Του Μιχάλη Κωτσάκου
Έχοντας εισέλθει εδώ και τέσσερα 24ωρα στο 2025 είναι πολύ λογικό σε όλες μας τις συναναστροφές να ευχόμαστε καλή χρονιά για το νέο έτος. Μία ευχή, που εκτιμώ ότι την έχουμε περισσότερο ανάγκη πρωτίστως εμείς που την λέμε. Διότι όπως και το κάνεις το 2024 δεν ήταν καθόλου μα καθόλου εύκολος χρόνος για την πλειοψηφία των οικογενειών στη χώρα μας.
Αρχής γενομένης από την ακρίβεια, υπάρχουν ένα σωρό δυστοπίες σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής. Το 2024 αγοράζαμε πιο ακριβά τα προϊόντα από το 2023. Το 2024 η καταναλωτική δύναμη του μισθού μας ήταν σαφώς χειρότερη έναντι του 2023. Παρά το γεγονός της νέας αύξησης του κατώτατου μισθού. Το 2024 δεν νιώσαμε ασφαλείς. Τουναντίον τα πράγματα ήταν χειρότερα σε ό,τι αφορά την εγκληματικότητα. Και δεν μιλάμε για την μικρή και μεσαία εγκληματικότητα, δηλαδή τις μπούκες των σαλταδόρων στα σπίτια μας, ή τους πορτοφολάδες και τους τσαντάκηδες στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μιλάμε και για το γεγονός ότι ακόμη και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών των μαφιόζων γίνονται σε δημόσια θέα, με τους πρωταγωνιστές να αδιαφορούν για το εάν θα υπάρξουν και παράπλευρες απώλειες.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά για τα οποία μπορούμε επί ώρες να γκρινιάζουμε. Υπάρχουν πολλά ακόμη, αλλά θα τα ξεπεράσω. Όπως και αρκετά σωστά που έχουν γίνει για να είμαστε απολύτως δίκαιοι. Διότι το σωστό δεν είναι να μηδενίζουμε, όχι μόνο τα αποτελέσματα, αλλά ούτε και την προσπάθεια. Όμως πώς να μην γκρινιάζεις, όταν για να αγοράσεις τα βασικά για ένα συνάχι, ή για ένα απλό κρύωμα αναγκάζεσαι να πληρώσεις περισσότερα από 20 ευρώ. Φίλοι μου αυτό δεν είναι κανονικότητα. Πώς να το κάνουμε; Δεν χωνεύεται. Όλες οι οικογένειες έχουν στο σπίτι τους αυτά τα φάρμακα για να αντιμετωπίσουν τα κρυολογήματα και το συνάχι, που λόγω και των απότομων μεταπτώσεων στην θερμοκρασία ακόμη και μέσα στην ίδια ημέρα, είναι στο φόρτε τους. Και τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε καθημερινά στα γραφεία της εφημερίδας από διαμαρτυρόμενους συνταξιούχους είναι πολλά. Και δικαιολογημένα διαμαρτύρονται, διότι αυτά τα φάρμακα δεν συνταγογραφούνται και πλέον η τιμή τους έχει εκτοξευθεί.
Τα ίδια αιτήματα
Είμαστε, λοιπόν, στα πρώτα 24ωρα του 2025 και πολύ εύκολα μπορούσαμε να επαναλάβουμε όσα είχαμε γράψει τέτοια εποχή το 2024, ακόμη και το 2023. Και δυστυχώς αν και μπαγιάτικο το κείμενο θα ήταν απολύτως επίκαιρο. Και τότε μιλάγαμε για αιτήματα των συνταξιούχων. Και τότε μιλούσαμε για την ακρίβεια. Και τότε μιλούσαμε για εγκληματικότητα. Και δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο. Και τότε μιλούσαμε για προβλήματα στην δημόσια υγεία, αλλά τα βήματα που έγιναν δεν αρκούν. Όμως ακόμη και κάποια μισά βήματα που έγιναν δεν αρκούν για να αποκτήσει η ζωή μας αυτό που λέμε ποιότητα.
Οι υποστηρικτές των κυβερνώντων επισημαίνουν διάφορα στοιχεία για να δικαιολογήσουν τα πάντα. Έτσι απορούν πως ενώ ο ΟΟΣΑ και η Ε.Ε. υποστηρίζουν ότι μόλις το 17% των πολιτών ζουν στο όριο της φτώχειας, ενώ στις δημοσκοπήσεις το 70% δηλώνει πως νιώθει φτωχός. Και κάνουν λόγο για μίρλα.
Όμως για να δούμε την πραγματικότητα. Ας υποθέσουμε ότι στο όριο της φτώχειας βρίσκονται όλοι όσοι έχουν εισοδήματα έως 500 ευρώ το μήνα. Όλοι αυτοί συμπολίτες μας είναι όντως φτωχοί, κατά την κυβερνητική προπαγάνδα των ΜΜΕ, επικαλούμενοι τα στοιχεία (όπως είπαμε του ΟΟΣΑ). Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής. Αυτοί οι συμπολίτες που έχουν μηνιαίο εισόδημα 700 ευρώ πως λέγονται; Προφανώς μεσαία τάξη. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με αυτά τα 700 ευρώ οι εν λόγω συμπολίτες μας θα πρέπει να πληρώσουν ενοίκιο, λογαριασμούς και φυσικά να φάνε. Για αγορά ρούχων δεν μιλάμε. Κι όμως όλοι αυτοί δεν θεωρούνται ότι είναι φτωχοί κατά τον ΟΟΣΑ. Ειδικά για τους συνταξιούχους των 700 ευρώ που βρίσκονται κι εκτός της λίστας των δωρεάν φαρμάκων η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη.
Τα παπαγαλάκια και η προπαγάνδα
Επίσης τελευταία ακούω από τα γνωστά παπαγαλάκια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ ότι απόδειξη- πως οι πολίτες ζουν πλουσιοπάροχα στην Ελλάδα- είναι το γεγονός ότι όλα τα εορταστικά τριήμερα η Αράχοβα και οι άλλοι δημοφιλείς προορισμοί ήταν γεμάτοι από εκδρομείς. Όμως όταν στα αστικά κέντρα της χώρας ζουν σχεδόν έξι εκατομμύρια πολίτες δεν αποτελεί απόδειξη για πλουσιοπάροχη ζωή, όταν αυτοί δημοφιλείς προορισμοί μπορούν αν γεμίσουν με μόλις 100.000 ανθρώπους.
Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια, όταν κάνεις λόγο ότι αφού η Αράχοβα είναι γεμάτη, τότε ο λαός αυτός ανθεί. Με βάση τα σημερινά δεδομένα όντως η οικονομία είναι σαφώς σε καλύτερη κατάσταση από ότι ήταν το 2019. Όμως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ακόμη και την εποχή των μνημονίων η καταναλωτική αξία των εισοδημάτων είχαν μεγαλύτερη δυναμική από ότι τώρα. Αυτό αισθάνονται οι Έλληνες και αυτό δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις. Και αυτά τα μηνύματα οφείλουν να τα κατανοήσουν οι κυβερνώντες και να τους δώσουν την πρέπουσα σημασία. Και όχι να απευθύνονται στα παπαγαλάκια για προπαγάνδα. Τα παπαγαλάκια ζουν σε δικό τους κόσμο και ποτές δεν θα κατανοήσουν την κοινωνία. Το μόνο που κατανοούν είναι την ανάγκη του εκάστοτε κυβερνήτη για αφήγημα. Εάν μάλιστα ο κυβερνήτης είναι και του γούστου τους, τότε δίνουν ρεσιτάλ.
ΥΓ.: Κλείνοντας αυτό το «γκρινιάρικο σημείωμα μου» θα απευθυνθώ προς τους οικονομικούς εγκέφαλους της κυβέρνησης, αλλά και τους κοινωνικούς εταίρους. Πλέον έφτασε η ώρα να επανέλθουν ο 13ος και 14ος μισθός, όπως και η 13η και 14η σύνταξη. Αυτά τα χρήματα όχι μόνο θα προσφέρουν ανάσα στην κοινωνία, αλλά το κράτος θα εισπράξει περισσότερα μέσω του ΦΠΑ, καθώς αυτά τα χρήματα θα πέσουν στην κατανάλωση και δεν θα μπουν σε σεντούκια. Θα κινηθεί ακόμη περισσότερο χρήμα στην αγορά. Μιλάμε για τόνωση σε περιόδους που το έχουν ανάγκη οι μικρομεσαίοι, όπως τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και την εποχή των διακοπών του καλοκαιριού.
