• Η προεκλογική περίοδος δεν μας έκανε σοφότερους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αποχή ρεκόρ
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Αύριο από τις 7 το πρωί καλούμαστε όλοι εμεί που αποτελούμε τον κυρίαρχο λαό να προσέλθουμε στις κάλπες για να επιλέξουμε τους 21 ευρωβουλευτές που θα μας εκπροσωπήσουν για την επόμενη πενταετία στο ευρωκοινοβούλιο.
Και όπως ακούω πολλοί είναι αυτοί που με ένα εντελώς καφενειακό τρόπο αντιμετωπίζουν τις ευρωεκλογές και με χαλαρότητα και με την απαξίωση. Και δυστυχώς το κάνουν αυτό αγνοώντας ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Ότι το 80% των αποφάσεων όλων των κυβερνήσεων που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση βγαίνουν από το Στρασβούργο (έδρα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου) κι εν συνεχεία η Κομισιόν τις αποστέλλει ως οδηγία στα κράτη για να τις ενσωματώσουν στο δίκαιο κάθε χώρας. Και εάν κάποιο κράτος είτε καθυστερήσει, είτε αρνηθεί, τότε χάνει χρήματα από τις επιδοτήσεις για όλα τα ζητήματα, είτε αναγκάζεται να πληρώσει πρόστιμα. Δηλαδή να παρακρατηθούν κονδύλια.
Δυστυχώς όλα αυτά οι απλοί πολίτες δεν τα γνωρίζουν. Και γι’ αυτό δεν φταίει μόνο η καφενειακή προσέγγιση που κάνουν οι ίδιοι, αλλά και το γεγονός ότι και τα κόμματα και σε αυτή την προεκλογική περίοδο δεν έκαναν τίποτα για να εξηγήσουν τον τρόπο που λειτουργεί η Κομισιόν, τον τρόπο που νομοθετεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Φάγαμε όλη την προεκλογική περίοδο, δίχως να καταλάβει ένας απλός πολίτης ποια είναι τα κρίσιμα θέματα που θα κληθεί να διαχειριστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουναντίον όλοι έδωσαν σημασία με τα εσωτερικά ζητήματα και κυρίως με την ακρίβεια που αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για το σύνολο των νοικοκυριών.
Λες και είναι Εθνικές εκλογές
Οπότε οι ευρωπαϊκές εκλογές έλαβαν μία μορφή εθνικών εκλογών, αλλά την ίδια ώρα οι πολίτες γνωρίζουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σε ό,τι αφορά την δύναμη των κομμάτων στο εθνικό κοινοβούλιο. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος η Νέα Δημοκρατία θα εξακολουθήσει να έχει μέχρι το 2027 την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 158 ψήφων, κάτι που δίνει το δικαίωμα στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να νομοθετεί με ασφάλεια και δίχως τον κίνδυνο πτώσης.
Και βέβαια τίθεται το ερώτημα για ποιον λόγο το κυβερνών κόμμα κάνει λόγο για σταθερότητα; Δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος. Απλά είναι ένα προεκλογικό τρυκ για να μειώσει την όποια δυσφορία των πολιτών, η οποία μπορεί να εκφραστεί στις αυριανές κάλπες. Διότι όπως γνωρίζουμε και από το παρελθόν και σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη οι ευρωεκλογές χρησιμοποιούνται από τους πολίτες για να στείλουν μηνύματα στις κυβερνήσεις τους. Και αυτό το μήνυμα θέλει να απαλύνει η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γι’ αυτό και ο πήχης χαμήλωσε και κάνουν λόγο για το 33% που έλαβε η Νέα Δημοκρατία στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Όμως και αυτό το ποσοστό να λάβει το κυβερνών κόμμα μιλάμε για απώλεια 8 ποσοστιαίων μονάδων μέσα σε ένα χρόνο. Δεν λες και μικρές τις απώλειες, ειδικά, όταν απέναντι της έχει μία κατακερματισμένη αντιπολίτευση με πολλά κεντροαριστερά κόμματα που δεν μπορούν καλά-καλά να καταθέσουν πρόταση δυσπιστίας και αναγκάζονται να προχωρούν σε διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων.
Από την άλλη ο Στέφανος Κασσελάκης, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για μένα είναι ο χαμένος της προεκλογικής περιόδου, ανεξάρτητα του αυριανού αποτελέσματος. Έδειξε μία ανεπάρκεια σε ό,τι αφορά τα ευρωπαϊκά θέματα. Μία ασχετοσύνη. Οπότε αυτό προσπάθησε να το καλύψει κάνοντας μία προεκλογική περίοδο, όπου το πρόγραμμα που παρουσίασε θυμίζει εθνικές εκλογές. Όμως εθνικές εκλογές έχουμε το 2027. Ο κ. Κασσελάκης επεδίωξε και πέτυχε την προσωπική του προβολή, φωτογραφήθηκε με ένα σωρό κόσμο, αλλά κανένας δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στο ευαγγέλιο ότι όλοι όσοι τον προσέγγισαν θα πάνε να τον ψηφίσουν. Την ίδια ώρα στον ΣΥΡΙΖΑ βράζουν και σε περίπτωση που δεν καταφέρει να βγει δεύτερος, τότε δεν πρέπει να αποκλειστεί μία νέα διάσπαση στο κόμμα, διότι παρακολουθήσαμε τα παλιότερα κομματικά στελέχη να κάνουν μία λευκή απεργία και να απέχουν. Κάτι επίσης που βαρύνει το κλίμα στην Κουμουνδούρου είναι ότι εδώ και μήνες δεν συνεδρίασαν τα όργανα και δεν έγινε κανένας σχεδιασμός του προεκλογικού αγώνα. Τουναντίον όλα έγιναν με βάση τους αυτοσχεδιασμούς του προέδρου.
Στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι πέτυχαν υψηλή συσπείρωση και θεωρούν ότι προλαβαίνουν να προσπεράσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να τερματίσουν στην δεύτερη θέση. Ναι μεν ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει την λάμψη του Κασσελάκη, αλλά από την άλλη έδειξε ότι γνωρίζει τα ευρωπαϊκά θέματα, λόγω και του ότι ήταν ευρωβουλευτής επί εννέα έτη (εξελέγη το 2014 και το 2019 και παραιτήθηκε το 2023). Το ΠΑΣΟΚ επεδίωξε ένα καθαρό πολιτικό λόγο σε όλη την προεκλογική περίοδο και απέφυγε τις υποσχέσεις που δεν έχουν καμία αξία. Τουναντίον προσπάθησε να αποδομήσει το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας περί σταθερότητας της κυβέρνησης υπερτονίζοντας ότι το κυβερνών κόμμα-ανεξάρτητα του αποτελέσματος των ευρωεκλογών- θα συνεχίσει να έχει την ισχυρή πλειοψηφία στην Βουλή.
Συμμετοχή κι εκτίμηση
Οπότε το ερώτημα που μου θέτουν όλες αυτές τις ημέρες φίλοι, γνωστοί, αλλά ακόμη και αναγνώστες είναι οι προβλέψεις μου για το αποτέλεσμα της κάλπης. Ποτέ δεν κρύφτηκα και ποτέ δεν απέφυγα να γράψω ή να πω τις εκτιμήσεις μου. Όμως εδώ βρισκόμαστε ενώπιων μίας νέας κατάστασης. Και αυτή έχει να κάνει πρώτον με την αποχή, που μπορεί να σπάσει νέο ρεκόρ και να ξεπεράσει το 50%.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι τι θα κάνει αυτό το νέο απολτίκ κοινό που δείχνει να πλαισιώνει το νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα πάει να ψηφίσει, ή απλά δηλώνει τη στήριξη του στον Κασσελάκη; Διότι ας μην ξεχνάμε ότι έτσι κι αλλιώς αυτό το κοινό μετέχει εκ του μακρόθεν στα κοινά. Και αυτό είναι κάτι που ανησυχεί τους δημοσκόπους, διότι ξαφνικά αύριο το βράδυ να τους βγάλει στη σέντρα.
Εν κατακλείδι, εγώ θα ασχοληθώ περισσότερο με αυτούς που αποφασίσουν να προσέλθουν στις κάλπες. Εάν αυτοί αποφασίσουν να ψηφίσουν πολιτικά, τότε θα υπάρχει ένα μήνυμα στη Νέα Δημοκρατία και βλέπω ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, της Νέας Αριστεράς και ίσως της Πλεύσης Ελευθερίας και του ΜέΡΑ 25. Εάν από την άλλη οι ψηφοφόροι αποφασίσουν να ψηφίσουν και με ολίγον χαβαλέ, τότε ο Στέφανος Κασσελάκης, ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο Δημήτρης Νατσιός και η Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή. Οπότε πρέπει όλοι να πάτε στην κάλπη και να ψηφίσετε. Όποιο κόμμα σας έχει πείσει. Το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή.
