Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι εάν χάσει και την δεύτερη θέση από το ΠΑΣΟΚ, τότε κινδυνεύει να επιστρέψει στις προ 2009 εποχές και στα μονοψήφια ποσοστά
Ως μάχη επιβίωσης θεωρούν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ την εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου. Διότι ήδη μετά την ευρεία νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις 21 Μαΐου και την παταγώδη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και στα δικά του προνομιακά κοινά, ελλοχεύει ο κίνδυνος επιστροφής στην προ 2010 κανονικότητα, δηλαδή ένα δίπολο που δεν θα περιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό υποστηρίζουν αρκετοί αναλυτές, εκτιμώντας πως όσο η χώρα απομακρύνεται από την κρίση, τόσο και οι πολίτες θεωρούν πως ένα κόμμα που καβάλησε το κύμα των αγανακτισμένων δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στα κόμμα τα εξουσίας. Εξάλλου από τις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής όλοι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τους κατηγορούσαν ως «γερμανοτσολιάδες» τώρα αποτελούν την πλειοψηφία στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Τουναντίον το «κακό» ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται απαλλαγμένο από τα «βαρίδια», καθώς και οι τελευταίοι υπουργοί της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου έμειναν εκτός, δηλαδή ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Κώστας Σκανδαλίδης.
Πως μπορεί να αλλάξει αυτό. Τουλάχιστον να κρατηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην δεύτερη θέση, κάτι που σημαίνει ότι θα αποτελέσει την αξιωματική αντιπολίτευση και στην επόμενη Βουλή. Ο πρώτος μεγάλος φόβος στις τάξεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η επιπλέον αποσυσπείρωση. Ο «κατήφορος» πρέπει να σταματήσει, καθώς αν παγιωθεί μια τάση επαναφοράς του δίπολου Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, θα ήταν το τελειωτικό χτύπημα για το κόμμα. Ένα είναι σίγουρο. Πως οι «καλοί τρόποι» προς τη Χαριλάου Τρικούπη αποτελούν πλέον παρελθόν. Τα στελέχη «ακονίζουν τα μαχαίρια» τους και ετοιμάζονται να απαντήσουν σε ιδιαιτέρως υψηλούς τόνους. Δεν είναι, όμως, μόνο το ΠΑΣΟΚ. Η διασπορά της ψήφου είχε αποδέκτες και μικρότερα κόμματα, όπως την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Η πρώην πρόεδρος της Βουλής μπήκε δυναμικά στο πολιτικό παιχνίδι και ετοιμάζεται για νέες πανελλαδικές εξορμήσεις, καλώντας εκ νέου στο κόμμα της απογοητευμένους ψηφοφόρους της Κουμουνδούρου. «Εκ των ων ουκ άνευ» για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συσπείρωση να ξεκολλήσει από τη ζώνη του 60%-65% και να «επαναπατρίσει» το δικό του κοινό που τον ακολουθεί από το 2012. Στοίχημα δύσκολο, καθώς ο χρόνος που απομένει είναι λίγος και η αναπροσαρμογή της στρατηγικής «βίαιη» και αναγκαστική.
Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στη νέα προεκλογική περίοδο κινδυνεύει με εσωστρέφεια. Ήδη ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου έριξε την πρώτη «μπαλοθιά» με άρθρο του στον ιστότοπο «TVXS». «Για πρώτη φορά στην Ιστορία μια αντιπολίτευση –και μάλιστα σε τέτοια κυβέρνηση– χάνει το ένα τρίτο της δύναμής της μετά από τέσσερα χρόνια».
Επίσης όλοι τονίζουν πως δεν έχουν βοηθήσει έως τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ οι πύρινες και σε πολλές περιπτώσεις «οπαδικές» ανακοινώσεις. Ο Παύλος Πολάκης με το «μόνοι μας και όλοι τους» προκάλεσε ήδη σκεπτικισμό σε αρκετά στελέχη, που βλέπουν τον χρόνο να γυρνάει στις παλινωδίες του Μαρτίου, με τη διαγραφή του από τη λίστα στα Χανιά και το σίριαλ που ακολούθησε μέχρι την επιστροφή του.
Αγώνας επιβίωσης
Αρκεί η αλλαγή στρατηγικής για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να «τρέξει» μια τόσο δύσκολη προεκλογική αναμέτρηση; Εχει γίνει πολλές φορές συζήτηση για τα νέα πρόσωπα που πρέπει να συστρατευτούν δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα και να αποτελέσουν σε πολλές περιπτώσεις τη «φωνή» του. Μέχρι σήμερα ποτέ δεν πήραν τον αναβαθμισμένο ρόλο που θα έπρεπε. Και η ταχύτητα με την οποία έτρεξαν οι εξελίξεις στον προηγούμενο προεκλογικό αγώνα δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Κατά πολλούς μέσα στο κόμμα, ήταν και ένας από τους λόγους που η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατάφερε να βγάλει ένα ανανεωμένο πρόσωπο. Δεν φτάνει μόνο η εκπόνηση του προγράμματος, έχουν σημασία σε πολλές περιπτώσεις και τα στελέχη που το επικοινωνούν. Στις προηγούμενες κάλπες η ανανέωση είχε περιοριστεί στη νέα εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος, την Πόπη Τσαπανίδου.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, λίγες ώρες μετά τη μεγάλη εκλογική ήττα, με ανάρτησή του είχε επισημάνει πως «πρέπει να αξιοποιήσουμε, δίπλα στον Τσίπρα, στελέχη της νέας γενιάς που ανέδειξε η λαϊκή ψήφος, όπως η Αχτσιόγλου, ο Χαρίτσης, ο Ηλιόπουλος».
