους πολιτών, που ολοένα και αυξάνονται και πιστεύουν ψέματα λαϊκιστών και συνομωσιολόγων.
Και όσο όλοι εμείς ανεχόμαστε και δεν προσπαθούμε να πείσουμε όλους όσοι πέφτουν θύματα της ευπιστίας τους, ότι οι λαϊκιστές και λαοπλάνοι δεν είναι η λύση για τα προβλήματα μας, τόσο θα βλέπουμε οι ακραίες πολιτικές να αναστατώνουν τις ζωές μας. Τουναντίον θα βλέπουμε όλο και περισσότερες γυναικοκτονίες. Αλλά οι τρελάκηδες τύπου Τραμπ θα ζουν ζωή χαρισάμενη.
