1.
«ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ»-Της Ρέας Βιτάλη
Ο μπαμπάς μου.
Μια πληγή που πονούσε ακολούθησα και τη στόλισα μ’ ένα σωρό μεγάλα και μικρά, με τη μικροϊστορία μιας ολόκληρης γενιάς, για ν’ αντέξω να σας τη μεταφέρω. Πότε επιβάτις, πότε λαθρεπιβάτις. Στη ζωή του, στη ζωή της, στη ζωή μου… Μια διαδρομή παράλληλα με έναν μεγάλο έρωτα, με την ιστορία του εμπορίου στη χώρα μας και την ιστορία του αυτοκινήτου. Περάστε… Σε όποιο κάθισμα… Έμαθα και να οδηγώ.
Βόλτα στα χρόνια θα σας πάω.
Mια αυτοβιογραφική εξομολόγηση από τη Ρέα Βιτάλη.
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
2.
«ΝΕΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ. ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ»- Του Χάρη Γεωργιάδη
Μισό αιώνα μετά την τουρκική εισβολή είναι πλέον η ώρα για μια νέα ρεαλιστική προσέγγιση.
Δεν αρκεί η διακηρυκτική επανάληψη των θέσεών μας και η πρόσκληση της τουρκικής πλευράς σε διάλογο. Ούτε, βεβαίως, οδηγεί πουθενά η ανέξοδη και ανεύθυνη ρητορεία, που αγνοεί τις πραγματικότητες και την επίδραση του χρόνου.
Με νηφαλιότητα οφείλουμε να αποτυπώσουμε τα δεδομένα, να διαμορφώσουμε καθαρή εικόνα για τις επιδιώξεις της Τουρκίας και να αξιολογήσουμε τόσο τους κινδύνους όσο και τις επιλογές που έχουμε μπροστά μας.
Όχι για να αποδεχθούμε παθητικά τη μοίρα μας, αλλά για να αντιμετωπίσουμε όλα όσα απειλούν την εθνική επιβίωση των Ελλήνων της Κύπρου. Για να λάβουμε συνετές και ωφέλιμες αποφάσεις και να προσδιορίσουμε με αυτοπεποίθηση τα βήματα που θα διασφαλίσουν τον κυπριακό ελληνισμό.
Αυτό σημαίνει διεκδικητικός και πατριωτικός ρεαλισμός.
Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ
3.
«Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ»- Του Χρήστου Μαρκογιαννάκη
Μια σειρά φρικτών δολοφονιών συνταράσσει την Αθήνα. Ο τρόπος, ο τόπος και η σκηνοθεσία των εγκλημάτων είναι εμπνευσμένα από τους μεγαλύτερους συγγραφείς αστυνομικής και νουάρ λογοτεχνίας: Άγκαθα Κρίστι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φρεντ Βαργκάς, Πέτρο Μάρκαρη.
Η αλληλουχία των δολοφονιών δεν είναι τυχαία. Ακολουθεί τη σειρά με την οποία είναι τοποθετημένα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του επιφορτισμένου με τις υποθέσεις αστυνόμου Χριστόφορου Μάρκου.
Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης, έναν νέο συνάδελφο που μοιάζει πολύ καλός για να είναι αληθινός και μια αποτυχημένη σύντομη σχέση του που ψάχνει για εκδίκηση, ο Μάρκου αναζητά τον αόρατο δολοφόνο μεταξύ της πραγματικότητας και των σελίδων αγαπημένων του βιβλίων.
Και με κάθε μυθιστόρημα οι νεκροί πολλαπλασιάζονται…
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
4.
«Ο ATTILIO ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»- Της Μάτας Κοτσιώνη
Ο κύβος ερρίφθη.
Ο Ιταλός αρχιμουσικός Attilio Ruggero Campanile αποφάσισε να φύγει από τη Λάρισα και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην Τρίπολη. Λαμβάνοντας, ωστόσο, αυτή την απόφαση, είναι σίγουρο ότι δε γνώριζε πόσο σημαντικό ρόλο θα έπαιζε στη μουσική ζωή της Τρίπολης ούτε πόσο σημαντικό ρόλο θα έπαιζε η πόλη στη δική του ζωή.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τους αρχιμουσικούς που κατά τη διάρκεια της αναφερόμενης εποχής περνούν ολόκληρη τη ζωή τους σαν νομάδες περιερχόμενοι την ελληνική επικράτεια.
Ως αποτέλεσμα, παρακολουθούμε τη δημιουργία δικτύων, τα οποία οδήγησαν στη μεταλαμπάδευση μουσικών πρακτικών και εμπειριών στην Ελλάδα, παρότι αυτό δεν είναι σίγουρο ότι ανήκε στις προθέσεις των φορέων αυτής της κληρονομιάς. Γι’ αυτό και είναι ελκυστικό να ακολουθήσουμε, σαν μίτο της Αριάδνης, όσες πτυχές της ζωής του AttilioRuggeroCampanile είναι γνωστές, φωτίζοντας παράλληλα σημεία της ιστορίας της Ελλάδας, και ειδικότερα της Τρίπολης, και συμπληρώνοντας κομμάτια στο παζλ της μουσικής της ζωής.
Εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ
5.
«Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ»- Του Μάκη Καραγιάννη
Από ορίζοντα σε ορίζοντα, φεγγάρι στο φεγγάρι σε μια πορεία γεμάτη ενέδρες, στρατό και παρακρατικούς. Οι τελευταίοι των τελευταίων του Εμφυλίου θα παραδοθούν ή θα εξοντωθούν με τις αλλεπάλληλες προδοσίες, όταν ο φόβος γκρεμίζει τις αδύναμες ψυχές. Η ελπίδα του οράματος, η πατρίδα, η επανάσταση, το μίσος και η επιθυμία για εκδίκηση, το αίμα και ο θάνατος στρώνουν τη λάσπη στο θέατρο του πολέμου.
Ένα παιχνίδι χωρίς όρια ανάμεσα στη δύναμη της θέλησης και τις παγίδες της ιστορίας που μετατρέπουν τους πρωταγωνιστές του δράματος σε μια ασήμαντη χαρακιά στο άγριο σκηνικό της βορειοελλαδικής ενδοχώρας.
Το μυθιστόρημα αποτελεί, μαζί με το Όνειρο του Οδυσσέα και την Πόλη χωρίς Θεούς, το τρίτο μέρος μιας τριλογίας που συμπεριλαμβάνει στο χρονικό άνυσμα της αφήγησης την Ελλάδα του Εμφυλίου, της Μεταπολίτευσης και την Ελλάδα της κρίσης.
Ώρες ώρες κι εγώ λέω πως όλα είναι μάταια. Πώς το μελάνι να χαράξει το σκοτωμένο αίμα στη σελίδα; Το δίκιο και τo άδικο τίμια να μοιράσει; Ποιος μπόρεσε τις λέξεις σαν το αμύγδαλο να σπάσει με την πέτρα κι η ψίχα του ανείπωτου σαν ήλιος πρωινός να λάμψει μπροστά μας; Ένα κενό, με λόγια σκεπασμένο, πάντα θα χάσκει. Πολλές οι φωνές. Κι οι αλήθειες άλλες τόσες.
Προσπαθώ να μην αδικήσω καμιά. Μα η πιο βαθιά αλήθεια, η πιο μεγάλη, σαν το φεγγάρι μέσα στην άλω κρύβεται. Όλοι το δείχνουν με το δάχτυλο, μα κείνο σαν τον κλέφτη στην ομίχλη πάντα θα γλιστρά. Ποιο στόμα τάχα θα την πει;
Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
