Οργισμένο μήνυμα των πολιτών προς Ευρωπαίους τεχνοκράτες

Με ποιο σκεπτικό ψήφισαν οι Γάλλοι πολίτες στις εκλογές της 10^ης Απριλίου; Παρά το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν πρωταγωνιστεί στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Παρά τον ενεργό του ρόλο στην δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, παρά την προσπάθεια του να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι Γάλλοι πήγαν να ψηφίσουν με βάση τη τσέπη τους. Όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι έτσι και οι Γάλλοι νιώθουν αφόρητη πίεση από την ενεργειακή κρίση. Οι ανατιμήσεις και το κύμα ακρίβειας πλήττει όλους τους Ευρωπαίους. 

Και πάνω σε αυτό το κύμα δυσαρέσκειας και ανέχειας πάτησε και η Μαρί Λεπέν αναβαθμίζοντας προεκλογικά το αφήγημα για το «διαθέσιμοι εισόδημα» των Γάλλων, το οποίο έχει πληγεί, τόσο από την ραγδαία αύξηση της τιμής των καυσίμων, όσο και στα άλλα βασικά αγαθά. Φυσικά η Λεπέν έταξε (όπως και ο Μελανσόν για να λέμε και του στραβού το δίκιο) και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης (στα 60 έτη), με συνέπεια να δέσει το γλυκό. 

Οι ενημερωμένοι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή τη στιγμή παγκοσμίως δεν συζητείται η μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αλλά μία νέα αύξηση για να φτάσει στα 67 έτη. Μία θέση που έχει υποστηρίξει και ο Εμανουέλ Μακρόν και η συζήτηση γίνεται για το εάν τελικά οι όποιες «διαπραγματεύσεις» καταλήξουν στο 65^ο έτος και σε καμία περίπτωση στα 60 που υποσχέθηκαν προεκλογικά και η Λεπέν και ο Μελανσόν.

Η αντίληψη των χαρτογιακάδων

Όμως για να σταθούμε στην μεγάλη εικόνα, το γεγονός ότι περίπου το 32% των Γάλλων στράφηκαν προς ακροδεξιούς υποψήφιους (Λεπέν-Ζεμούρ) αναδεικνύουν τη συνολική δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών για τον τρόπο που οι ηγεσίες τους αντιμετωπίζουν τις κρίσεις. Διότι για να ληφθεί μία απόφαση που να ανακουφιστούν οι πολίτες πρέπει να περάσουν μήνες και ουδείς από τους ηγέτες και τους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών δεν δίνει σημασία στην καθημερινή διαβίωση των απλών πολιτών. 

Το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής των Προεδρικών Γαλλικών Εκλογών αποτελεί μία τεράστια καμπάνα προς όλους τους ναυτιλλόμενους της Ευρωπαϊκής Ευρώπης. Όσο συνεχίζουν να ασχολούνται με τη δημοσιονομική σταθερότητα και όσο χρονοτριβούν σε δραστικές λύσεις για να ανακουφιστούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, τόσο θα καιροφυλακτούν οι κάθε λογής Λεπέν, Ζεμούρ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης.

Διότι και στην υπόθεση του Ταμείου Ανάκαμψης όλοι θυμόμαστε ότι πέρασαν πολλοί μήνες για να ληφθεί μία απόφαση. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Όμως πλέον οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι εξουθενωμένοι. Και το έδειξαν και στις γαλλικές εκλογές. Και εάν συνεχιστεί το ίδιο βιολί από την Κομισιόν θα το βλέπουμε συχνά-πυκνά σε κάθε ευκαιρία.  

Ο κ. Μακρόν και η κ. Λεπέν ενσαρκώνουν με ιδανικό τρόπο τη φιλοσοφία του φιλελεύθερου διεθνισμού και του αντι-φιλελεύθερου εθνολαϊκισμού, αντίστοιχα. Η παρουσία στην προεκλογική εκστρατεία του επιθετικά ξενοφοβικού Ερίκ Ζεμούρ βοήθησε την υποψήφια του Εθνικού Συναγερμού να πλασάρει τον εαυτό της ως μία φυσιολογική πολιτικό. Εστιάζοντας στην έκρηξη της ακρίβειας, πρόβαλε ένα φιλολαϊκό προφίλ, αντιπαραθέτοντάς το με τον «παγκοσμιοποιημένο» πρόεδρο, η αφοσίωση του οποίου – σύμφωνα με τη γραμμή Λεπέν – είναι σε αφηρημένες έννοιες όπως η Ευρώπη και η οικονομία αντί για τις ανάγκες των απλών Γάλλων.  Το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό – άνω του 20% – του ακροαριστερού Ζαν Λικ Μελανσόν είναι μία ακόμα ένδειξη του εύρους της δυσαρέσκειας των Γάλλων.

Ανήμερα της εορτής του Πάσχα στις 24 Απριλίου, όπου πολλές δικές μας οικογένειες θα έχουν αναγκαστεί σε εκπτώσεις στο πασχαλινό τραπέζι, οι Γάλλοι θα αποφασίζουν για τον Πρόεδρο της επόμενης πενταετίας. Θεωρητικά οι σχεδόν πέντε μονάδες διαφορά, αλλά και το ότι όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι εκτός Ζεμουρ καταδίκασαν την Λεπέν δίνουν αναμφίβολα μία ώθηση στον Εμανουέλ Μακρόν. Όμως οι ψηφοφόροι δεν είναι πρόβατα για να καθοδηγηθούν από τον τσοπάνη. Και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι όλοι αυτοί οι πολιτικοί αντίπαλοι που τώρα καλούν τον κόσμο να ψηφίσει Μακρόν είναι αυτοί που τον κατέστησαν αντιπαθή σε μία μεγάλη μερίδα Γάλλων πολιτών κατηγορώντας τον ως «πρόεδρο των πλουσίων