- Ποια είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και τι ισχύει με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα με Γαλλία και ΗΠΑ και ποιοι είναι το πατριωτικό καθήκον
Του Ιωάννη Κρασσά*
Κάποτε ένας σκορπιός ζήτησε από ένα βάτραχο να τον περάσει στην άλλη όχθη ενός ποταμού. Ο βάτραχος ήταν διστακτικός, αλλά ο σκορπιός τον έπεισε λέγοντας ότι εάν του έκανε κακό θα πνιγόταν και ο αυτός. Στο μέσο της διαδρομής ο σκορπιός τον δάγκωσε και ο βάτραχος πεθαίνοντας τον ρώτησε γιατί; Ο σκορπιός του απάντησε: «Δεν μπορώ να συγκρατηθώ, είναι στην φύση μου να επιτίθεμαι».
Το γονίδιο
Πιστεύω ότι είναι ορμέμφυτο των Τούρκων να ενεργούν επιθετικά και να επιδιώκουν την λεηλασία και την αρπαγή. Δεν πειθαρχούν στους κανόνες της λογικής, ούτε σέβονται το περί δικαίου αίσθημα. Οδηγός τους αποτελεί το ένστικτο του αρπακτικού. Τον 6ον αιώνα, όταν ξεκίνησαν από τις στέπες του Τουρκμενιστάν πίστευαν ότι τα πάντα αποτελούν λεία και ο ισχυρότερος τα παίρνει όλα.
Οι πρώτοι Σελτζούκοι Τούρκοι που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Προύσας της Μικράς Ασίας, δεν ξεπερνούσαν τις 40.000. Την νοοτροπία του άρπαγα την υιοθέτησε η συντριπτική πλειονότητα των φυλών που ενσωματώθηκαν μαζί τους βιαίως ή οικειοθελώς, αυξάνοντας θεαματικά τον πληθυσμό τους.
Το παρόν
Οι σύγχρονοι Τούρκοι διατηρούν την πρακτική λεηλασιών, κληρονομιά των προγόνων τους περιβεβλημένη με τον μανδύα της εθνικής στρατηγικής τους. Ο Ερντογάν με τις υπέρμετρες διεκδικήσεις του και την επιθετική ρητορική που χρησιμοποιεί, τοποθέτησε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών του λαού του.
Έχει εγκλωβιστεί σε ένα μονόδρομο, που σε περίπτωση που δεν υλοποιήσει αυτά που ευαγγελίζεται, θα αμφισβητηθεί η αξιοπιστία του με ολέθριες συνέπειες τόσο σε πολιτικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Η ερώτηση που απασχολεί τους πάντες, είναι τι θα πράξει τελικά ο Ερντογάν; Το πιθανότερο είναι ότι ούτε και ο ίδιος το έχει αποφασίσει ακόμα.
Το ζητούμενο είναι εμείς τι πρέπει να κάνουμε, ώστε να ανατρέψουμε το σχεδιασμό του και να αποφύγουμε τις όποιες απώλειες. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν ότι, «Πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται», που σημαίνει ότι η βία αντιμετωπίζεται με βία.
Έχουμε μπλέξει
Προφανώς ή Ελλάδα έχει πρόβλημα με την Τουρκία. Η ιστορία έχει δείξει ότι οι εντάσεις μεταξύ των εθνών εκτονώνονται βίαια, ή ομαλά. Η ειρηνική επίλυση δεν επιτυγχάνεται κατόπιν θεϊκής παρεμβάσεως, αλλά ύστερα από παραχωρήσεις και συμβιβασμούς του αδύνατου. Όλες οι αποφάσεις σε αυτή την ζωή έχουν το τίμημά τους. Είτε επιλέξουμε την διαπραγμάτευση, είτε την πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία, θα υποστούμε τις συνέπειες των επιλογών μας.
Ως χώρα δεν έχουμε επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και δεν εκμεταλλευόμαστε τις θαλάσσιες ζώνες μας, λόγω των απαιτήσεων της γείτονας χώρας να ισχύσουν ιδιαίτερες διευθετήσεις, πέρα των καθοριζομένων από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για Δίκαιο της Θαλάσσης.
Σ’ αυτή την χρονική συγκυρία, η Τουρκία μας απειλεί με πόλεμο επιβουλευόμενη τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Η προσφυγή στα όπλα αποτελεί το έσχατο μέσο επιλύσεως των διαφορών μεταξύ των κρατών. Η υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αποτελεί την αιτία που η πατρίδα μας διατηρεί μεγάλες σε μέγεθος Ένοπλες Δυνάμεις. Η διεξαγωγή του πολέμου είναι πολυσύνθετη ενέργεια, την ευθύνη της οποίας έχει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης, με την υποστήριξη του κρατικού μηχανισμού και των ιδιωτικών δομών. Η πολεμική ετοιμότητα δεν επιτυγχάνεται με το γύρισμα ενός διακόπτη, αλλά προϋποθέτει πολύχρονη και συστηματική προσπάθεια.
Η καλλιέργεια ισχυρού πατριωτικού φρονήματος συνιστά το πλέον δύσκολο τμήμα της προς πόλεμο προετοιμασίας. Ο αναντικατάστατος παράγων για την κατάκτηση της νίκης είναι ύπαρξη των ηθικών εκείνων δυνάμεων, που εκπορεύονται από την αποδοχή ότι η ελευθερία της πατρίδος αξίζει της θυσίας της ζωής μας.
Το ηρωικό κομμάτι της Ιστορίας μας
Όσοι εκ της θέσεως των έχουν την εξουσία λήψεως αποφάσεων, οφείλουν να έχουν κατά νου ότι με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους έναντι του Έθνους και της ιστορίας, από την αδέκαστη κρίση της οποίας δεν εξαιρείται ουδείς. Ο Λεωνίδας όταν είπε στο Ξέρξη το «Μολών λαβέ», είχε πάρει την απόφασή του. Το ίδιο και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, όταν διεμήνυσε στον Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή (1432-1481): «Κοινή γὰρ ἡ γνώμη πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανούμε…».
Την 23η Μαρτίου 1821, η Μεσσηνιακή Σύγκλητος απέστειλε προς τις ευρωπαϊκές αυλές «προειδοποίηση», την οποία υπέγραψε ο Πέτρος Μαυρομιχάλης ως Αρχιστράτηγος των Σπαρτιατικών στρατευμάτων με την οποία γνωστοποιούσε ότι: «ἀπεφασίσαμεν, ἥ νὰ ἐλευθερωθώμεν, ἤ νὰ ἀποθάνωμεν». Η λέξη κλειδί είναι το «ἀπεφασίσαμεν», η οποία αίρει τους όποιους ενδοιασμούς και απλοποιεί την κατάσταση.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επιθυμώντας να καταστήσει την Ελλάδα μια βιώσιμη χώρα, αποφάσισε την συμμετοχή της σε τέσσερις πολέμους(Α΄ και Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Μικρασιατική Εκστρατεία). Το Όχι του Ιωάννη Μεταξά στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι, πυροδότησε την έναρξη του έπους του 1940.
Η αξία του ηγέτη
Ο ηγέτης αποτελεί την πηγή για να παίρνεις θάρρος όταν το έχεις χάσει, να ξαναβρίσκεις την πίστη σου όταν δεν ξέρεις που να στηριχθείς, να ανακαλύπτεις την ελπίδα όταν βρίσκεσαι σε απόγνωση. Οι μεγάλες αποφάσεις λαμβάνονται από τους μεγάλους ηγέτες και τους φέρνουν αντιμέτωπους με το πεπρωμένο τους. Είναι η στιγμή που λαξεύουν το αποτύπωμά τους στην ιστορία.
Ύστερα έρχεται η σειρά του λαού να αποδεχθεί την απόφαση του αρχηγού, να ξεφύγει από την καθημερινότητα και να μεταλάβει από το δισκοπότηρο της θυσίας. Χρειάζεται δύναμη να ξεφύγεις από το βόλεμα και να κάνεις την υπέρβαση, στα δύσκολα όμως φαίνεται από τι μέταλλο είμαστε φτιαγμένοι και ποιος είναι έτοιμος.
Όποιος αποφασίζει να πολεμήσει βρίσκει τον τρόπο να το κάνει. Το περιέγραψε με τον πλέον εναργή τρόπο ο Αλεξανδρινός ποιητής Κωσταντίνος Καβάφης «Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το, πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του». Και μετά την απόφαση τι;
Οι αρχές του πολέμου
Ο Πρώσος θεωρητικός του πολέμου Καρλ Φον Κλαούζεβιτς(1780-1831) στο κλασσικό έργο του «Η Φιλοσοφία του Πολέμου» επεσήμανε: «Κανείς δεν πρέπει να αρχίζει έναν πόλεμο αν δεν έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους του: τι επιδιώκει με τον πόλεμο, πώς θα τον διεξάγει και τι θα κάνει αν τον κερδίσει. Κυρίως, δεν πρέπει να ξεκινήσει έναν πόλεμο αν διατηρεί αμφιβολίες ότι θα τον κερδίσει».
Ο Μέγας Ναπολέων(1769-1869) έγραψε: «Είναι μεγάλο λάθος να περιμένεις να σου επιτεθούν. Στον πόλεμο τίποτα δεν κατορθώνεται παρά μόνο με υπολογισμό. Ό,τι δεν έχει μελετηθεί σε βάθος και με λεπτομέρεια, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Στον πόλεμο χρειάζονται ιδέες απλές και συγκεκριμένες».
Οι παραπάνω παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιωθεί σε όλους τους πολέμους, ανά τους αιώνες και όποιος τις αγνόησε το πλήρωσε ακριβά η χώρα του. Στα 200 χρόνια ελευθέρου βίου μας ως έθνους αυξήσαμε την έκταση και το πληθυσμό μας με πολέμους. Εφόσον αμυνθούμε σθεναρά, στη συνέχεια θα προστρέξουν και οι σύμμαχοι μας. Προς το παρόν έχουμε υπογράψει δύο διακρατικές συμφωνίες για στρατιωτική συνδρομή σε περίπτωση που απειληθεί η κυριαρχία μας.
Α. Την Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία, η οποία την 28η Σεπτεμβρίου 2021, επικυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή. Το άρθρο 2 της συμφωνίας προβλέπει: «Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Β. Την Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ η οποία υπογράφηκε την 14η Οκτωβρίου 2021 και επικυρώθηκε από το κοινοβούλιο την 13η Μαΐου 2022. Στην συμφωνία προβλέπεται: «Η σταθερή απόφαση των δύο χωρών να περιφρουρήσουν και να προστατέψουν αμοιβαίως την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητά τους κατά ενεργειών οι οποίες απειλούν την ειρήνη, περιλαμβανομένης της ένοπλης επίθεσης ή της απειλής επίθεσης». Στις απειλές του Ερντογάν, οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι η κυριαρχία της Ελλάδος δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση και συστήνουν αποφυγή πρακτικών που κλιμακώνουν την ένταση. Είναι σαφές και από τις δύο συνθήκες, ότι πρώτα θα μας επιτεθούν οι Τούρκοι και μετά θα μας βοηθήσουν οι σύμμαχοι.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αποκρούσουμε το πρώτο χτύπημα, ειδάλλως θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Αποτελεί καθήκον μας να πολεμήσουμε για την υπεράσπισή τους, όπως έπραξαν οι πρόγονοι μας που θυσιάσθηκαν για την απελευθέρωσή τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η άμυνα της πατρίδος μας συνιστά πρωτίστως δική μας ευθύνη.
Διαπιστώσεις -συμπεράσματα
«Στον πόλεμο δεν υπάρχει μέση οδός», είχε πει ο νικητής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (όπως χαρακτηρίστηκε), Ουίνστων Τσώρτσιλ(1874-1965). Τον πόλεμο δεν πρέπει ούτε να τον φοβόμαστε ούτε να τον προκαλούμε.
Η αποδοχή του καθήκοντος συνιστά διαχρονικό ένα δύσκολο δίλημμα από την αρχαιότητα. Ακόμη και ο Ηρακλής ταλαντεύθηκε, για να επιλέξει τον δρόμο της αρετής και όχι της κακίας. Ο ατρόμητος Αχιλλέας ντύθηκε με γυναικεία ρούχα για να αποφύγει την εκστρατεία της Τροίας, αλλά τον μετέπεισε ο Οδυσσέας. Η απόφαση είναι ατομική υπόθεση του καθενός, οι δικαιολογίες είναι για τους άλλους, τον εαυτόν μας δεν μπορούμε όμως να τον ξεγελάσουμε.
Τον πόλεμο τον αποφασίζουν οι πολιτικοί ηγέτες, τον διεξάγουν όμως οι στρατιωτικοί. Από την στιγμή που θα εξέλθει το πρώτο βλήμα από την κάνη, καμία δύναμη επί της γης δεν δύναται να μεταβάλει τον συσχετισμό των δυνάμεων, να τροποποιήσει τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, τις δυνατότητες των όπλων, ή την αυτονομία των μέσων. Οι στρατιωτικοί οφείλουν να σχεδιάζουν βασιζόμενοι στα πραγματικά δεδομένα και όχι ικανοποιώντας τις επιθυμίες των πολιτικών τους προϊσταμένων.
Ο αναντικατάστατος πολλαπλασιαστής ισχύος κάθε στρατεύματος εδράζεται στην πίστη προς σ’ ένα αιώνιο ιδανικό, αναλλοίωτο και τέλειο ως προς την έννοια που εκφράζει. Η πατρίδα αποτελεί την ενσάρκωση αυτού του ιδανικού και η υπεράσπιση της ελευθερίας της συνιστά το ιερότερο καθήκον των ανθρώπων που θεωρούν τους εαυτούς τους παιδιά της. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το βασικό κριτήριο των πολέμων και η ανθρώπινη θέληση αποτελεί το μυστικό της νίκης.
- Ο Ιωάννης Κρασσάς είναι Αντιστράτηγος ε.α.
