• Όμως τα πάντα μπορούν να αλλάξουν εάν Ισραήλ και Ιράν οδηγηθούν σε ένα καταστροφικό πόλεμο για το σύνολο της ανθρωπότητας επηρεάζοντας με βάναυσο τρόπο τις οικονομίες
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Οι πολίτες συχνά-πυκνά αναφέρουν ένα γνωμικό της λαϊκής θυμοσοφίας. Αυτό πως «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει». Όμως εγώ συμφωνώ περισσότερο με τον συγγραφέα Μανώλη Δουκίδη που το παράφρασε: «Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται ο Θεός γελάει και όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια τότε ξεκαρδίζεται από τα γέλια».
Και αυτή είναι η πραγματικότητα με τα όσα ζούμε τα τελευταία 24ωρα και στην πρόβα μίας γενικευμένης σύρραξης στην περιοχή μας με αφορμή τα χτυπήματα Ισραήλ στην πρεσβεία του Ιράν στην Δαμασκό, αλλά και του Ιράν στο Ισραήλ. Και οι εμπλεκόμενοι είναι πολλοί σε αυτό το παιχνίδι και απειλεί το σύνολο της ανθρωπότητας και όχι μόνο τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Κι ενώ μαίνονται οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Γάζα οι οικονομικοί εγκέφαλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάνουν λόγο για το ύψος της ανάπτυξης ελπίζοντας σε καλύτερες οικονομικά ημέρες. Και την αισιοδοξία τους αυτή την στήριζαν στις χαμηλές τιμές ενέργειας και ειδικά του πετρελαίου. Και φυσικά επανήλθαν στη ζωή μας οι δημοσιονομικοί κανόνες για τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτεί η Κομισιόν.
Πάνω σε αυτό τον καμβά τα κόμματα ετοιμάζονται για την δική τους μάχη στις ευρωεκλογές, προτάσσοντας την εσωτερική πολιτική σκηνή και όχι τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Και όπως είναι λογικό όταν προτάσσεις την εσωτερική πολιτική σκηνή τα θέματα της οικονομίας είναι απολύτως λογικό να είναι την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Εξάλλου η ακρίβεια ταλανίζει το σύνολο των νοικοκυριών με χειρότερη την κατάσταση στους πλέον ευάλωτους συμπολίτες μας.
Με βάση, λοιπόν, και τις δημοσκοπήσεις που κάθε τρεις και λίγο εμφανίζονται στους τηλεοπτικούς δέκτες μας, αλλά και σε εφημερίδες και σε ενημερωτικές ιστοσελίδες, τα κόμματα προσαρμόζουν την τακτική τους για να πείσουν τους πολίτες να τα ψηφίσουν.
Τι θέλουν τα κόμματα
Ο πήχης για τη Ν.Δ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη κυρίως, δεν τοποθετείται φυσικά στα ποσοστά που συγκέντρωσε στις εθνικές εκλογές. Το 41% δεν φαντάζει μόνον δυσθεώρητο δεδομένου του πιο χαλαρού χαρακτήρα της ευρωκάλπης αλλά και υπερφιλόδοξο, δεδομένης της φθοράς που έχει αρχίσει να εισπράττει η κυβέρνηση, με κυρίαρχη αιτία την ακρίβεια αλλά και -ετεροχρονισμένα- λόγω των (επιεικώς) ατυχέστατων χειρισμών της τραγωδίας των Τεμπών, στις υποκλοπές, αλλά και στο θέμα της διαρροής προσωπικών στοιχείων των ψηφοφόρων που επέλεξαν την επιστολική ψήφο. Είναι κοινός τόπος πως οποιοδήποτε ποσοστό άνω του 31% για τη Ν.Δ θα είναι απολύτως ικανοποιητικός για το Μαξίμου.
Εάν το εκλογικό κοντέρ γράψει λιγότερο ποσοστό από το 30%, ο πρωθυπουργός θα έρθει για πρώτη φορά στην πενταετή του θητεία αντιμέτωπος με την απώλεια της απόλυτης πολιτικής ηγεμονίας. Αν μάλιστα το δεύτερο κόμμα κινηθεί άνω του 20%, τότε η κυριαρχία της Ν.Δ. στο πολιτικό σκηνικό θα έχει υποστεί ένα σεισμικό ταρακούνημα και τα επόμενα χρόνια μέχρι τις εθνικές εκλογές του 2027 δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις και ανέφελα.
Αυτός ήταν και ο κυρίαρχος λόγος που από πολύ νωρίς, τέθηκε σκληρό δίλημμα: Δεν ψηφίζουμε χαλαρά, δεν είναι κυτίο παραπόνων η ευρωκάλπη, ζητούμενο είναι να μην διασαλευτεί η σταθερότητα. Προς εδραίωση του μηνύματος και σε άγρα συσπείρωσης, ο πρωθυπουργός, εξειδίκευσε ακόμη περισσότερο την απεύθυνσή του: Πίσω από κάθε ψήφο σε οποιονδήποτε ευρωβουλευτή επιλεγεί, βρίσκομαι εγώ. Ψηφίζετε εμένα. Όπερ μεθερμηνευόμενο: Οι ευρωεκλογές είναι το όχημα για να ανανεώσετε την εμπιστοσύνη σας στο πρόσωπό μου.
Η αντιπολίτευση
Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, ανεβοκατεβάζει τον εκλογικό πήχη του κόμματος πιο γρήγορα και από ότι κινείται ο χρηματιστηριακός δείκτης σε μία τυπική συνεδρίαση. Ξεκίνησε από την τοποθέτησή του στο 17%, κοντά στο ποσοστά των εθνικών εκλογών του 2023 και έκτοτε μέρα παρά μέρα, τον μετατοπίζει. Μέχρι που έφτασε να πει ότι προλαβαίνει να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι με το οποίο γέλασαν και οι πέτρες. Και προφανώς πρέπει να τον προσγείωσε ανώμαλα η συμμετοχή της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ για τις προκριματικές εκλογές των ευρωεκλογών, όπου συμμετείχαν 63.000 ψηφοφόροι, λιγότεροι και από όσοι ψήφισαν τον Κασσελάκη τον περασμένο Σεπτέμβριο. Δηλαδή ακόμη και οι λεγόμενοι «Kasselakistas» γύρισαν την πλάτη στην διαδικασία.
Θεωρητικά σε πιο δυσχερή δημοσκοπική θέση βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ. Έχασε το επί πολλών μηνών δημοσκοπικό σερί της ανάδειξής του στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τα ποσοστά του, παραμένουν αναιμικά. Δεν καρπώνεται τίποτε από την φθορά της Κυβέρνησης, ενώ η δημιουργία των Δημοκρατών του Ανδρέα Λοβέρδου, του αφαιρούν όχι πολλές – αλλά δεν έχει και περίσσια- ψήφους. Και η παραδοξολογία συνεχίζεται, καθώς ακόμη και οι αντίπαλοι του ΠΑΣΟΚ του αναγνωρίζουν ότι στην πολιτική σκηνή είναι ίσως ο πιο αξιόπιστος παίκτης τελευταία και με την πρόταση δυσπιστίας και με τον εξαναγκασμό σε παραίτηση δύο υπουργών (Παπασταύρου και Μπρατάκος), όπως και με την αναζοπύρωση των υποκλοπών μετά την απόφαση του ΣτΕ. Όπως και τώρα που το σύνολο της Κ.Ο. με επικεφαλής το Νίκο Ανδρουλάκη ζητά από την κυβέρνηση αναλυτική κατάσταση για το που πήγαν τα λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης. Δηλαδή πόσα χρήματα δόθηκαν με αναθέσεις, ποιοί κέρδισαν τους διαγωνισμούς, ποιοι μετείχαν, αλλά δεν τα κατάφεραν, όπως επίσης και τι εκπτώσεις που δόθηκαν. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμένει στην στρατηγική: Ψηφίστε ΠΑΣΟΚ για να έχετε αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση.
Όπως γίνεται αντιληπτό, όλα αυτά θα αλλάξουν άρδην, εάν η κρίση Ισραήλ-Ιράν αναζωπυρωθεί και η τιμή του πετρελαίου χτυπήσει κόκκινο. Κι ένας τέτοιος πόλεμος θα επηρεάσει το σύνολο της οικονομικής ζωής της ανθρωπότητας. Και οι πιο αδύνατοι θα υποστούν με βάναυσο τρόπο τις οικονομικές επιπτώσεις. Οπότε ούτε τα λαμπερά ονόματα, ούτε οι σελέμπριτις, ούτε οι φίρμες θα παίξουν ρόλο. Παρά μόνο η τσέπη του καθενός.
