Στα βάθη του Ισημερινού, υπάρχει ένα δέντρο που σύμφωνα με τις τοπικές φυλές, μπορεί να «μετακινείται». Το Socrateaexorrhiza, γνωστό και ως το «περπατητό δέντρο», αποτελεί ένα από τα πιο παράξενα φαινόμενα της φύσης. Δεν έχει πόδια, φυσικά. Αλλά οι ρίζες του, που μοιάζουν με ξύλινα καλάμια, απλώνονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, και με τον καιρό, το δέντρο μπορεί να αλλάξει θέση μέχρι και ένα-δύο μέτρα!
Η διαδικασία αυτή διαρκεί χρόνια. Όταν ένα σημείο του εδάφους γίνεται μη σταθερό – για παράδειγμα λόγω διάβρωσης ή σκιάς – το δέντρο αναπτύσσει νέες ρίζες προς μια καλύτερη κατεύθυνση. Αργά αλλά σταθερά, «σηκώνεται» από το παλιό του σημείο και συνεχίζει τη ζωή του λίγο παραδίπλα. Αυτό το φαινόμενο ενθουσιάζει επιστήμονες και φυσιοδίφες εδώ και δεκαετίες.
Για τον μέσο άνθρωπο, η ιστορία του δέντρου είναι κάτι περισσότερο από βιολογική περιέργεια. Είναι ένα σύμβολο: ποτέ δεν είναι αργά για αλλαγή. Όπως το δέντρο βρίσκει νέες ρίζες για να προχωρήσει, έτσι κι εμείς μπορούμε, σε οποιαδήποτε ηλικία, να αλλάξουμε κατεύθυνση, να ξαναβρούμε νόημα ή να μετακινηθούμε – έστω νοητά – προς κάτι πιο φωτεινό.
Ίσως αυτό να εξηγεί γιατί τόσοι συνταξιούχοι επιλέγουν να μετακομίσουν στην εξοχή, να ξεκινήσουν χόμπι ή ακόμα και να ταξιδέψουν. Δεν είναι απλώς αλλαγή τοπίου – είναι μια ανάγκη εσωτερική, βαθιά ανθρώπινη, να ξαναβρούμε το κέντρο μας.
Το «περπατητόδενδεντρο» μας θυμίζει πως η ζωή δεν σταματά όταν γερνάμε. Απλώς γίνεται πιο αργή, αλλά ίσως και πιο ουσιαστική. Και κάθε μικρή μας μετακίνηση – σωματική ή ψυχική – είναι ένα βήμα προς την εξέλιξη.
