- Κυβέρνηση και αντιπολίτευση έδωσαν τη μάχη στο κοινοβούλιο χρησιμοποιώντας αφηγήματα που δεν πείθουν
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ και συνυπέγραψαν ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας, αλλά και στήριξαν τόσο το ΚΚΕ, όσο και η Ελληνική Λύση ολοκληρώθηκε δίχως να υπάρξει πτώση της κυβέρνησης. Και το λέω αυτό διότι ο στόχος που γίνονται οι προτάσεις μομφής είναι για να πέσουν οι κυβερνήσεις.
Βέβαια όλοι γνωρίζουν στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, πως οι προτάσεις μομφής δεν δημιουργούν τέτοιου είδους προβληματισμούς στις κυβερνήσεις, καθώς οι βουλευτές όλων των κομμάτων λειτουργούν ως πρόβατα. Πηγαίνουν εκεί που θα τους πει ο αρχηγός. Η έννοια του βουλευτή-εκπροσώπου του λαού, έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια.
Άραγε τι μας έμεινε από αυτή την συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ; Μας έμεινε η αγωνία της κυβέρνησης να φορτώσει στο ΠΑΣΟΚ και συνολικά στην αντιπολίτευση τον μουτζούρη ότι κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα επιθυμούν την πτώση της κυβέρνησης και από την πλευρά της αντιπολίτευσης ότι το κυβερνών κόμμα τας έχει κάνει παντού μαντάρα.
Η αλήθεια
Ποια είναι η αλήθεια; Αναμφίβολα η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Δηλαδή ούτε η αντιπολίτευση είναι υποχείριο κάποιων από τους πλέον επιφανείς επιχειρηματίες της χώρας, ούτε και η κυβέρνηση τα έχει κάνει παντού μαντάρα.
Το ότι οι κυβερνώντες λόγω και του 41% που έλαβαν στις εκλογές της 25ης Ιουνίου του 2023, αλλά και του ότι υπάρχει πολυκερματισμός στην αντιπολίτευση δίχως κάποια δύναμη να είναι ισχυρή, τους έκανε να έχουν ένα τουπέ και να συμπεριφέρονται με υψηλές δόσεις αλαζονείας είναι κάτι που δεν αμφισβητείται. Κάτι που δεν είδαμε την προηγούμενη τετραετία, παρά το γεγονός ότι έκατσαν στην βάρδια της κυβέρνησης χίλια μύρια βάσανα, όπως η πανδημία του κορωνοϊού.
Οπότε το αφήγημα περί συμφερόντων επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως αστείο. Διότι υποτιμά και το θεσμικό δικαίωμα της αντιπολίτευσης στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, αλλά το κυριότερο τη νοημοσύνη των πολιτών. Απλά και ξεκάθαρα πράγματα. Διότι όσοι ομιλούν ότι τα ίδια έζησε και η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη λένε την αλήθεια που τους συμφέρει. Διότι πολύ καλά θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1993 έχασε την δεδηλωμένη, όταν απέσυραν την εμπιστοσύνη τους οι ίδιοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα πρόεδρος του κόμματος και πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Αν όντως την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την έριξαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως έλεγαν στα κανάλια οι εκπρόσωποι του κυβερνώντος κόμματος, τότε και ο Αντώνης Σαμαράς έκανε παιχνίδι με τα συμφέροντα. Για να τα θυμόμαστε όλα. Οπότε το επιχείρημα περί συμφερόντων είναι για τους αδαείς και για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου.
Αυτό που εγώ κατανοώ είναι ότι από την κερδισμένη μάχη της πρότασης μομφής η κυβέρνηση βγαίνει γρατζουνισμένη. Και αυτό διότι έχουν επανέλθει στην δημόσια σφαίρα η τραγωδία των Τεμπών, οι υποκλοπές, τα προσωπικά δεδομένα των απόδημων ψηφοφόρων που έφτασαν στην Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου μέσω του τομέαρχη Αποδήμων της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή το κυβερνών κόμμα έχει τα προσωπικά δεδομένα των ομογενών ψηφοφόρων, που υποτίθεται είναι κλειδαμπαρωμένα στο υπουργείο Εσωτερικών. Ειδικά για το τελευταίο δεν το λες και κανονικό αυτό.
Ζημιά στις ευρωεκλογές
Όλα μαζί σε συνδυασμό με την καλπάζουσα ακρίβεια, την ανασφάλεια, τα ζητήματα στην δημόσια υγεία μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στην κυβέρνηση στις ευρωεκλογές. Και δεν μιλάμε για την πρώτη θέση. Αυτή θεωρείται από όλους ως δεδομένη. Όμως εάν οι απώλειες είναι μεγάλες, τότε το πολιτικό σκηνικό αλλάζει. Και το σπουδαιότερο ας μην ξεχνάμε ότι ναι μεν η Ν.Δ. έχει ένα τεράστιο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, όμως υπάρχουν κάποια στοιχεία, τα οποία αναμφίβολα προβληματίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους υπουργούς του.
Πρώτο στοιχείο είναι ότι ένα ποσοστό που πλησιάζει το 80% θεωρεί ότι τελικά θα υπάρξει συγκάλυψη στην τραγωδία των Τεμπών. Και τώρα η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μιλήσει για το θέμα, που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να το κρύψει κάτω από το χαλί. Μάλιστα με την πρόταση δυσπιστίας επί της ουσίας στην συνείδηση του κόσμου ακυρώθηκε το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής. Επίσης ας μην λησμονούμε ότι ήδη συγκεντρώθηκαν 1.300.000 υπογραφές που ζητούν να δικαστεί ο Καραμανλής, ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, όταν έγινε η τραγωδία των Τεμπών. Αυτό έχει να γίνει από την εποχή που ο μακαριστός Χριστόδουλος είχε συγκεντρώσει 3,5 εκατ. υπογραφές για τις ταυτότητες το μακρινό 2001.
Όμως τότε οι υπογραφές συγκεντρώθηκαν αφού είχαν γίνει δύο λαοσυνάξεις-όπως τις ονόμαζε ο Χριστόδουλος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη- και αφού όλοι οι ιερείς επί μήνες πιπίλιζαν το μυαλό του χριστεπώνυμου πλήθους στα κηρύγματα από του άμβωνος. Τώρα ξεκίνησαν οι άμοιροι γονείς και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν καταπληκτική.
Περί κονδυλίων
Επίσης θέλω να πω ότι ουδείς νοήμων Έλληνας ανησυχεί ότι θα χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια επειδή το ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε καταδικαστικό ψήφισμα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, όπως μας έλεγε ένα άλλο κυβερνητικό αφήγημα. Σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι Ουγγαρία, αλλά πολύ σωστά αντιδρούμε για να μην γίνουμε Ουγγαρία. Φυλάμε τα ρούχα μας για να τα έχουμε μισά. Και βέβαια σε ό,τι αφορά την Ουγγαρία ελάχιστα κονδύλια έχει χάσει. Διότι όποτε χρειαστεί βάζει βέτο και ανταλλάσσει την ψήφο του με χρήματα.
Κι ενώ η κυβέρνηση χρησιμοποίησε έωλα επιχειρήματα για να τρομάξει τους ψηφοφόρους, οι μόνοι πραγματικά που λυπήθηκαν για την πρόταση μομφής είναι οι δημοσιογράφοι-υμνητές του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα απλά μέλη της Νέας Δημοκρατίας ασκούν μεγαλύτερη κριτική έναντι των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ. Κι έτσι είναι το σωστό. Ναι μεν να ψηφίζεις αυτό που θεωρείς σωστό και σύμφωνα με τα συμφέροντα σου και την ιδεολογία σου, αλλά δεν μπορείς να δέχεσαι τα πάντα αδιαμαρτύρητα.
Οι σαχλαμάρες του Στέφανου
Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις σαχλαμάρες που ξεστόμισε ο Στέφανος Κασσελάκης. Προφανώς επηρεασμένος από το ότι υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία (έστω και λειψή) ζήτησε παρατηρητές για τις εκλογές, λες και είμαστε μία χώρα ξεχασμένη από τον Θεό στα βάθη της Αφρικής, όπου οι ανθρωποφάγοι επιβάλλουν την άποψη τους. Όπως και είναι τεράστια ανοησία τα όσα έγραψε στο άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, χαρακτηρίζοντας ως σώου και κοκορομαχίες τη διαδικασία της συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας στην Βουλή.
Σε μία συζήτηση για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε ασθμαίνοντας να προσυπογράψει και ο Σωκράτης Φάμελος και οι άλλοι βουλευτές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετείχαν κανονικά ανεβάζοντας τους τόνους της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση.
Στην καλύτερη περίπτωση ενοχλήθηκε ότι η δική του πρόταση περί παραίτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτέλεσε αντικείμενο… χλευασμού ακόμη και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και αυτή για εκλογές με διεθνείς παρατηρητές. Στην χειρότερη δεν είναι απλά άσχετος από την κοινοβουλευτική διαδικασία αλλά κι επικίνδυνος.
