Της Μαρίας Καραουλάνη
Ένα βιβλίο είναι σημαντικό να σε ταξιδεύει ταυτόχρονα σε διάφορους τόπους μα και σε εποχές μακρινές που αποτελούν ιστορικά ορόσημα.
Ο αναγνώστης καθηλώνεται δε όταν η πλοκή του βιβλίου «μιλά» για σπουδαία συναισθήματα και ανάγκες: την φιλία, την ελευθερία, τον έρωτα.
Καθόλου τυχαίο λοιπόν που διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Μιχαήλ Παπαδάκη, με τίτλο «Ελεύθερες Καρδιές», νοιώσαμε όλα τα παραπάνω. Διαπιστώσαμε πως το έργο του σε παγιδεύει από την πρώτη σελίδα. Και μέχρι να το ολοκληρώσεις, σε κρατάει «όμηρό» του.
Στις «Ελεύθερες Καρδιές», ο συγγραφέας μας μεταφέρει αρχικά στην χωριό Κάψιας Αρκαδίας το 1814. Τρεις νεαροί φίλοι, γεμάτοι όνειρα και ελπίδα, δεν αντέχουν να ζουν κάτω από τον τουρκικό ζυγό και οραματίζονται, μεγαλώνοντας, μια ζωή ελεύθερη με τις δικές τους οικογένειες. Δίνουν μεταξύ τους όρκο αδελφικό, να παλέψουν και να εκδικηθούν για όλα τα δεινά που έχουν βιώσει οι ίδιοι και τα μέλη των οικογενειών τους.
Αποφασίζουν να αγωνιστούν παίρνοντας διαφορετικούς δρόμους, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Ένα οδοιπορικό στα χρόνια της επανάστασης του ’21 σε Κωνσταντινούπολη, Λευκάδα, Τεργέστη, Σπέτσες, Μεσολόγγι, Ναύπλιο, Τριπολιτσά και σε πολλά χωριά της Αρκαδίας (Στεμνίτσα, Λάστα, Βαλτεσινίκο, Δημητσάνα, Βυτίνα, Βέρβαινα), γεμάτο από σημαντικά ιστορικά γεγονότα, μάχες, δολοπλοκίες, περιπέτειες, απρόοπτα, έρωτες, απώλειες με κατάληξη και πάλι στο χωριό Κάψας, όπου θα γραφτεί ο επίλογος της ιστορίας τους των τριών φίλων.
Θα καταφέρουν οι τρεις φίλοι να ξανανταμώσουν και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους για ελεύθερη ζωή;
Μαγεμένοι λοιπόν ως αναγνώστες του βιβλίου «Ελεύθερες Καρδιές», αναζητήσαμε τον δημιουργό τους, Μιχαήλ Παπαδάκη, για να μάθουμε περισσότερα για αυτόν.
Η συνέντευξη
-Με ποια αφορμή γράψατε το βιβλίο σας;
«Το βιβλίο αυτό είναι μια «ηθική ανάγκη» που ένιωσα για να τιμήσω τα διακόσια χρόνια από την εθνικοαπελευθερωτική μας επανάσταση».
-Τι περιλάμβανε η έρευνά σας;
«Η έρευνά μου περιλάμβανε μελέτη των ιστορικών αρχείων του Ν. Αρκαδίας, όπου από εκεί άντλησα κάποια ονόματα ηρώων του μυθιστορήματός μου, αξιοποίηση τοπικών πηγών – ιστορικών γεγονότων (μαχών, ναυμαχιών, βομβαρδισμών, πολιορκιών), λαογραφικών πηγών για τις ενδυμασίες και τον τρόπο ζωής, χρήση διαδικτυακών χαρτών αλλά και επίσκεψή μου σε πολλά χωριά της Αρκαδίας».
-Πώς βρήκατε τη διαδικασία της συγγραφής ενός μυθιστορήματος, καθώς ως τώρα είχατε γράψει μόνο ποιητικές συλλογές;
«Επρόκειτο για ένα δύσκολο εγχείρημα, αφού ο πεζός λόγος και δη ο αφηγηματικός- ιστορικός είναι εντελώς διαφορετικός από τον ποιητικό. Η διαδικασία ήταν πολύ απαιτητική καθώς χρειαζόταν συνεχής μελέτη πηγών. Το σενάριο βέβαια προϋπήρχε στο μυαλό μου και χρειαζόταν η προσαρμογή του στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο. Απόλαυσα πραγματικά όλο το οδοιπορικό στα χρόνια της επανάστασης του 1821 από την πρώτη λέξη που πληκτρολόγησα ως την τελευταία τελεία».
-Πιστεύετε πως αφηγούμενος ιστορίες από το ιστορικό παρελθόν είναι μια ευκαιρία να μιλήσετε και για το σήμερα;
«Σίγουρα μέσα από την αφήγησή μου προσεγγίζω τα γεγονότα όχι μόνο από την πλευρά των αποτελεσμάτων τους στο ιστορικό γίγνεσθαι αλλά και από τις συνέπειές τους και την ανθρώπινη διάστασή τους. Το μήνυμα πως οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα κι ότι μπορούν να ζουν αδελφωμένοι. Η αγάπη, ο έρωτας, η αλληλεγγύη δεν «κοιτούν» θρησκεία, εθνικότητα, οικονομικό υπόβαθρο. Διαχρονικές αξίες η Ελευθερία και η Ειρήνη των λαών».
-Έχετε ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο σας;
«Ήδη είναι σε εξέλιξη μία ακόμα ποιητική συλλογή. Ένα δεύτερο μυθιστόρημα βρίσκεται στα σπάργανα καθώς έχω ήδη επεξεργαστεί το σενάριο στο μυαλό μου. Δεν είναι ιστορικό. Είναι περισσότερο ψυχολογικό και στην σύγχρονη εποχή».
