• Μία παράσταση μουσικού θεάτρου από την Φένια Παπαδοδήμα το διήμερο 9-10 Αυγούστου στον Πυργο Μούρτζινων στην Παλιά Καρδαμύλη
Στο οχυρό συγκρότημα των Τρουπάκηδων – Μούρτζινων στην Παλιά Καρδαμύλη-μνημείο που μαρτυρεί την ιστορία των τελευταίων Παλαιολόγων που μετονομάστηκαν Μούρτζινοι – Τρουπάκηδες επειδή κρυβόντουσαν μέσα σε τρύπες για να γλυτώσουν από τους Τούρκους-η Φένια Παπαδόδημα επιχειρεί μία αναδρομή στο παρελθόν του μνημείου, της Μάνης και της Μέσα Μάνης, μέσα από το πρίσμα μιας γυναικείας ματιάς.
Ακολουθώντας τα χνάρια του Άγγλου συγγραφέα Πάτρικ Λη Φέρμορ, που περπάτησε από την Καρδαμύλη μέχρι τη Μέσα Μάνη, διαγράφει και η ίδια το προσωπικό της ταξίδι, σαν γυναίκα και απόγονος μιας οικογένειας Νυκλιάνων της Μέσα Μάνης.
Οι Νυκλιάνοι, είδος στρατιωτικής γαιοκτημονικής αριστοκρατίας, παρόμοιο με τους Ιάπωνες σαμουράι, είχαν διαμορφώσει μέσα στους αιώνες, μία σκληρή πατριαρχική κοινωνία, όπου η θέση της γυναίκας ήταν «τραγική» με όλες τις αποχρώσεις του όρου.
Η παράσταση πραγματεύεται την αδυναμία αλλά και τη δύναμη της Μανιάτισσας γυναίκας. Την κραυγή και το νανούρισμα της. Την τραγικότητα και την υπέρβαση της.
Οι πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις της Φένιας Παπαδόδημα, τα ηχητικά περιβάλλοντα του Γιώργου Παλαμιώτη, οι αυτοσχεδιασμοί των κορυφαίων μουσικών(ΓιώργοςΠαλαμιώτης μπάσο, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος τρομπέτα, Θωμάς Μελετέας ούτι, Κώστας Μπαλταζάνης κιθάρα, Παναγιώτης Κωστόπουλος τύμπανα) καθώς και οι ζωγραφισμένες πάνω σε πέτρες προσωπογραφίες του Γιώργου Κόρδη, που προβάλλονται στους τοίχους του πύργου, οδηγούν τη δραματουργία μέσα από ιστορικά, μυθολογικά αλλά και προσωπικά δεδομένα. Το ταξίδι θα καταλήξει στην Πύλη του Άδη, σε χρόνο μετέωρο μεταξύ ζωής και θανάτου.
Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2024 του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «’Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός».
Ποια είναι η Φένια Παπαδοδήμα
Η Φένια Παπαδόδημα ξεκίνησε ως σκηνοθέτης μικρού μήκους ταινιών, ηθοποιός και σκηνοθέτης θεάτρου. Στο Παρίσι όπου σπούδασε στην Ανώτατη Δραματική Σχολή της Γαλλίας (C. N. S. A.D), συνεργάζεται με κορυφαίους σκηνοθέτες του Γαλλικού και Ευρωπαϊκού Θεάτρου. Έχει παίξει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σημαντικές κρατικές σκηνές και θέατρα της Γαλλίας για τουλάχιστον εφτά χρόνια.
Σαν ηθοποιός του σινεμά έχει πάρει το βραβείο Shooting Stars στο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2000. Στο Ελληνικό θέατρο έχει τιμηθεί με το βραβείο Ελευθερία Σαπουτζή.
Έχει σκηνοθετήσει πέντε μικρού μήκους ταινίες που έχουν βραβευτεί και συμμετάσχει στο Ελληνικό Φεστιβάλ Δράμας και στα διεθνή φεστιβάλ: Oberhausen (Γαλλία), Creteil (Γαλλία), Tampere (Φινλανδία), Angers (Γαλλία), Cannes(Γαλλία).
Πρόσφατα σκηνοθέτησε την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία- ντοκιμαντέρ, συμπαραγωγή του Ε.Κ.Κ. και της ΕΡΤ, «Το καταφύγιο στην Ομόνοια».
Τα τελευταία δέκα χρόνια στρέφεται οριστικά στη μουσική σύνθεση και στο τραγούδι, κυρίως μέσα από τη φόρμα του μουσικού θεάτρου. Παράλληλα ολοκληρώνει τις σπουδές της ως jazz vocalist και παίρνει το πτυχίο της βυζαντινής μουσικής. Δημιουργεί διαφορετικά μουσικά σύνολα και κορυφαίους μουσικούς κυρίως της ελληνικής jazz σκηνής, αλλά και σημαντικούς κλασικούς και παραδοσιακούς σολίστ, καλλιεργώντας ένα μουσικό τοπίο σύμπτυξης της δυτικής και ανατολικής αυτοσχεδιαστικής μουσικής παράδοσης.
Παίζει σαν ηθοποιός, τραγουδάει και συνθέτει μουσική για τις μουσικές παραστάσεις: Εθνικό Θέατρο «Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια του Ζακ Λακαριέρ», Εναλλακτική Λυρική Σκηνή «Ο ξεπεσμένος δερβίσης», Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου «Όταν σε λίγο κατεβήκαμε στη θάλασσα», Θέατρο Τέχνης «Νέκυια Εκ-σταση», Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός, «Έξοδος», «Ίσως και να ‘μαστε αδέρφια τελικά», «Νυκλιάνοι»
Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά άλμπουμ «Το μαντήλι της νεράιδας», “Eleusis, TalesoftheHoly”,“Photini’sDelos”, «Nέκυια Εκ-σταση», «Ο ξεπεσμένος δερβίσης»,«ΘεοτοκίαΙ»
Έχει γράψει δύο θεατρικές νουβέλες που κυκλοφόρησαν στις εκδόσεις Γαβριηλίδης: «Μια γάτα που τη λέγαν BillieHoliday», «Πωλούνται δάκρυα ελιάς».
