Σε ποιες αλλαγές αναμένεται να προχωρήσουν τα κόμματα με βάση το αυριανό αποτέλεσμα της κάλπης
Λίγο-πολύ το αποτέλεσμα των αυριανών εκλογών είναι αναμενόμενο. Η Νέα Δημοκρατία θα είναι η νικήτρια των εκλογών και με βάση τις δημοσκοπήσεις, αλλά και τα προγνωστικά από όλα τα κόμματα είναι εξασφαλισμένη και η αυτοδυναμία. Οπότε το ενδιαφέρον μεταφέρεται προς τα κάτω. Πρώτον εάν τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να κρατήσει την 2η θέση από το ΠΑΣΟΚ και το εάν τελικά η Ελληνική Λύση, η Πλεύση Ελευθερίας, η Νίκη και το ΜέΡΑ 25 καταφέρουν να ξεπεράσουν το φράγμα του 3% και να εισέλθουν στην Βουλή.
Έτσι το ενδιαφέρον όλων μεταφέρεται για την Δευτέρα 26 Ιουνίου, όπου θα υπάρχουν αλλαγές σε όλα τα κόμματα. Η Ν.Δ., όπως όλα δείχνουν κυβερνών κόμμα μα και παντελώς σε νέα διαδρομή. Ο πρόεδρος της εξάλλου έχει ήδη μιλήσει για νέα «Ν.Δ.» και προφανώς ξέρει πως χωρίς άνοιγμα, όχι απλώς στο μειοψηφικό Κέντρο, μα και στην κοινωνική Κεντροαριστερά δεν θα διασφαλίσει τις συναινέσεις που θα θέλει για τις νέες τομές του.
Βεβαίως εδώ, ερώτημα και ακανθώδες σημείο θα είναι η όλη δημοσιονομική πορεία της χώρας, ο χώρος που θα υπάρχει για μια συνέχιση επιδομάτων στο νέο Μεσοπρόθεσμο αλλά και το πώς θα εξελιχθεί ο βραχνάς του πληθωρισμού και του ελλείμματος. Στοιχήματα μεγάλα και σε μια Ευρώπη και κόσμο σε καθεστώς εντροπίας και άρα και αναπάντεχων παραμέτρων. Η κοινωνική συνοχή και η σταθερότητα, εύκολα μπορούν να διαρραγούν σε μια οικονομία μονοκαλλιέργειας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέτουν ως χρονικό πρώτο όριο των νέων συμβάντων και εν γένει εξελίξεων τις Ευρωεκλογές του 2024. Η νέα ΝΔ θα έχει στοιχεία από όλη την νέα έννοια της Μετα- Πολιτικής και μια ευελιξία σε πρώτο χρόνο να ενσωματώνει και κάθε αλλότριο ρεύμα με πυρήνα βέβαια πάντα τον σταθερό προσανατολισμό της την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις συμμαχίες της χώρας.
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ
Ο μεγάλος ασθενής του πολιτικού συστήματος αλλά και ο πιο δυναμικός πόλος στο κεντροαριστερό τοπίο, πριν από τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο χώρος που θα δείξει το πού θα πάει και τι θα αφήσει, σε στενή συνάρτηση με το αποτέλεσμα του Ιούνη. Τα κλειδιά των εξελίξεων εδώ κρατά προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας. Θα φανεί αν ένα νέο αφήγημα θα επιβάλει βελούδινες διεργασίες με εγγυητή τον ίδιο ή μια νέα συντριβή, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.
Θα επικρατήσουν οι δυνάμεις που θέλουν επαναθεμελίωση του χώρου ή εκείνοι που πιστεύουν πως είναι η στιγμή για ένα νέο «Κλίνατε Επί Αριστερά».
Ο οδικός χάρτης του ΠΑΣΟΚ
Το βράδυ της Κυριακής θα έχουμε μια γεύση από τον νέο οδικό χάρτη του δεύτερου πόλου του πολιτικού σκηνικού. Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του Ιούνη, που δεν θα είναι εξόχως διαφορετικό από εκείνο του Μάη, θα πρέπει να πείσει πως εν κινήσει κάνει αντιπολίτευση στην νέα κυβέρνηση αλλά και πώς θα καλύπτει τον χώρο της πολιτικής και κοινωνικής Κεντροαριστεράς.
Το νέο ΠΑΣΟΚ θα έχει πρόεδρο της νέας ΚΟ του κόμματος τον Νίκο Ανδρουλάκη, μια ΚΟ σχεδόν δική του, και έναν καθαρό διάδρομο μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές όπου ο πρόεδρος του Κινήματος δεν θα αμφισβητείται και που το ΠΑΣΟΚ ανά δήμο ή ακόμη και στην ΓΣΕΕ θα μπορεί ανενόχλητο να οργανώσει το δικό του σχέδιο αυτοτέλειας.
Τι θέλουν
Η Νέα Δημοκρατία θέλει όχι απλά να κατοχυρώσει το «40» ως πρώτο ψηφίο του ποσοστού της, ώστε να διασφαλίσει μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ανεξάρτητα με τον αριθμό των κομμάτων που τελικά θα εκπροσωπηθούν στη νέα Βουλή, αλλά να επιτύχει όσο το δυνατόν υψηλότερα ποσοστά, ώστε με «λυμένα χέρια» να εφαρμόσει την πολιτική της. Στην οδό Πειραιώς θεωρούν ότι η υπόθεση της Ροδόπης, αλλά και το πεδίο της σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ για το τραγικό ναυάγιο της Πύλου, αναδεικνύουν εκείνα τα πολιτικά χαρακτηριστικά της κεντροδεξιάς και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που διασφαλίζουν τη θωράκιση από τα δεξιά της, καθώς εκεί «μαίνεται» ένας πόλεμος ανάμεσα στην Ελληνική Λύση, τη Νίκη κι άλλα μικρότερα κομματίδια όπως οι Σπαρτιάτες κλπ.
Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης στρέφεται και πάλι προς τους πολίτες που κινούνται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά έχουν χαλαρούς ή και καθόλου δεσμούς με τον κομματικό μηχανισμό της Χαριλάου Τρικούπη, προσπαθώντας να κερδίσει όσους δεν κατάφερε να πείσει ως τις 21 Μαΐου.
Τώρα, το δέλεαρ είναι οι πληροφορίες για ένταξη κορυφαίων στελεχών παλαιότερων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όπως ο Γιώργος Φλωρίδης, η Άννα Διαμαντοπούλου, πιθανώς ο Γιάννης Μανιάτης κλπ στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Ευσχήμως ο πρόεδρος της ΝΔ έχει ενθαρρύνει αυτές τις πληροφορίες, καθώς σε συνεντεύξεις του επιμένει να υποστηρίζει ότι κριτήριο για την επιλογή των υπουργών του είναι «αν μπορούν να κάνουν τη δουλειά» κι όχι ποια είναι η κομματική τους προέλευση.
Η τακτική της Κουμουνδούρου
Εντελώς διαφορετικοί είναι οι λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας στρέφονται προς τα αριστερά του κόμματος. Η θυελλώδης άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου έχουν προκαλέσει ανησυχία στην Κουμουνδούρου, καθώς απειλούν να της στερήσουν ένα κρίσιμο κομμάτι της λεγόμενης «αντισυστημικής ψήφου», που ακόμα και τον Μάιο ενίσχυσε τον ΣΥΡΙΖΑ και τη χρειάζεται όσο τίποτα την προσεχή Κυριακή, προκειμένου να διατηρήσει τα ποσοστά του, αν όχι να τα αυξήσει, αφού σε διαφορετική περίπτωση οι εξελίξεις θα είναι επώδυνες για το κόμμα συνολικά.
Ο στόχος του ΠΑΣΟΚ
Τέλος και το ΠΑΣΟΚ έχει λόγους να στραφεί προς το αριστερό τμήμα της πολιτικής του βάσης, καθώς η άνοδος που σημείωσε τον Μάιο, σε συνδυασμό με τη θεαματική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, του επιτρέπουν, όπως έχει άλλωστε δηλώσει δημόσια και το επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ο Νίκος Ανδρουλάκης, να διεκδικήσει την ηγεμονία της ευρύτερης (κεντρο)αριστεράς, ως βασική εναλλακτική λύση στη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό επιβάλλει σήμερα ο πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ να είναι διακριτά διαφορετικό από εκείνον της Ν.Δ. (αλλά και ποιοτικά καλύτερο από αυτόν του ΣΥΡΙΖΑ), ώστε το ΠΑΣΟΚ να προσελκύσει όσους κεντροαριστερούς πηγαίνουν την Κυριακή στις κάλπες χωρίς να έχουν αποφασίσει εάν θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή θα προτιμήσουν το ΠΑΣΟΚ.
