Μια συμμαχία με πυξίδα την Ιστορία και το Μέλλον: Η Ελλάδα σταθερός εταίρος του Ισραήλ σε ένα ταραγμένο γεωπολιτικό τοπίο
Η επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ δεν είναι ένα ακόμη διπλωματικό επεισόδιο σε μια σειρά από τυπικές επαφές. Είναι η επιβεβαίωση μιας στρατηγικής σχέσης με γερά θεμέλια και με ξεκάθαρη κατεύθυνση: σταθερότητα, πρόοδος, και κοινές αξίες σε μια περιοχή που ταλανίζεται από τον κυνισμό της τρομοκρατίας και τις αστάθειες του καιρού μας.
Η συνάντηση με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτσογκ πραγματοποιήθηκε σε μια συγκυρία ιστορικά φορτισμένη – με τις κραυγές των ομήρων στη Γάζα να υπενθυμίζουν πόσο εύθραυστη είναι η ειρήνη και πόσο επιτακτική η ανάγκη για πολιτική ηγεσία με πυγμή, ενσυναίσθηση και προοπτική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μακριά από άστοχες ουδετερότητες και εύκολους λαϊκισμούς, στάθηκε ξεκάθαρα στο πλευρό της αλήθειας και του ανθρωπισμού: καταδίκασε τη βαρβαρότητα, ζήτησε απερίφραστα την άμεση απελευθέρωση των ομήρων και υποστήριξε με θάρρος την ανάγκη για μια διαρκή εκεχειρία που δεν θα αποτελεί απλώς ανάσα, αλλά αφετηρία για μια δίκαιη επόμενη μέρα.
Το γεγονός ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός τίμησε με υποτροφιακό πρόγραμμα τη μνήμη του Ιωνά Καρούση, του νέου με διπλή ταυτότητα Ισραήλ-Ελλάδας, που έπεσε θύμα της τρομοκρατίας στη Γιάφα, δεν είναι απλώς μια ευγενική πρωτοβουλία. Είναι μια συμβολική πράξη βαθιάς πολιτικής σημασίας: η Ελλάδα δεν παρακολουθεί απλώς τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή· συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση ενός δικτύου συνεργασιών με βάση τη δημοκρατία, την εκπαίδευση και τη νεανική προοπτική.
Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει κατηγορηθεί –άδικα– για «υπερ-δυτικισμό» ή «επιλεκτική ευαισθησία». Στην πραγματικότητα, το στρατηγικό βάθος της αποδεικνύεται σταθερό και αρχών: η Ελλάδα είναι πυλώνας αξιοπιστίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σταθερός εταίρος των ΗΠΑ, και ταυτόχρονα οικοδομεί συμμαχίες που εξυπηρετούν τόσο τα εθνικά της συμφέροντα όσο και τη συλλογική ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
Η σχέση Ελλάδας–Ισραήλ δεν είναι ευκαιριακή. Είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών αμοιβαίας κατανόησης, κοινών προκλήσεων (ενεργειακή ασφάλεια, αντιμετώπιση εξτρεμισμού, έρευνα και καινοτομία), αλλά και αξιακής σύμπλευσης. Είτε πρόκειται για την αμυντική συνεργασία είτε για την ανταλλαγή τεχνογνωσίας στην αγροτεχνολογία και στην κυβερνοασφάλεια, η Ελλάδα έχει διαλέξει σωστά τους συμμάχους της – και επιβεβαιώνει ότι μπορεί να είναι χρήσιμη, ουσιαστική και σεβαστή συνομιλήτρια.
Το παρόν της Μέσης Ανατολής είναι γεμάτο από σκοτεινά σύννεφα, αλλά η διπλωματία δεν ασκείται για το παρόν μόνο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεικνύει, με λόγο και πράξη, ότι μπορεί να είναι και ρεαλιστής και οραματιστής. Ενώνει τη φωνή του με εκείνους που ζητούν ειρήνη, χωρίς να διαπραγματεύεται την αλήθεια. Υπερασπίζεται την ασφάλεια και τη σταθερότητα, χωρίς να υποθάλπει καμία μορφή καταπίεσης. Και κυρίως: επιμένει στον ανθρωπισμό, όχι ως πολιτικό σλόγκαν, αλλά ως πολιτικό χρέος.
Η επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ είναι απόδειξη της Ελλάδας που συμμετέχει, που παρεμβαίνει, που προσφέρει γέφυρες. Και, πάνω απ’ όλα, είναι απόδειξη μιας κυβέρνησης που ξέρει πώς να μεταφράζει τη συγκίνηση σε πολιτική πράξη, και το δίκιο σε στρατηγική.
Σε εποχές θορύβου, επιπολαιότητας και πολυδιάσπασης, η Ελλάδα έχει φωνή. Και –ευτυχώς– η φωνή αυτή ακούγεται καθαρά.
