Αναμφίβολα ένας ανασταλτικός παράγοντας στο να αποφασίσουμε και να κάνουμε μία απόδραση αυτή την ομολογουμένως δύσκολη εποχή είναι και η τιμή στα καύσιμα. Διότι όπως και να το κάνεις ένα ταξίδι κοστίζει σχεδόν τα διπλά χρήματα από ότι πέρυσι τέτοια εποχή, όταν δειλά-δειλά και με τον φόβο του κορωνοϊού ξεκινήσαμε τις επισκέψεις στην περιφέρεια. Φέτος υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία, καθώς ήρθησαν κάποιοι περιορισμοί και μπορούμε πλέον ακόμη και χωρίς πιστοποιητικά να πάμε σε ταβέρνες και σε κέντρα διασκέδασης.
Όμως επαναλαμβάνουμε το βασικό πρόβλημα των περισσοτέρων είναι η τιμή των καυσίμων. Βέβαια μετά την επιδότηση στα καύσιμα που έβαλε στους λογαριασμούς περισσοτέρων από 3 εκατομμύρια συμπολιτών μας ένα ποσό περίπου 40 ευρώ κατά μέσο όρο μας επιτρέπει μία απόδραση σε κοντινούς προορισμούς. Έτσι με βάση και την τιμή στην βενζίνη και στο φυσικό αέριο προτείνουμε δύο κοντινούς, αλλά πολύ όμορφους προορισμούς στους οποίους μπορούμε να περάσουμε ευχάριστα κάποιες ώρες. Και να είμαστε δίπλα στην φύση και να ξεφύγουμε για λίγες ώρες από την ρουτίνα.
ΑΛΕΠΟΧΩΡΙ: Μία όαση στην Δυτική Αττική στον Κορινθιακό κόλπο
Μόλις 20 χιλιόμετρα από τα Μέγαρα και 60 χιλιόμετρα περίπου από την Αθήνα, βρίσκεται ίσως ένα από τα πιο γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα της Δυτικής Αττικής, το Αλεποχώρι. Η περιοχή βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Κορινθιακού κόλπου, στους πρόποδες των Γερανείων ορέων. Οι δαντελωτές παραλίες που διαθέτει, καταλαμβάνουν αρκετά χιλιόμετρα με εναλλασσόμενα τοπία, αφού διαθέτει αμμουδερές και πετρώδεις ακρογιαλιές, κοσμικές ή μη αλλά και παραλίες κατάφυτες από πεύκα όπου η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάφος.
Ο οικισμός αναπτύσσεται συνεχώς από την δεκαετία του ’70 και σήμερα χιλιάδες κάτοικοι της Αττικής διατηρούν εκεί την μόνιμη ή την εξοχική τους κατοικία, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες το Αλεποχώρι συγκεντρώνει πολλές χιλιάδες παραθεριστών.
Στην περίπου 8 χιλιομέτρων παραλία του Αλεποχωρίου, θα συναντήσετε τοπία μοναδικής ομορφιάς, άλλοτε αμμώδη και άλλοτε με βότσαλα, όπου μπορείτε να απολαύσετε το μπάνιο σας. Οι επιλογές που υπάρχουν καθ’ όλη την διαδρομή θα ικανοποιήσουν κάθε επισκέπτη, μιας και μπορούν να κάνουν μπάνιο σε ήσυχες παραλίες, εξωτικές, ρομαντικές, πολυσύχναστες ή απομονωμένες, αλλά και κάτω ακριβώς από τα καφέ/μπαρ όπου μπορούν να ακούσουν μουσική, πίνοντας ένα δροσιστικό ποτό. Αν κατευθυνθείτε προς την Μαυρολίμνη, θα βρείτε παραλίες απομονωμένες και «ακατέργαστες» κάτω από την σκιά των πεύκων που φτάνουν έως την παραλία και με θέα τα νησάκια του Κορινθιακού.
Όσοι παραμείνουν στην παραλία μέχρι τις απογευματινές ώρες, θα μαγευτούν από τη χρωματική παλέτα του ηλιοβασιλέματος, καθώς ο ήλιος μεταμορφώνει τα καταγάλανα νερά, σε πορφυρά και δύει πίσω από τις μυστηριώδεις Αλκυονίδες νήσους.
Επίσης σε πολύ κοντινή απόσταση (περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο) υπάρχει κι ένα θαυμάσιο ψαροχώρι, το Σχοίνο. Το εν λόγω μέρος ανήκει στο δήμο Περαχώρας και από εκεί μπορείς είτε να επισκεφτείς και τη Λίμνη της Βουλαγμένης που είναι κοντά στο αρχαίο Ηραίο και να προγραμματίσεις την επιστροφή στην Αθήνα μέσω του Λουτρακίου.
Φαγητό
Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν πολλά εστιατόρια και παραδοσιακές ταβέρνες με διάφορα είδη κουζίνας, κυριολεκτικά πάνω στο κύμα.
Η περιοχή φημίζεται για τα φρέσκα ψάρια, μιας και ψαρεύονται απευθείας από τον Κορινθιακό ή τον Αργοσαρωνικό Κόλπο και μπορείτε να βρείτε από φρέσκες τσιπούρες και μπακαλιάρους μέχρι και θαλασσινά όπως καλαμαράκια, χταπόδια κτλ. Για τους λάτρεις των κρεατικών ή της Ιταλικής κουζίνας υπάρχουν πάλι εστιατόρια με ξεχωριστά πιάτα αλλά και ποιότητα και είναι βέβαιο πως θα καλύψουν κάθε σας γευστική απαίτηση.
Όλα τα λαχανικά και φρούτα των καταστημάτων προέρχονται από ντόπιους παραγωγούς και πολλοί από αυτούς διαθέτουν τα προϊόντα τους σε πάγκους όπου μπορείτε να τα προμηθευθείτε και να δοκιμάσετε την αγνή και ιδιαίτερη γεύση τους. Υπάρχουν επίσης ψητοπωλεία, κρεπερί, ζαχαροπλαστεία και παραδοσιακοί φούρνοι με χειροποίητα γλυκά και αρτοσκευάσματα.
ΧΑΛΚΙΔΑ: Τα τρελά νερά του Ευρίπου δέλεαρ για τους επισκέπτες
Η Χαλκίδα φέτος έχει γίνει της μόδας. Η εύκολη πρόσβαση από την Αθήνα, αλλά και το θέαμα με την αλλαγή των νερών στα στενά του Ευρίπου προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Το μοναδικό αυτό φυσικό φαινόμενο, με την αλλαγή της ροής των υδάτων είναι κάτι που δεν μπορεί να ξεχαστεί εύκολα.
Συνολικά πάντως η Χαλκίδα αποτελεί μία ιδανική επιλογή για μια αναζωογονητική εξόρμηση, σε απόσταση αναπνοής από την Αττική. Προσεγγίζοντας κανείς την πόλη από τη μεγάλη, σύγχρονη γέφυρα, διακρίνει από ψηλά την πανοραμική της άποψη, η οποία μοιάζει να «ακροβατεί» ανάμεσα στη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.
Η Χαλκίδα είναι μια πόλη με δύο πρόσωπα, που σημαδεύεται ανεξίτηλα από τον Εύριπο και τα τρελά νερά του να τη χωρίζουν στα δύο και να την ενώνουν ταυτόχρονα, στεφανωμένα από τις δύο γέφυρές της. Όταν η παλιά γέφυρα ανοίγει, για να περάσουν τα σκάφη, πάντα υπάρχει κόσμος και στις δύο πλευρές της, να χαζέψει τα πλοία που περνούν και να θυμηθεί, ίσως, τις εποχές πριν την κατασκευή της μεγάλης γέφυρας, τότε που η πόλη κοβόταν κυριολεκτικά στα δύο μέχρι η γέφυρα να ξανακλείσει.
Γνωριμία με την πόλη
Μετά την απαραίτητη βόλτα στον παραλιακό δρόμο, λοιπόν, μπροστά από εστιατόρια, καφέ και μπαρ, τα βήματα οδηγούν μπροστά από το επιβλητικό Δημαρχείο και στη συνέχεια στο περίφημο Κόκκινο Σπίτι της οικογένειας Μάλλιου. Εκεί χτυπά η καρδιά της πόλης μέρα και νύχτα, με τον κόσμο να διασταυρώνεται στο πλακόστρωτο της παραλίας και ακριβώς δίπλα τα νερά του Ευβοϊκού συντροφεύουν την κάθε στιγμή εδώ.
Το κάστρο της Κανήθου, στον Καράμπαμπα, βρίσκεται σε στρατηγική θέση για να εποπτεύει τον πορθμό, ενώ μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό αλλά και το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης επιβάλλεται για να αποκτήσει κανείς μια πληρέστερη εικόνα για τη ζωή στην Εύβοια. Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς. Σχεδιάστηκε από τον Βενετό Τζερόλιμπο Γκάλοπο και η αρχιτεκτονική του είναι περισσότερο Ευρωπαϊκή και λιγότερο Τουρκική, με στενόμακρο περίβολο, προσανατολισμένο Α-Δ, με προτείχισμα στη βόρεια πλευρά, τρεις προμαχώνες και έναν μεγάλο πύργο. Το νότιο τμήμα του τοίχου διατηρείται σε κακή κατάσταση. Αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη έχουν εντοιχισθεί σε αρκετά σημεία του περιβόλου. Ο πιο σύνθετος, εξαγωνικός προμαχώνας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά, προς τη Χαλκίδα. Στις επάλξεις διατηρούνται δύο ρωσικά κανόνια του 19ου αιώνα. Η μοναδική πύλη του φρουρίου βρίσκεται στη ΝΑ πλευρά του τείχους, ενώ γύρω της έχουν οικοδομηθεί κτήρια στρατιωτικού χαρακτήρα. Στον ανατολικό τοίχο του περιβόλου, μεταξύ της πύλης και του ανατολικού πύργου, βρίσκεται κωδωνοστάσιο, κτισμένο στη θέση όπου βρισκόταν η καμπάνα του συναγερμού του φρουρίου. Το μόνο καλά σωζόμενο κτίσμα μέσα στον περίβολο είναι ναός αφιερωμένος στον Προφήτη Ηλία, που χρονολογείται το 1895. Το δυτικό άκρο του τείχους καταλαμβάνει επτάπλευρος πύργος, η μεγαλοπρεπέστερη αμυντική κατασκευή του φρουρίου. Η είσοδος στον πύργο γίνεται από στενό καμαροσκεπή διάδρομο, που θυμίζει λαβύρινθο. Το φρούριο πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς από τον Μοροζίνι το 1688 και οι Τούρκοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν την κυριότητά του έως την απελευθέρωση της Ελλάδας, οπότε και το παρέδωσαν στο Ελληνικό κράτος.
Στο κάστρο του Καράμπαμπα βρίσκεται και ο τάφος του συγγραφέα Γιάννη Σκαρίμπα, ο οποίος έζησε και εργάστηκε στην πόλη της Χαλκίδας. Επίσης έξω από το κάστρο υπάρχει και καφέ- εστιατόριο όπου απολαμβάνεις την πόλη από ψηλά. Η Χαλκίδα είναι προορισμός για όλες τις μέρες και τις εποχές του χρόνου, αλλά η άνοιξη και το καλοκαίρι της ταιριάζουν γάντι με τη θαλασσινή της αύρα να φτιάχνει τη διάθεση όσων την επιλέξουν για μια αναζωογονητική απόδραση από το κλεινόν άστυ.
