Του Μιχάλη Κωτσάκου
Πριν από ένα περίπου χρόνο κι ενώ η χώρα ετοιμαζόταν για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024 υπήρχαν έντονες αντιδράσεις για την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Τότε ένας από τους πιο γνωστούς δημοσκόπους κάνοντας ανάλυση των μετρήσεων της κοινής γνώμης είχε πει ότι «τα Τέμπη είναι μία χαίνουσα πληγή για την κυβέρνηση».
Τότε οι περισσότεροι από τους υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη απαντούσαν όταν τους έθεταν το ζήτημα των Τεμπών με ένα κυνικό-ομολογουμένως-τρόπο λέγοντας «μίλησε το 41%». Εκτιμούσαν, δηλαδή, ότι το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023 έκλεισε το δυστύχημα, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ευθύνες, ειδικά από τη στιγμή που οι ψηφοφόροι των Σερρών επανεξέλεξαν τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, υπουργό Μεταφορών και Υποδομών την εποχή του δυστυχήματος των Τεμπών.
Κι όμως ένα χρόνο μετά ξαφνικά είδαμε να φουντώνει ένα Κίνημα των Τεμπών, που πιέζει αφάνταστα την κυβέρνηση και την αναγκάζει να κυνηγάει την ουρά της. Μπορεί το Κίνημα των Τεμπών να μην υπάρχει επί της ουσίας, αλλά κατάφερε να φέρει κοντά χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς ιδεολογικούς προορισμούς. Και όπως έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συγγενών των θεμάτων σε όλες τις πόλεις της χώρας με μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, δεν πήγαν μόνο για τα Τέμπη. Με την συμμετοχή τους έδειξαν την δυσαρέσκεια τους για πολλές πτυχές της κυβερνητικής δράσης. Και για την ακρίβεια και για την υγεία και για την παιδεία. Οι δείκτες δυσαρέσκειας χτυπούν κόκκινο και δεν το βλέπουν οι κύριοι υπουργοί. Ή πιο σωστά κάνουν ότι δεν βλέπουν.
Και είναι όντως περίεργο για ένα λογικό άνθρωπο να βλέπει τους υπουργούς να κομπάζουν για την πρωτοπορία της Νέας Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις, την ώρα που σε όλους τους άλλους δείκτες δεν περνάει την βάση. Και για να το καταλάβεις όλη αυτή την δυσαρέσκεια αρκεί η επίσκεψη σε ένα σούπερ μάρκετ, αρκεί να μιλήσεις με ένα απλό μέλος ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων σε οποιοδήποτε σχολείο της χώρας και αρκεί μία επίσκεψη για λόγους υγείας σε ένα νοσοκομείο, ή σε ένα κέντρο υγείας (να φτύσουμε τον κόρφο μας). Αυτές οι επισκέψεις αρκούν, προκειμένου να κατανοήσουν τα κυβερνητικά στελέχη για ποιον λόγο βγήκε ο κόσμος στους δρόμους. Και όπως γίνεται αντιληπτό στις 28 Φλεβάρη στο συλλαλητήριο που είναι προγραμματισμένο για τα δύο χρόνια της εθνικής τραγωδίας θα κατέβουν στις πλατείες οι διπλάσιοι διαδηλωτές. Για να διαμαρτυρηθούν για την δύσκολη ζωή που βιώνουν.
Ερωτηματικά
Αυτό πάντως που προκαλεί μεγάλη απορία σε εμένα και σε πολλούς άλλους είναι επί δύο χρόνια για ποιον λόγο η κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε για να μην ανοίξει ο φάκελος της Hellenic Train. Διότι εάν μετέφερε το τραίνο παράνομο κι επικίνδυνο φορτίο, η Hellenic Train όχι μόνο έχει την ευθύνη, αλλά πλέον οι ποινικές ευθύνες της «εμπλουτίζονται» και με αλλά σοβαρά κακουργήματα.
Ακόμη και από την πρώτη δήλωση του πρωθυπουργού την επομένη του δυστυχήματος, ότι «είμαστε μπροστά σε ένα ανθρώπινο λάθος» φάνηκε μία προσπάθεια να μην αναζητηθούν οι ενδεχόμενες ευθύνες της εταιρείας… Άκρως περίεργο, διότι πέρα από τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες που έχει το κράτος, ευθύνες, έναντι των επιβατικού κοινού, έχει και η εταιρεία που λειτουργεί το μεταφορικό έργο. Το σημαντικότερο δηλαδή, εάν κάνει τα στραβά μάτια σε ζητήματα ασφαλείας. Ιδίως όταν διαφημίζει την ασφάλεια αυτών των σιδηροδρομικών ταξιδιών, όπως έκανε πριν το συμβάν στα Τέμπη.
Ωστόσο, το βασικό θέμα που απασχολεί τελευταία την επικαιρότητα αφορά το αν υπήρχε, ή όχι στο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας λαθραίο εύφλεκτο υλικό, που οδήγησε στην έκρηξη και τη φωτιά αμέσως μετά τη σύγκρουση. Εκεί άλλωστε εδράστηκε και η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού περί των ενδεχόμενων ευθυνών της εταιρείας.
Όμως σε αυτή την σχέση της εταιρείας με τις δύο τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις προκαλούν πολλά ερωτηματικά. Όχι μόνο για το ευτελές τίμημα των 45 εκατομμυρίων ευρώ που πουλήθηκε στους Ιταλούς, αλλά και όσα ακολούθησαν εν συνεχεία. Για παράδειγμα ο Κώστας Αχ. Καραμανλής το 2019 υπέγραψε- εκ μέρους της κυβέρνησης- Μνημόνιο Συναντίληψης με τους Ιταλούς. Αυτό προέβλεπε μεγάλες επενδύσεις (από 600 έως 750 εκατ. ευρώ), αλλά και συγκεκριμένα τεχνικά έργα, με επίκεντρο την ασφάλεια. Από αυτά τα έργα δεν έγινε τίποτα. Τουναντίον, η σύμβαση που τελικά ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2022 «κουτσούρεψε» δραστικά τις επενδύσεις της Hellenic Train, κατά ένα ποσό άνω των 500 εκατ. ευρώ, ενώ μαζί με αυτό το ποσό «εξαφανίστηκαν» και οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις για μηχανισμούς ασφαλείας της κυκλοφορίας.
Θορυβήθηκε
Οι μεγάλες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη που θορύβησαν την κυβέρνηση. Και ξαφνικά φαίνεται να αποφάσισε να βάλει στο στόχαστρο την Hellenic Train. Και το ερώτημα που δικαίως τίθεται από τον απλό κόσμο είναι το εξής: Για ποιον λόγο υπάρχει η αλλαγή ρότας; Αυτό έπρεπε η κυβέρνηση να το κάνει από την επομένη του δυστυχήματος. Τουναντίον η κυβέρνηση κινήθηκε με ένα τρόπο που προκαλεί ερωτηματικά.
Για παράδειγμα υπάρχουν καταγγελίες ότι οι «συμβατικές» σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών κινούνται σε εντελώς άναρχα πλαίσια. Από τη μία, οι περιορισμένες επενδυτικές υποσχέσεις και τα επιχειρηματικά πλάνα των Ιταλών αποδεικνύονται σε μεγάλο βαθμό… βραδείας καύσεως, ενώ από την άλλη, το δημόσιο εμφανίζεται να χρωστάει δεκάδες εκατομμύρια για υπηρεσίες δρομολογίων που έχουν εκτελεστεί. Στο μεταξύ, βέβαια, τα κρούσματα αστοχιών στον σιδηρόδρομο συνεχίζονται. Δηλαδή το δημόσιο κάνει ότι πληρώνει και οι Ιταλοί κάνουν ότι επενδύουν. Περισσότερο η σχέση θυμίζει το ανέκδοτο στον στρατό. Δηλαδή αρκεί σε ένα φαντάρο να πει το «μάλιστα κ. λοχαγέ» κι εν συνεχεία να λουφάρει. Έτσι μένει ικανοποιημένος και ο λοχαγός και ο φαντάρος.
ΥΓ. Υπήρξαν αντιδράσεις για το πρωτοσέλιδο της «60+» της προηγούμενης εβδομάδας. Και συγκεκριμένα για τον υπότιτλο του πρώτου θέματος «Η τραγική τηλεοπτική συνέντευξη του Μητσοτάκη ανέδειξαν στο έπακρο τις αδυναμίες και τον φόβο του Μαξίμου που δεν μπορούν να διαχειριστούν την δυσαρέσκεια της κοινωνίας». Λοιπόν για να ξεκαθαρίσουμε κάτι σε όλους αυτούς τους κυβερνητικούς αξιωματούχους που… παραπονέθηκαν. Προτιμήσαμε τον χαρακτηρισμό «τραγική τηλεοπτική συνέντευξη», σεβόμενοι τους συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών. Κανονικά θα μπορούσαμε κι εμείς να χαρακτηρίσουμε ως «βρεγμένη γάτα» τον κ. Μητσοτάκη, όπως ο Μάνος Βουλαρίνος στο ραδιόφωνο του Σκάι.
