- Η θέση της Ελλάδας είναι, για άλλη μια φορά, στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Είναι εκεί που βρίσκεται το διεθνές δίκαιο, η σταθερότητα και η ασφάλεια.
Του Γιώργου Κουμουτσάκου*
Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια σκυταλοδρομία κρίσεων. Από την οικονομική, στη μεταναστευτική, στην περιβαλλοντική, μετά στην υγειονομική και τώρα – με καταλύτη την παράνομη βίαιη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία – περάσαμε στην ενεργειακή κρίση ενώ στον ορίζοντα διαγράφεται μια ενδεχόμενη επισιτιστική.
Οι κρίσεις έγιναν η νέα κανονικότητα και ο πόλεμος επιδείνωσε την αβεβαιότητα. Άλλαξε τον κόσμο μέσα σε 4 μήνες. Στρατιωτικά, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος είναι διακρατικός. Γεωγραφικά είναι περιορισμένος. Όμως, γεωπολιτικά, οικονομικά, ενεργειακά, επισιτιστικά και εμπορικά είναι παγκόσμιος. Είναι ένας διμερής πόλεμος με παγκόσμιο αντίκτυπο.
Σε μια τέτοια επικίνδυνη κατάσταση για τη διεθνή ειρήνη, την ασφάλεια την ανάπτυξη και το περιβάλλον, η ανθρωπότητα, όλοι μας δηλαδή, είμαστε ηττημένοι. Μπροστά στα μάτια μας εξελίσσεται μια μεγάλη αναδιάταξη ισχύος, επιρροής και συμφερόντων. Όχι μόνον στη Μαύρη Θάλασσα, όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς.
Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ: «Η Ρωσία είναι έτοιμη να σταματήσει τη σύγκρουση, όταν η βενζίνη στην Ευρώπη φτάσει τα 3,5 ευρώ και πέσουν όλες οι ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις».
Απορρίπτονται τα σχέδια ειρήνευσης
Την ίδια στιγμή, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις επιμηκύνονται, αν και πολύ συχνά είναι αμφίρροπες, οι έως τώρα διπλωματικές προσπάθειες βρίσκονται σε αδιέξοδο, ενώ τα σχέδια ειρήνευσης απορρίπτονται το ένα μετά το άλλο.
Το πότε και πως θα τελειώσει ο βάναυσος αυτός πόλεμος είναι άδηλο. Όμως, ας μη γελιόμαστε, ακόμα και όταν κάποτε η σύγκρουση τελειώσει, είναι άδηλο ποια θα είναι η νέα κατάσταση πραγμάτων, η νέα ισορροπία που θα προκύψει την επόμενη μέρα.
Ποια θα είναι η Ουκρανία μετά τον πόλεμο; Που θα βρίσκονται τα σύνορά της; Τι θα γίνει με την Κριμαία; Εάν υπάρξει συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα σταματήσουν οι κυρώσεις;
Βασικό χαρακτηριστικό αυτού του πολέμου είναι ότι επανέφερε στο προσκήνιο, με νέα ένταση, την αντιπαράθεση μεταξύ δημοκρατιών και αυταρχικών καθεστώτων.
Η Ρωσία του Πούτιν αποδεικνύεται ένα ανελεύθερο κράτος που δεν διστάζει να παραβιάσει απρόκλητα και απροκάλυπτα την εδαφική ακεραιότητα, την εθνική κυριαρχία και την ανεξαρτησία ενός κράτους, της Ουκρανίας, για να την εμποδίσει να ορίσει η ίδια, το πεπρωμένο της και να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή της μοίρα.
Η ουδέτερη στάση
Παράλληλα, το ΝΑΤΟ διευρύνεται και μάλιστα με χώρες στενής γειτνίασης με τη Ρωσία. Σε μια εντυπωσιακή τροπή των γεωπολιτικών πραγμάτων, η Φινλανδία και η Σουηδία εγκατέλειψαν την έως τώρα προσεκτικά ουδέτερη στάση τους – ειδικά η Σουηδία ανατρέπει παράδοση διακοσίων χρόνων ουδετερότητας – για να ενταχθούν, και μάλιστα με ταχείες διαδικασίες, στη Νατοϊκή Συμμαχία. Η διεύρυνση προχώρησε χωρίς το απειλούμενο εκβιαστικό τουρκικό βέτο.
Η θέση μας, η θέση της Ελλάδας, για άλλη μια φορά, είναι εκεί που βρίσκεται η δημοκρατία. Η θέση της Ελλάδας είναι, για άλλη μια φορά, στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Είναι εκεί που βρίσκεται το διεθνές δίκαιο, η σταθερότητα και η ασφάλεια. Από αυτό δεν κάνει ούτε βήμα πίσω!
- Ο Γιώργος Κουμουτσάκος είναι Βουλευτής Ν.Δ. (Βόρειος Τομέας Β’ Αθήνας)-πρώην αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου-πρώην ευρωβουλευτής-διπλωμάτης-πολιτικός επιστήμονας
