• Ακόμα και το πλέον σκληρό αφήγημα του Δ.Ν.Τ. για την ανάγκη μείωσης του κόστους εργασίας για την αύξηση της παραγωγής, έχει καταρρεύσει
Της Μαριζέτας Αντωνοπούλου*
Οι εργαζόμενοι στην χώρα μας απώλεσαν από την 1η Ιουλίου, ένα ακόμα δικαίωμα τους, ίσως το πιο σημαντικό όλων, το 5θημερο. Με την επίκληση του διευθυντικού δικαιώματος λόγω «φόρτου εργασίας» σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, ο εργαζόμενος καλείται να δουλέψει πλέον 6ημερο.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη, πάει κόντρα στις διεθνείς πρακτικές, εγκλωβίζοντας τις παραγωγικές δυνάμεις σε εξαντλητικά ωράρια εργασίας, που υπερβαίνουν κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η κατάργηση του 5θημερου και η εισαγωγή της εξοντωτικής 6ημερης εργασίας στις επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας καθώς και σε όσες δηλώνουν εναλλασσόμενες βάρδιες, συνιστά οπισθοδρομική τομή.
Είναι η καταστροφική συνέχεια στους αντεργατικούς νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, μέσω των οποίων οι εργαζόμενοι απώλεσαν θεμελιώδη δικαιώματα σε απεργίες, υπερωρίες, ενώ ελαστικοποιήθηκε περαιτέρω η αγορά εργασίας χωρίς ασφάλεια και αύξηση αποδοχών.
Την ίδια στιγμή, η συζήτηση που διεξάγεται παγκόσμια μεταξύ κυβερνήσεων, εργοδοτών και εργαζομένων, αφορά την βελτίωση των όρων εργασίας τόσο των οικονομικών όσο και των ποιοτικών. Βασικά εργαλεία σε αυτήν την κατεύθυνση είναι η μείωση του χρόνου εργασίας και ηεπίτευξη μισθών που δεν θα προστατεύουν από την φτώχεια αλλά αντίθετα θα διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Ο λεγόμενος μισθός διαβίωσης ως αντικατάσταση του βασικού μισθού είναι ένας τέτοιος συγκεκριμένος στόχος.
Άλλοι τετραήμερη εργασία
Οι κοινωνικοί εταίροι στην Ε.Ε. και ειδικά στα κράτη μέλη, του Νότου και της Κεντρικής Ευρώπης, καταρτίζουν συγκεκριμένα σχέδια υλοποίησης της 4ημερης εργασίας ή του 6ωρου με τον ίδιο μισθό. Ακόμα και το πλέον σκληρό αφήγημα του Δ.Ν.Τ. για την ανάγκη μείωσης του κόστους εργασίας για την αύξηση της παραγωγής, έχει καταρρεύσει.
Ειδικά στην χώρα μας με επώδυνο τρόπο, η έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ είναι αποκαλυπτική, καθώς καταδεικνύει ότι παρ’ όλη την μείωση του εργατικού κόστους, την μείωση της πραγματικής αξίας των εισοδημάτων από εργασία, η παραγωγικότητα της χώρας είναι χαμηλή και βαίνει μειούμενη εδώ και χρόνια.
Την ίδια στιγμή στον αέρα παραμένει η υιοθέτηση στην πράξη της ευρωπαϊκής οδηγίας για αύξηση της κάλυψης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Θυμίζουμε ότι στην χώρα μας η κάλυψη από ΣΣΕ είναι μόλις στο 22%, ενώ το 2023 υπεγράφησαν μόνο 19 ΣΣΕ, 12 εθνικές και 7 κλαδικές, την ώρα που οι επιχειρησιακές είναι πάνω από 209. Η ευρωπαϊκή οδηγία καλεί τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις ΣΣΕ στο 80% με σκοπό την αύξηση των μέσων αμοιβών, την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αρνείται να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές πρακτικές και σε αυτό το πλαίσιο, ενώ αρνείται να επιστρέψει στους κοινωνικούς φορείς την ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Για το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ είναι πολιτική δέσμευση αρχής, η αύξηση των μισθών, η μείωση του χρόνου εργασίας, η επαναλειτουργία της επιθεώρησης ως γενική γραμματεία του Υπουργείου Εργασίας και η πραγματική ενίσχυση του, η επαναφορά της μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία και των ελευθέρων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Η αξιοπρεπής και εργασία με ενισχυμένα δικαιώματα είναι πυρηνικό στοιχείο της παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας.
• Η Δρ. Μαριζέτα Αντωνοπούλου είναι Διδάσκουσα Τμήμα Κοινωνιολογίας ΕΚΠΑ- Αναπληρωτής Γραμματέας Εργασία ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
