Του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου*
Μήπως έχουμε αλλοτριωθεί από την Κομματικοσυνδικαλιστική λογική; Και δεν καταλαβαίνουμε, τι κάνουμε και γιατί; Η Πρωτομαγιά απ’ την Πρωταπριλιά έχει αντικατασταθεί αδικαιολόγητα, σε μια προσπάθεια μη κατανοητή.
Εμφανίζονται κωμικοτραγικά φερσίματα, κυκλοφορούν φαιδρά συνθήματα. Μεγαλόστομα διασκεδαστικά φληναφήματα, για να εισπραχθούν συντροφικά χειροκροτήματα.
Διαγκωνίζονται να… τιμήσουν όσους κάποτε αγωνιστήκανε, πολλοί τότε ταλαιπωρηθήκανε και αίματα χυθήκανε. Από αδικημένους διεκδικήσεις εγερθήκανε και από ένα ασυγκράτητο ποτάμι τα πάντα κατακλυστήκανε.
Τα χρόνια πέρασαν στήθηκαν επέτειοι, γιορτές, για να γιορτάζονται εκείνες οι προσπάθειες οι επικές, επειδή τότε οι μάχες δεν ήταν… παραπειστικές, και οι κραυγές αγωνίας δεν ήταν φωνές υποκριτικές!
Σιγά, σιγά τα πράγματα άρχισαν να κατρακυλάνε, τα ποτάμια έχασαν την ορμή τους και αργοκυλάνε, γιατί οι βολεμένοι συνδικαλιστές δεν πολεμάνε, για να μη τσαλακώσουν τα σινιέ κουστουμάκια που φοράνε.
Ένα ψέμα
Κατάντησε η Πρωτομαγιά ένα γκροτέσκο, ένα ψέμα, ανάξιο ν’ ασχοληθεί κανείς να του ρίξει ένα βλέμμα. Κουνάνε λάβαρα διαφορετικά και κάνουνε και «πνεύμα» με αποτέλεσμα να βυθίζονται όλοι μαζί στο τέλμα.
Πολύς συρφετός έχει συγκεντρωθεί, γι’ αυτό και πολλά έχουν πολτοποιηθεί. Μερικοί παλιάτσοι εισέρχονται στην εμπροσθοφυλακή, φροντίζοντας η καρέκλα τους να σταθεροποιηθεί.
Ορισμένοι Κλαζομένιοι, συνεχιστές – εκείνων των αγωνιστών – έχουν αυτοαναγορευθεί. Προσπαθούν η προσωπική τους θέση να βελτιωθεί! Η ιστορία ξαναγράφεται αλλά είναι θλιβερή, επειδή ως βουλευτική έδρα έχει αποτιμηθεί!
Τι κρίμα οι θυσίες οι αλλοτινές όσων έδωσαν μάχες πραγματικές, για να’ ρθουνε οι σημερινές …. πομπές, απ’ όσους επιδίδονται σε κομματικές …. μαγκιές.
Τώρα αδίστακτοι φωνακλάδες, ανερμάτιστοι φαυλατάδες περιφέρονται με τις ντουντούκες τους και κάνουν σαματάδες. Άκαπνοι στήνουνε ανούσιους και άσφαιρους καυγάδες με παιδαριώδη συνθήματα, ευφυολογήματα και…. κρυάδες.
Ρυπαίνουν, μολύνουν και δεν ξεκαθαρίζουν τι θέλουν, τι ζητούν, τι προγραμματίζουν: είναι Αργία, Απεργία, Ημιαργία, Ημιαπεργία ή κατάσταση …. Ημιαγρία που την υπερτονίζουν, κατά το δοκούν και όπως κάθε φορά νομίζουν.
Διαφωνία και στον εορτασμό
Αλλά ούτε μεταξύ τους τα βρίσκουνε διαφωνούν ακόμη και για τον τόπο εορτασμού όπου τον κόσμο τους μαζεύουνε, παντιέρες και λάβαρα διαφορετικά ανεμίζουνε, με αποτέλεσμα οι ελπίδες να σβύνουνε!
Πρωτομαγιά, Πρωτομαγκιά ή μεταχρονολογημένη Πρωταπριλιά; Σαν προσπαθήσεις να το βρεις σου κόβεται η λαλιά. Η κομματική πρακτική διογκώνει σαν προζύμι, σαν μαγιά, όλα τ’ αλλοπαρμένα τα μυαλά!
Μήπως είναι προτιμότερο η κατάσταση διαφορετικά ν’ αντιμετωπισθεί; Να καθιερωθεί η Πρωτομαγιά σαν γιορτή χωρίς να μετατοπισθεί; Να μη γιορτάζει χωριστά το κάθε μαγαζί, για να ξεχαστεί η βεβήλωση που χρόνια τώρα επικρατεί.
Είναι καιρός να επαναφέρουμε στο «βάθρο» που τους αξίζει την Πρωταπριλιά και την Πρωτομαγιά όπως η παράδοση καθορίζει, γιατί η κάθε μια τους διαφορετικά πράγματα θυμίζει, αφού δεν είναι Πρωταπριλιάτικο ψέμα ή αστείο αυτό που η Πρωτομαγιά συμβολίζει.
Ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος είναι Ιατρός-Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Υγειονομικών
