- Ο Ερντογάν θα μείνει στην ιστορία ως τον πρώτο επίδοξο εισβολέα που ενημερώνει για την ώρα της εισβολής
Του Δημήτρη Μαρκόπουλου*
«Τίποτε δεν είναι πιο κουραστικό από την αέναη προσκόλληση σε έναν ανεκπλήρωτο στόχο» είχε υποστηρίξει κάποτε ο Αμερικανός φιλόσοφος William James.
Υπό το πρίσμα αυτό είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο Τούρκος Πρόεδρος με την διαρκώς κλιμακούμενη φιλοπολεμική του ρητορική, μέσω της οποίας κυνηγά τις προσωπικές του νέο-Οθωμανικές χίμαιρες, έχει κουράσει και μάλιστα πολύ. Το διάβημα της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον για τα αμερικανικά τεθωρακισμένα στα ελληνικά νησιά ήταν ο τελευταίος κρίκος αυτού του κουτοπόνηρου τακτικισμού που διακρίνει αλλά και χαρακτηρίζει εσχάτως την τουρκική διπλωματία.
Σύσσωμη πλέον η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί σαστισμένη τον ρητορικό πόλεμο και το ρεσιτάλ επιθετικότητας της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. Μίας Τουρκίας που προϊόντος του χρόνου δείχνει να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και να προσεγγίζει την Ρωσία, ως η μόνη μάλιστα χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ που δεν της επέβαλλε κυρώσεις για τον πόλεμο που προκάλεσε με την εισβολή της στην Ουκρανία.
Πιο κοντά στον Πούτιν
Είναι πια ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται πιο κοντά στον Βλαντιμίρ Πούτιν παρά στην Δύση. Αμφότεροι θεωρούν ότι οι πόλεμοι εν έτει 2022 μετά Χριστόν, αποτελούν πρόσφορο μέσο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και η αποτελεσματικότερη οδός για την επίλυση διμερών διαφορών. Δεν διστάζουν να στηριχθούν στην ισχύ των όπλων προκειμένου να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους και αντιμετωπίζουν το διεθνές δίκαιο ως έναν παράγοντα που στην καλύτερη των περιπτώσεων επιτελεί καθαρά διακοσμητικό ρόλο.
Και ασφαλώς είναι αυταπόδεικτο ότι και οι δύο τρέφουν βαθιά νοσταλγία για το πάλαι ποτέ αυτοκρατορικό παρελθόν των χωρών τους, το οποίο και επιχειρούν να ανασυστήσουν εις βάρος όμορων κρατών. Κατειλημμένοι από το σύνδρομο του Ηρόστρατου, επιδιώκουν να μείνουν για πάντα στην ιστορία ακόμα και αν καταχωρηθούν τελεσίδικα στις πιο μαύρες σελίδες της.
Ο Ερντογάν εργαλειοποιώντας το μεταναστευτικό εκτοξεύει συνέχεια άμεσες προς την Ελλάδα και έμμεσες προς την Ευρώπη απειλές με την φράση ότι θα ανοίξει την στρόφιγγα, προλειαίνοντας μεθοδικά το έδαφος για τον υβριδικό πόλεμο που ετοιμάζει. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί εις βάρος της ελληνικής κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας, η παραπληροφόρηση της διεθνούς κοινότητας με fake news και πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας που αποσκοπεί στην υπονόμευση της εικόνας της Ελλάδας στους συμμάχους της.
Απέναντι σε αυτή την ακατάσχετη διολίσθηση της Τουρκίας, αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο ο ρόλος της Ελλάδας ως πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα δεν τρομοκρατείται, δεν εκφοβίζεται, δεν δέχεται μαθήματα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φυσικά δεν πρόκειται να δεχθεί bullying από κανέναν.
Η ελληνική κυβέρνηση έχοντας διεθνοποιήσει την επιθετικότητα της Τουρκίας και έχοντας επισημάνει μέσα από το παράδειγμα της Ουκρανίας τον κίνδυνο του αναθεωρητισμού, κρατά χαμηλούς τόνους, δεν σηκώνει το γάντι που καθημερινά της πετάει η απέναντι πλευρά και παράλληλα διεξάγει έναν Μαραθώνιο διπλωματικό αγώνα ενημέρωσης για την τουρκική προκλητικότητα.
Από την άλλη πλευρά ο Ερντογάν, όντας συντριπτικά ηττημένος στην διεθνή διπλωματική κονίστρα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα μείνει τελικά στην ιστορία ως ο πρώτος επίδοξος εισβολέας που ενημερώνει για την ώρα της εισβολής! Όμως όσο και αν προσπαθεί ο γραφικός νέο – σουλτάνος να γκριζάρει τα ελληνικά σύνορα, αυτά θα παραμείνουν γαλάζια και απαραβίαστα.
- Ο Δημήτρης Μαρκόπουλος είναι βουλευτής Ν.Δ. στην Β’ Πειραιώς
