• Άνδρες ή γυναίκες στρέφονται περισσότερο κατά του εαυτού τους; Νεότερη μελέτη αποκαλύπτει ενδιαφέροντα μοτίβα ανάμεσα στα δύο φύλα
Μειωμένα φαίνεται να είναι τα ποσοστά αυτοκτονιών στον γενικό πληθυσμό τα τελευταία χρόνια, υποδηλώνοντας όχι τόσο τον περιορισμό των στρεσογόνων παραγόντων της καθημερινότητας, όσο μάλλον την καλύτερη διαχείριση και τη μεγαλύτερη στροφή προς τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, που μπορούν να παρέχουν πολύτιμη βοήθεια. Στον αντίποδα αυτής της αισιόδοξης τάσης βρίσκονται οι επαγγελματίες ενός συγκεκριμένου κλάδου, οι οποίοι, όπως φαίνεται, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν έντονες δυσκολίες ψυχικής υγείας, καθιστώντας απολύτως επίκαιρη την ανάγκη συνεχούς έρευνας και ανάπτυξης στρατηγικών πρόληψης και διαχείρισης.
Ο λόγος για τους γιατρούς, τα ποσοστά αυτοκτονιών των οποίων, έχουν επίσης μειωθεί, παρουσιάζοντας ωστόσο ισχυρότερη αντίσταση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας ανασκόπησης μελετών που δημοσιεύεται στο «The BMJ.» Το πρόβλημα παραμένει εκτεταμένο, αφού, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ένας γιατρός αυτοκτονεί κάθε μέρα στις ΗΠΑ και περίπου ένας κάθε 10 ημέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μελέτες από το 1960
Για να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια ανασκόπηση σε μελέτες παρατήρησης που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1960 και Μαρτίου 2024, συγκρίνοντας τα ποσοστά αυτοκτονιών των ιατρών με τον γενικό πληθυσμό. Η ανασκόπηση περιλάμβανε 39 μελέτες από 20 χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ωκεανία. Οι μελέτες αυτές κατέγραψαν 3.303 αυτοκτονίες ανδρών και 587 αυτοκτονίες γυναικών σε δύο περιόδους παρατήρησης (1935-2020 και 1960-2020). Ενώ η ανάλυση δεν διαπίστωσε συνολική αύξηση του κινδύνου αυτοκτονιών μεταξύ των ανδρών γιατρών σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος για τις γυναίκες γιατρούς βρέθηκε να είναι σημαντικά υψηλότερος (76%) από αυτόν του γενικού πληθυσμού.
Συγκρίνοντας τις πιο πρόσφατες με παλαιότερες μελέτες, οι ερευνητές παρατήρησαν μείωση των ποσοστών αυτοκτονίας τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες γιατρούς με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, το ποσοστό για τις γυναίκες γιατρούς, αν και μειωμένο, παρέμεινε 24% υψηλότερο από εκείνο του γενικού πληθυσμού.
Τα ακριβή αίτια αυτής της μείωσης παραμένουν ασαφή, αλλά οι ειδικοί εικάζουν ότι η αυξημένη ευαισθητοποίηση σε θέματα ψυχικής υγείας και η καλύτερη υποστήριξη στο χώρο εργασίας τα τελευταία χρόνια μπορεί να έχουν συμβάλει σε αυτή την εξέλιξη. Παρά την πρόοδο αυτή, η σημαντική διακύμανση μεταξύ των μελετών υποδηλώνει ότι ο κίνδυνος αυτοκτονιών μεταξύ των γιατρών δεν είναι ομοιόμορφος σε διαφορετικές περιοχές και πληθυσμούς. Παράγοντες όπως τα περιβάλλοντα εκπαίδευσης, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και η αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας πιθανόν να παίζουν ρόλο.
Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι οι άνδρες γιατροί σημειώνουν 81% υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών σε σύγκριση με άλλες επαγγελματικές ομάδες παρόμοιας κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης. Η τάση φαίνεται παρόμοια για τις γυναίκες γιατρούς, ωστόσο ο περιορισμένος αριθμός μελετών δεν επιτρέπει ασφαλή συμπεράσματα.
Η ανασκόπηση χαρακτηρίζεται από ορισμένους περιορισμούς, όπως η σπανιότητα μελετών από περιοχές εκτός Ευρώπης, ΗΠΑ και Ωκεανίας, καθώς και η πιθανή υποδήλωση των αυτοκτονιών λόγω του στίγματος. Παρά τις προκλήσεις αυτές, η μελέτη προσφέρει μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση των παραγόντων που οδηγούν σε αυτές τις τάσεις. Οι μελετητές υπογραμμίζουν την ανάγκη ενίσχυσης τόσο των ερευνών, όσο και των στρατηγικών πρόληψης, ιδίως με στόχο τη μείωση των ποσοστών αυτοκτονιών μεταξύ των γυναικών ιατρών. Ζητούν επίσης τη διεξαγωγή μελετών για τη διερεύνηση του δυνητικού αντίκτυπου της COVID-19 στα ποσοστά αυτοκτονιών ιατρών σε παγκόσμιο επίπεδο.
