Επιστημονική μελέτη ισχυρίζεται ότι το 2040 θα έχουν διπλασιαστεί έναντι του 2020 ιδιαίτερα στις πλούσιες χώρες
Τα κρούσματα καρκίνου του προστάτη θα αυξηθούν σημαντικά τα επόμενα χρόνια παγκοσμίως, ιδιαίτερα στις λιγότερο πλούσιες χώρες, εκτιμούν μοντέλα που δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση «The Lancet», τα οποία εξηγούν αυτή την τάση από την προβλέψιμη γήρανση του πληθυσμού.
«Σύμφωνα με τα συμπεράσματά μας, ο ετήσιος αριθμός νέων κρουσμάτων θα διπλασιαστεί από 1,4 εκατομμύριο το 2020 σε 2,9 εκατομμύρια το 2040», υπογραμμίζουν οι συγγραφείς αυτής της μελέτης που δημοσιεύεται σήμερα και η οποία πραγματοποιήθηκε με προβολή των δημογραφικών αλλαγών που παρατηρούνται αυτή τη στιγμή.
Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να ερμηνευθεί από «την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και από τις αλλαγές στις ηλικιακές πυραμίδες», υποστηρίζουν οι συγγραφείς.
Ο καρκίνος του προστάτη, που είναι ο πιο συχνός στους άνδρες — το 15% όλων των καρκίνων στους άνδρες — εμφανίζεται στις περισσότερες περιπτώσεις σε ηλικία άνω των 50 ετών. Και η συχνότητά του αυξάνεται απότομα όσο περνούν τα χρόνια.
Ωστόσο, ένας μεγάλος αριθμός φτωχών ή αναπτυσσόμενων χωρών βρίσκονται στη διαδικασία να καλύψουν εν μέρει το χάσμα του προσδόκιμου ζωής τους σε σύγκριση με τις ανεπτυγμένες αντίστοιχες χώρες, γεγονός που αναμένεται να αυξήσει τον αριθμό των καρκίνων του προστάτη.
Και «σε αντίθεση με άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα ή οι καρδιαγγειακές παθήσεις, δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την αύξηση των κρουσμάτων μέσω των πολιτικών δημόσιας υγείας», σημειώνουν οι ερευνητές.
Οι παράγοντες κινδύνου
Πράγματι, οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του προστάτη – κληρονομικότητα, μεγάλο ύψος… – είναι πολύ λιγότερο αποτρέψιμοι από ό,τι, για παράδειγμα, το κάπνισμα για τον καρκίνο του πνεύμονα. Έχει διαπιστωθεί μόνο μια σχέση με το υπερβολικό βάρος, αλλά δεν είναι σαφές εάν υπάρχει μηχανισμός αιτίου και αποτελέσματος.
Οι συγγραφείς της μελέτης ωστόσο πιστεύουν ότι είναι δυνατό να περιοριστεί η αύξηση του καρκίνου του προστάτη μέσω διαφορετικών ενεργειών.
Για παράδειγμα, υποστηρίζουν τη στόχευση για πρώιμες διαγνώσεις σε λιγότερο πλούσιες χώρες, σημειώνοντας ότι οι καρκίνοι του προστάτη συχνά εντοπίζονται εκεί πολύ αργά για να υπάρξει αποτελεσματική δράση.
Από την άλλη πλευρά, προειδοποιούν για τον κίνδυνο «υπερδιάγνωσης και υπερθεραπείας» στις ανεπτυγμένες χώρες.