Σε αντίθεση με τα όσα έγραψε ο Αριστοτέλης στην σύγχρονη Ελλάδα η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Ο Αριστοτέλης στα οκτώ βιβλία του με τον τίτλο «Πολιτικά» αναλύει την επιστήμη της πολιτικής ζωής, προσεγγίζοντας την άποψη της πόλης – πολιτείας, θεωρώντας πως είναι εκείνη που συντελεί στην πληρέστερη ζωή του πολίτη.
Ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος με την φράση «η δε πολιτεία των την πόλιν οικούντων εστί τάξις τις» (το πολίτευμα είναι ένας τρόπος οργάνωσης της πόλης) εξηγεί πως πρέπει να είναι η πολιτική, η οποία θα υπηρετεί τον άνθρωπο. Βέβαια ο Αριστοτέλης είχε παραδεχθεί ότι ο άνθρωπος είναι «ζώον πολιτικόν», δηλαδή ον, το οποίο είναι εκ φύσεως καμωμένο να ζει μέσα σε πόλεις. Κατά τον Αριστοτέλη ο άριστος πολίτης της αρίστης Πολιτείας είναι ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχει κατά προαίρεση στις αποφάσεις της πόλης του -τόσο με την ευρύτερη έννοια του βουλεύεσθαι και κρίνειν, όσο και με τη στενότερη έννοια της άσκησης εξουσίας- είναι ο φρόνιμος και μετριοπαθής άνθρωπος, ο επαρκώς διαβιών (ούτε υπερπλούσιος, ούτε υπέρπτωχος), ο οποίος πράττει με ευθύνη, για να διασφαλίζει στην πόλη του την ευμάρεια, την παιδεία και την ειρήνη. Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη και επιστήμη που αφορά σε παραγωγή ιδεών και στον τρόπο εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης (ελευθερία, ασφάλεια, δικαιοσύνη, πολιτισμός, κτλ), καθώς επίσης και σε όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο, στον πολίτη, στον εργαζόμενο.
Αυτά συνέβαιναν στην αρχαιότητα. Διότι στην τωρινή Ελλάδα οι πολιτικοί έχουν ασθενή μνήμη. Και μάλιστα το χρησιμοποιούν ως προτέρημα. Ειδικά την τελευταία δεκαπενταετία, όπου γύρισαν τούμπα όλα τα δεδομένα στην καθημερινότητα μας. Δυστυχώς στην σύγχρονη Ελλάδα η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή. Έτσι καταλήξαμε στην αμνησία. Βέβαια από αμνησία πάσχουν οι πολιτικοί, ίσως ηθελημένα. Όμως την ίδια ώρα οι σκεπτόμενοι πολίτες νιώθουν περίεργα.
Ξαφνικά αγαπήθηκαν
Αφορμή για το σημερινό μου σημείωμα στάθηκαν δύο περιστατικά που στην κυριολεξία με ενόχλησαν. Το ένα ήταν η συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με το Νίκο Μαραντζίδη και το άλλο τα διαδικτυακά «δάκρυα» που έχυσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ για το ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης στην Βουλή της μίας ημέρας άφησε εκτός τον Χάρη Καστανίδη κρατώντας για τον εαυτό του την έδρα της Β’ Θεσσαλονίκης.
Κι επειδή ακόμη αντέχω και τα θυμάμαι όλα πολύ καλά, μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση πως οι πολιτικοί μας λησμονούν τόσο εύκολα; Διότι θυμάμαι πολύ καλά τα άρθρα του Νίκου Μαραντζίδη που ζητούσε από τον Αλέξη Τσίπρα να διαλύσει το κόμμα του και να φτιάξει το νέο ΠΑΣΟΚ με την δικαιολογία ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Επίσης πώς να ξεχάσουμε ότι την επαύριον της συντριπτικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Μαραντζίδης με άρθρο του στην «Καθημερινή» υποδείκνυε παραίτηση Τσίπρα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη ανανέωσης της ηγεσίας του, όχι αύριο, αλλά σχετικά σύντομα. Εξάλλου, διαθέτει φρέσκα και χαρισματικά άτομα, που μπορούν να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Και αυτά τα άτομα είναι ελπίδα για την κοινωνία πρωτίστως, όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ απλώς».
Το πώς υποδέχθηκαν το νέο επικοινωνιολόγο στα πέριξ της Κουμουνδούρου αρκεί μία βόλτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε γνωστούς «αριστερούς» λογαριασμούς. Έτσι γράφουν πως «ο σεσημασμένος αντικομμουνιστής Μαραντζίδης αποτελεί έναν από τους κύριους εκφραστές της θεωρίας των 2 άκρων, που εξισώνει τον θύτη με το θύμα, που λιπαίνει το έδαφος του φασισμού. Μετά τα ανοίγματα στους ναζί είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ». Κάποιος άλλος ήταν πιο αιχμηρός: «Ελπίζω πριν τον πρωινό καφέ με το Μαραντζίδη ο Τσίπρας να περάσει από τη Καισαριανή να πάρει πίσω τα λουλούδια που είχε καταθέσει. Παίζει να σηκωθούν οι εκτελεσμένοι να τον κοπανάνε. Αριστερός και ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνεται πλέον».
Το χειρότερο για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα αναρτήθηκε από τον γνωστό δημοσιογράφο και σκιτσογράφο, τον Στάθη Σταυρόπουλο, ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 κι αποχώρησε λόγω του μνημονίου που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας: «Μετά την υπόθεση Μαραντζίδη (που παρομοίαζε τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ με χρυσαυγίτες, που προσομοιώνει τους Αντάρτες με τους ταγματασφαλίτες), για τους όντως αριστερούς ο Τσίπρας είναι ένας Ιερόσυλος. Ένα ιερόσυλο ζούδι. Που σκυλεύει το ιερό πτολίεθρον της Αριστεράς».
Η επανάσταση του Χάρη
Την ίδια ώρα διάβασα όχι μόνο τις αναρτήσεις υπέρ του Χάρη Καστανίδη, αλλά και την ίδια την δήλωση του πρώην υπουργού κατά της απόφασης Ανδρουλάκη, προσπαθώντας να αναδειχθεί στην ιστορική συνείδηση του ΠΑΣΟΚ. Και απλά ανέτρεξα στο αρχείο μου και ανακάλυψα διάφορα. Τον κ. Καστανίδη τον διέγραψε από το ΠΑΣΟΚ ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου μαζί με άλλους που καταψήφισαν τη συμφωνία για το PSI τον Φεβρουάριο του 2012. Οι τότε κακές γλώσσες έλεγαν πως ήταν εναντίον επειδή πρωταγωνιστούσε στην συμφωνία ο εχθρός του στην Α’ Θεσσαλονίκης, Ευάγγελος Βενιζέλος. Ένα μήνα αργότερα, τον Μάρτιο του 2012, ο Χάρης Καστανίδης ίδρυσε μαζί με την επίσης διαγραμμένη Λούκα Κατσέλη το κόμμα «Κοινωνική Συμφωνία» για να ζημιώσουν το ΠΑΣΟΚ. Απέτυχαν παταγωδώς στις εκλογές τον Μάιο του 2012 (0,96%). Στις εκλογές του Ιουνίου 2012 στήριξαν ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, ξαναζημίωσαν το ΠΑΣΟΚ. Να σημειωθεί ότι Καστανίδης και Κατσέλη είχαν ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο, ως υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του άνοιξε την πόρτα τον Αύγουστο 2013 ο Χάρης Καστανίδης «φλέρταρε» με τον Κουβέλη και εντάχθηκε στην αντιμνημονιακή πλέον ΔΗΜ.ΑΡ. Το 2015 ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Παπανδρέου (που τον είχε διαγράψει) και προσχώρησε στο ΚΙΔΗΣΟ. Με στόχο να ζημιώσει εκ νέου το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
Το ΠΑΣΟΚ πήρε την κατηφόρα το 2012 και ο κ. Καστανίδης ήταν απών προσπαθώντας να μείνει στον αφρό και να μην τσαλακωθεί. Κι επέστρεψε ως συνείδηση, όταν η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά έβαλε το νερό στο αυλάκι και το 2017 κάλεσε τους πάντες για να ενώσουν δυνάμεις υπό το ΚΙΝΑΛ.
Άραγε τη «συνείδηση του ΠΑΣΟΚ» την ενόχλησε πως έμεινε εκτός Βουλής για μία ημέρα και όχι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης όρισε ως επικεφαλή του προεκλογικού αγώνα στην Βόρεια Ελλάδα το νεαρό Θόδωρο Παραστατίδη, που έφερε τούμπα τα πάντα στο Κιλκίς;
Στο δια ταύτα: Μπορεί στους πολιτικούς μας να μην τους αρέσει η ειλικρίνεια, όμως εμείς δεν είμαστε λωτοφάγοι.
