Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μεγαλιθικό μνημείο σαν κι αυτά που συναντάμε στην Ευρώπη
Η κορυφή Ταΰγετου, ή αλλιώς Πυραμίδα βρίσκεται στα 2407 μέτρα υψόμετρο. Πρόκειται για την πιο εντυπωσιακή ίσως κορυφή βουνού στην Ελλάδα και την πιο μυστηριώδη συνάμα μιας και την συνοδεύει ένας άλυτος εδώ και χιλιάδες χρόνια γρίφος.
Η απόλυτη πυραμίδα που σχηματίζεται στην κορυφή του Ταΰγετου είναι άραγε ένα παιχνίδι της φύσης ή μία γιγάντια ανθρώπινη κατασκευή που ξεπερνά σε διάσταση και βαθμό δυσκολίας κατασκευής κάθε φαντασία;
Μερίδα ερευνητών υποστηρίζει πως η κορυφή του Προφήτη Ηλία (2407μ. ύψος), λαξεύτηκε, είτε εξ’ ολοκλήρου είτε εν μέρει, προκειμένου να αποκτήσει σχήμα πυραμίδας και να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά.
Αυτό, όπως λένε, «αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας» (οπτικά, είναι ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο) και κυρίως, «από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της», όπου το έδαφος είναι σχετικά πιο λείο και ομαλό.
Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα μεγαλιθικό μνημείο, σαν αυτά που συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 3.500 – 2.000 π.Χ.
Σε κάθε περίπτωση, τόσο η ηλικία της πυραμίδας όσο και οι αρχικές της διαστάσεις είναι αδύνατο να υπολογιστούν.
Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα
Ο θρύλος για τον υποτιθέμενο άγιο που έκανε την εμφάνιση του στο Άστρος Κυνουρίας γύρω στα 1830
«Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα». Όλοι, έστω μία φορά, έχουμε πει τη συγκεκριμένη φράση ή έχουμε ακούσει να τη λένε. Η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που σίγουρα θα υπάρχουν λέξεις που ακόμη και σήμερα δε γνωρίζουμε, αλλά σε ό,τι αφορά το ελληνικό… φρασεολόγιο το θέμα δεν είναι ότι μπορεί να ακούσουμε για πρώτη φορά μια φράση, αλλά ότι ακούμε τόσες πολλές φορές κάποια φράση χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή της.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με άλλες φράσεις ή ιστορίες, βέβαια, εδώ έχουμε να κάνουμε με υπαρκτό πρόσωπο. Ο Άγιος Παντελεήμονας υπήρξε και η θρησκεία μας λέει ότι είναι ο προστάτης των ανάπηρων. Αυτός που γιατρεύει τους τυφλούς, παθήσεις του σώματος κλπ. Αυτά, επαναλαμβάνουμε, λέει η θρησκείας μας ότι τα έκανε ή τα κάνει ο Άγιος. Αυτός που κάποιοι πίστευαν ότι είχε εμφανιστεί στο Άστρος, ένα χωριό της Κυνουρίας, κοντά στο 1830. Ήταν, όμως, έτσι;
Τα γεγονότα λένε πως όχι. Σύμφωνα με τον μύθο, ο άγνωστος τύπος που αποφάσισε να παρουσιαστεί σαν… Άγιος Παντελεήμονας, δεν γιάτρεψε ποτέ κανέναν. Λογικό, αφού δεν ήταν ούτε γιατρός, ούτε Άγιος. Από την άλλη, όμως, δεν πείραξε και κανέναν. Δεν προκάλεσε κάποιο πρόβλημα. Έτσι, οι κάτοικοι του χωριού τον άφηναν να νιώθει… Άγιος, φροντίζοντας να διαδώσει τη φήμη του και στις γύρω περιοχές. Αποτέλεσμα; Οι κάτοικοι του χωριού έβλεπαν οικογενειάρχες, μόνους τους ή με τα παιδιά τους, να καταφθάνουν στο Άστρος για να γιατρευτούν από τον… Άγιο.
«Κουτσοί, στραβοί όλοι στον Άγιο Παντελεήμονα», λέει ο θρύλος ότι ήταν η φράση που έλεγαν τότε οι κάτοικοι του χωριού της Κυνουρίας βλέποντας το πλήθος να καταφθάνει συνεχώς, παρά το γεγονός ότι ποτέ κανείς τους δεν αποκόμισε κάποιο όφελος από αυτές τις επισκέψεις. Επισκέψεις οι οποίες χάρισαν ακόμη μία φράση στον λαό για να λέει στα επόμενα χρόνια, φτάνοντας μέχρι και το σήμερα που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται είτε στον προφορικό είτε στον γραπτό λόγο.
Τα αξιοθέατα
Σήμερα, βέβαια, αν επισκεφθεί κάποιος το Άστρος Κυνουρίας δεν θα συναντήσει τον Άγιο Παντελεήμονα ή όποιον άλλο φαντάζεται πως είναι αυτός. Θα συναντήσει, όμως, διάφορα αξιοθέατα που θα τον κερδίσουν. Όπως, για παράδειγμα το Κάστρο των Ζαφειρόπουλων στην κορυφή του λόφου Νησί.
Όπως το τείχος των «Αιγινητών» στην είσοδο του Παραλίου Άστρους. Όπως το Γένεον πεδίον, το οποίο μπορεί να θαυμάσει κανείς από τη γέφυρα του χείμαρρου Τάνου. Όπως τον ναό του Αγίου Βασιλείου στο Παράλιο Άστρος. Όπως τον ναό της Ευαγγελίστρας, επίσης στο Παράλιο Άστρος. Όπως τον Φάρο του Παράλιου Άστρους.
Χωρίς, φυσικά, να παραβλέπει κανείς το αρχαιολογικό μουσείο, τις «Πόρτες» της λίμνης του Μουστού που απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από το Παράλιο Άστρος και ασφαλώς τον υγρότοπο του Μουστού ή την έπαυλη του Ηρώση Αττικού, το οποίο θεωρείται το σημαντικότερο μνημείο στον ελληνικό χώρο που να παραπέμπει στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
