Επαναφορά σε μόνιμη βάση της 13ης και 14ης σύνταξης!

Ι. Συνεχής πίεση από τους δανειστές

Με το άρθρο πρώτο παρ. α υποπαρ.Β.4 του ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α 222/12-11-2012) ο υπουργός Εργασίας-Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Πρόνοιας κ. Ιωάννης Βρούτσης εισηγήθηκε  -και η τότε κυβέρνηση ψήφισε-  την ολοσχερή κατάργηση από 1-1-2013 των τριών Δώρων-Επιδομάτων (Χριστουγέννων, Πάσχα και Αδείας) ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους.

Το συνολικό ύψος των τριών Δώρων-Επιδομάτων, όταν καταργήθηκαν, ήταν ύψους 800 ευρώ κατ’ έτος (400, 200 και 200 ευρώ, αντίστοιχα), αφού η 13^η και 14^η σύνταξη είχαν ήδη περιοριστεί από την κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου το 2010 με το άρθρο μόνο του πρωτομνημονιακού νόμου 3847/2010 (ΦΕΚ Α 67/11-5-2010).

Η δραστική μείωση των σημαντικών για την αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων Δώρων-Επιδομάτων είχε δυστυχώς κριθεί συνταγματική(!) με την υπ’ αριθ. 668/2012 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, γνωστή και ως «απόφαση Πικραμένου», σημερινού Αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

ΙΙ. Το 2012 καταργήθηκαν τα Δώρα με τον νόμο Βρούτση (4093/2012)

Η διάταξη του ν. 4093/2012 για την κατάργηση των Δώρων των συνταξιούχων, όπως ψηφίστηκε και ίσχυσε μετά την 1-1-2013, ανέφερε επί λέξει (άρθρο πρώτο παρ. α υποπαρ.Β.4) τα εξής: «Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2592/1998 (Α’ 57) και του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010 (Α’ 67) καταργούνται».

Με τον ίδιο νόμο (άρθρο πρώτο παρ. α υποπαρ. Γ) καταργήθηκαν από 1-1-2013 και τα Δώρα-Επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, που επίσης είχαν περιοριστεί με το πρώτο Μνημόνιο στα 1.000 ευρώ ανά έτος (500, 250 και 250 αντίστοιχα).

Η ρύθμιση αυτή για τους δημοσίους υπαλλήλους ανέφερε επί λέξει τα εξής: «Τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη, ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητική απόφαση ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, για λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., και Ο.Τ.Α., καθώς και για τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και αντίστοιχους της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος, καταργούνται από 1.1.2013.».

Το ΣτΕ αρχικά με την υπ’ αριθ. 2626/2018 απόφαση τού ΣΤ’ Τμήματος(Πρόεδρος Μ. Καραμανώφ) είχε κρίνει αντισυνταγματική την κατάργηση των Δώρων των δημοσίων υπαλλήλων. Όμως με την υπ’ αριθ. 1307/2019 της Ολομέλειάς του (Πρόεδρος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου) αποφάνθηκε ότι είναι συνταγματική η κατάργηση της 13^ης και 14^ης σύνταξης, ανατρέποντας την προηγούμενη δική του απόφαση με αριθμό 2626/2018!!

ΙΙΙ. Τα επιχειρήματα υπέρ της κατάργησης των Δώρων-Επιδομάτων

Στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4093/2012 ο κ. Βρούτσης, υπεραμυνόμενος της οριστικής κατάργησης των τριών Δώρων-Επιδομάτων για τους συνταξιούχους, χαρακτηριστικά ανέφερε:

«Με την προτεινόμενη ρύθμιση, τα προβλεπόμενα στην παρ.10 του άρθρου τρίτου του ν. 3845/2010 (Α΄65) επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που καταβάλλεται σε όλους τους συνταξιούχους, από το δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης, καθώς και τα δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας, που προβλέπονται από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή κανονιστική πράξη ή καταστατική διάταξη για τους συνταξιούχους και βοηθηματούχους όλων των φορέων-τομέων επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και του ΟΓΑ και του ΝΑΤ, καταργούνται από 1.1.2013.

Η ανάγκη προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης οδήγησε στην ανάγκη να ληφθούν πρόσθετα μέτρα µε τις διατάξεις του ν. 3845/2010 (Α΄65) . Ένα από αυτά ήταν η κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας και η αντικατάστασή τους µε το επίδομα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που καταβάλλεται σε όλους τους συνταξιούχους, από το δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης, που ανέρχεται στο ύψος των 400 ευρώ για το επίδομα Χριστουγέννων και 200 ευρώ για το δώρο Πάσχα και το επίδομα αδείας αντίστοιχα.».

Τέλος στην αιτιολογική έκθεση ο κ. Βρούτσης ανέφερε ότι «οι νέες δημοσιονομικές ανάγκες απαιτούν την περαιτέρω μείωση των κρατικών δαπανών. Μεταξύ των άλλων μέτρων περιστολής των δημοσίων δαπανών κρίθηκε σκόπιμη και αναγκαία η περικοπή όλων των δώρων και του επιδόματος αδείας για όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και όλους τους συνταξιούχους, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα όλων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και η εξασφάλιση της μελλοντικής συνέχισης της καταβολής των παροχών στους δικαιούχους.».

Από όλα τα παραπάνω επίσημα κείμενα προκύπτει ότι στόχος των δανειστών και του μνημονιακού πολιτικού προσωπικού ήταν ο περιορισμός των δαπανών για τις συντάξεις με δραστική και μόνιμη μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων.

1. IV. Αντισυνταγματική η κατάργησή τους με την υπ’αριθ. 2287/2015 Ολομέλειας ΣτΕ

Με την υπ’ αριθ. 2287/2015 απόφαση της Ολομέλειάς του το ΣτΕ κήρυξε αντισυνταγματική την κατάργηση των Δώρων και Επιδομάτων των συνταξιούχων με τον νόμο Βρούτση (ν. 4093/2012).

Ειδικότερα η ιστορική αυτή απόφαση του ΣτΕ, που δυστυχώς αργότερα ανατράπηκε με την υπ’ αριθ. 1436/2020 απόφαση Ολομέλεια ΣτΕ (Πρόεδρος Αικ. Σακελλαροπούλου), αποφάσισε αμετακλήτως τα ακόλουθα:

α) Κήρυξε αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις των ν. 4051/2012 (άρθρο 6 παρ.2) και 4093/2012 (άρθρο πρώτο παρ. ΙΑ υποπαρ.ΙΑ.5 περ.1 και υποπαρ. ΙΑ.6 περ.3) που επέβαλαν τις περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις από 1-1-2013 και την κατάργηση των τριών Δώρων-Επιδομάτων (Χριστουγέννων, Πάσχα και Αδείας) συνολικού ύψους 800 ευρώ κατ’ έτος (400+200+200 ευρώ).

Οι παραπάνω διατάξεις του ν. 4051/2012 (υπουργός Εργασίας κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης) και 4093/2012 (υπουργός Εργασίας κ .Ιωάννης Βρούτσης) που κρίθηκαν αντισυνταγματικές αφορούσαν τις παρακάτω μειώσεις:

-μείωση κατά 12% στο τμήμα της κύριας σύνταξης που υπερέβαινε τα 1.300 ευρώ,

-μείωση κατά 5-20% για συντάξεις ή άθροισμα συντάξεων από 1.000 ευρώ και άνω

-μείωση στις επικουρικές συντάξεις από 10-20% κλιμακωτά από το πρώτο ευρώ

-πλήρη κατάργηση των Δώρων και του Επιδόματος Αδείας που για τις κύριες συντάξεις ανήρχετο ετησίως στο ποσό των 800 ευρώ (400+200+200 ευρώ)

-κατάργηση των Δώρων στις επικουρικές συντάξεις, δηλαδή κατάργηση 2 επικουρικών συντάξεων ανά έτος.

β) Διέταξε να λαμβάνουν κανονικά τα τρία Δώρα-επιδόματα συνολικού ύψους 800 ευρώ ανά έτος ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι συνταξιούχοι από 11-6-2015 (επομένη ημέρα της δημοσίευσης της απόφασης) χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη  και

γ) Απεξάρτησε την εφ’ όρου ζωής καταβολή των τριών Δώρων-επιδομάτων στους συνταξιούχους (και μετά τον θάνατό τους στους κληρονόμους τους) από το ύψος των συνταξιοδοτικών δαπανών και από τις τυχόν μεταρρυθμίσεις του Ασφαλιστικού Συστήματος μετά την έκδοση της ανωτέρω απόφασης (10-6-2015).

Την ιστορική αυτή δικαστική απόφαση, όχι μόνο δεν εφήρμοσαν (ως όφειλαν) οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά επιχείρησαν με κάθε τρόπο να την ανατρέψουν. Τελικά το πέτυχαν αφού ανετράπη με αίτηση του κ. Ιωάννη Βρούτση για νέα πιλοτική δίκη και αποδοχή της από την κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου!

1. V. Επαναφορά τής 13^ης σύνταξης με τον ν. 4611/2019 (άρθρο 120)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρθηκε, αρνήθηκε να εφαρμόσει την υπ’ αριθ. 2287/2015 που έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη του νόμου Βρούτση 4093/2012 και συνεπώς την κατάργηση των τριών Δώρων-Επιδομάτων. Κατά την περίοδο μάλιστα της διακυβέρνησής του, σε όλα τα Δικαστήρια της χώρας οι νομικοί εκπρόσωποι των υπουργείων και των δύο μεγάλων μνημονιακών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) υπεραμύνονταν σθεναρά τού νόμου Βρούτση και της αναγκαιότητας κατάργησης των Δώρων!

Όμως, δύο μήνες πριν τις εκλογές του 2019 και υπό το βάρος των μη ευνοϊκών για την κυβέρνηση δημοσκοπήσεων, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την επαναφορά της 13^ης σύνταξης, ολόκληρης ΜΟΝΟ για όσους είχαν σύνταξη κάτω από 500 ευρώ και «κουτσουρεμένης» για όσους  είχαν σύνταξη πάνω από 500 ευρώ.

Ειδικότερα, με το άρθρο 120 του ν. 4611/2019 (ΦΕΚ Α 73/17-5-2019) θεσπίστηκε η «13^η σύνταξη» ΣΕ ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ, ως παροχή δηλαδή διαρκείας, σε ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους συνταξιούχους ή τους κληρονόμους τους, ακόμη και στους δικαιούχους του επιδόματος ανασφάλιστων υπερηλίκων.

Αυτούσια η διάταξη του άρθρου 120 του ν. 4611/2019, που ψηφίστηκε και ίσχυε μέχρι την κατάργησή της με το άρθρο 47 του ν. 4670/2020 (ΦΕΚ Α 43/28-2-2020)είχε ως εξής:

«1. Στους δικαιούχους κύριας σύνταξης λόγω γήρατος, αναπηρίας και θανάτου, στους δικαιούχους προσυνταξιοδοτικής παροχής και στους δικαιούχους επιδομάτων σύνταξης με αιτία την αναπηρία χορηγείται, από το έτος 2019 και για κάθε επόμενο έτος, δέκατη τρίτη (13η) σύνταξη.

Τη 13η σύνταξη δικαιούνται όσοι λαμβάνουν σύνταξη ή προσυνταξιοδοτική παροχή την 1η Μαΐου του έτους χορήγησής της, καθώς και όσοι δικαιώνονται την καταβολή κύριας σύνταξης ή προσυνταξιοδοτικής παροχής εφόσον το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα ανατρέχει στην ίδια ημερομηνία. Δικαιούχοι της 13ης σύνταξης είναι και οι ανασφάλιστοι υπερήλικες των άρθρων 1 έως 3 του ν. 1296/1982 (Α’ 128), της περίπτωσης 5 της υποπαραγράφου ΙΑ.6 της παραγράφου ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α’ 222) και του άρθρου 93 του ν. 4387/2016 (Α’ 85).

2 .Το ποσό της 13ης σύνταξης καθορίζεται ανάλογα με το ποσό της ακαθάριστης μηνιαίας κύριας σύνταξης ή της προσυνταξιοδοτικής παροχής ή του ακαθάριστου ποσού που χορηγείται από τον ΟΠΕΚΑ μηνός Μαΐου του έτους χορήγησής της, ως εξής:

α) Για ποσό έως και 500,00 ευρώ, σε ποσοστό 100%.

β) Για ποσό από 500,01 έως και 600,00 ευρώ, σε ποσοστό 70%.

γ) Για ποσό από 600,01 έως και 1.000,00 ευρώ, σε ποσοστό 50%.

δ) Για ποσό από 1.000,01 ευρώ και άνω, σε ποσοστό 30%. Αν το ίδιο πρόσωπο δικαιούται περισσότερες από μία κύριες συντάξεις ή προσυνταξιοδοτική παροχή ή/και επίδομα σύνταξης με αιτία την αναπηρία, το ποσό της 13ης σύνταξης καθορίζεται με βάση το άθροισμά τους.

3. Η 13η σύνταξη δεν κατάσχεται στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης, δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη προς τη φορολογική διοίκηση και το Δημόσιο εν γένει, τους Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και τα νομικά πρόσωπα αυτών, τα ασφαλιστικά ταμεία και τα πιστωτικά ιδρύματα, υπόκειται στις κατά νόμο προβλεπόμενες κρατήσεις και καταβάλλεται εντός του μηνός Μαΐου κάθε έτους.
4. Με απόφαση των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών δύναται να αυξάνονται τα ποσοστά της παραγράφου 2, να ανακαθορίζεται ο χρόνος καταβολής της 13ης σύνταξης και να ρυθμίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.».

Με την παραπάνω διάταξη που επικρίθηκε (και δικαίως) από όλους, μόνο το 1/3 των συνταξιούχων έλαβε ολόκληρη τη 13^η σύνταξη! Είναι οι ίδιοι χαμηλοσυνταξιούχοι που λίγους μήνες αργότερα (Δεκέμβριος 2019) έχασαν οριστικά το ΕΚΑΣ, σε εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου (άρθρο 92 παρ. 4 ν.4387/2016).

1. VI. Ο νόμος Βρούτση (4670/2020, άρθρο 47) κατήργησε τη «13^η σύνταξη» του ΣΥΡΙΖΑ (4611/2019, άρθρο 120)

Με το άρθρο 47 του ν. 4670/2020 καταργήθηκε η παραπάνω διάταξη του άρθρου 120 του ν. 4611/2019, όπως προαναφέραμε. Τη θέση της κατέλαβε ένας μόνιμος μηχανισμός στήριξης πολιτικών πρόνοιας, κοινωνικής αλληλεγγύης και υγείας ύψους 0,5% του ΑΕΠ.

Η νέα ρύθμιση χαρακτηριστικά αναφέρει:

«1. Από την 1.1.2020 στον ετήσιο κοινωνικό προϋπολογισμό εγγράφεται δαπάνη ύψους 0,5% του ΑΕΠ, από την οποία καλύπτεται κατά πρώτον η δαπάνη που δημιουργείται ετησίως σε εφαρμογή των αριθμ. 1890/2019 και 1891/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και κατά δεύτερον καλύπτεται η δαπάνη πολιτικών πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης και υγείας. Η δαπάνη των πολιτικών αυτών χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι σχετικές πιστώσεις εγγράφονται στον ετήσιο προϋπολογισμό του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Για το έτος 2020 η δαπάνη της παραγράφου 1 καλύπτεται από τις ήδη εγγεγραμμένες πιστώσεις του κοινωνικού προϋπολογισμού.

2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας και Οικονομικών, η οποία εκδίδεται πριν από την κατάθεση στη Βουλή του προσχεδίου του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις αναλογιστικές προβολές, τα στοιχεία εκτέλεσης του κοινωνικού προϋπολογισμού και τους ετήσιους δημοσιονομικούς στόχους, καθορίζεται ετησίως το ποσόν που διατίθεται για τη χρηματοδότηση των πολιτικών πρόνοιας, κοινωνικής αλληλεγγύης και υγείας της παραγράφου 1.».

Εξάλλου, αναφορικά με την κατάργηση της 13^ης σύνταξης, στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4670/2020 (σελ. 383) αναφέρεται ότι: «24.α. Ορίζεται ότι από 1-1-2020 στον ετήσιο κοινωνικό προϋπολογισμό εγγράφεται δαπάνη ύψους 0,5% του ΑΕΠ, από την οποία καλύπτεται κατά πρώτον η δαπάνη που δημιουργείται ετησίως σε εφαρμογή των με αριθ. 1890/2019 και 1891/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και κατά δεύτερον η δαπάνη πολιτικών κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης και υγείας. Η δαπάνη των πολιτικών αυτών χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. β. Καταργούνται οι διατάξεις του άρθρου 120 του ν.4611/2019, σχετικά με τη χορήγηση της 13ης σύνταξης.».

Συμπέρασμα: Η «κουτσουρεμένη» 13^η σύνταξη, που θεσπίστηκε με το άρθρο 120 ν. 4611/2019,καταργήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ με τον ν. 4670/2020 (άρθρο 47)και μάλιστα από τον ίδιο υπουργό (κ. Ιωάννη Βρούτση) που είχε καταργήσει τα Δώρα-Επιδόματα εν πρώτοις με τον ν. 4093/2012, τον νόμο που επέφερε και τις μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις, όπως έχουμε πολλάκις αναλύσει.

VII. «Ταφόπλακα» από το ΣτΕ για τα Δώρα-Επιδόματα με την υπ’αριθ. 1439/2020 (Πρόεδρος Αικ.Σακελλαροπούλου)

Όπως είναι γνωστό, τα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας νομιμοποίησαν τις μνημονιακές περικοπές των συντάξεων, καθώς και την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης για όλους τους συνταξιούχους και του 13ου και 14ου μισθού για τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους.

Συγκεκριμένα:

-με την υπ’ αριθ. 1307/2019 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (που ανέτρεψε την υπ’ αριθ. 2626/2018 ομόφωνη απόφαση του ΣΤ’ Τμήματός του υπό την προεδρεία της κυρίας Σακελλαροπούλου), αποφάνθηκε ότι είναι συνταγματική και επιβεβλημένη για δημοσιονομικούς λόγους(!!) η κατάργηση των Δώρων για τους δημοσίους υπαλλήλους.

-με την υπ’ αριθ. 1389/2021 απόφασή του το Ελεγκτικό Συνέδριο (Ολομέλεια) αποφάνθηκε ότι είναι συνταγματική η κατάργηση των Δώρων για τους συνταξιούχους δημοσίους υπαλλήλους, λειτουργούς και απόστρατους όλων των Σωμάτων Ασφαλείας και του Στρατού.

-με την υπ’ αριθ. 1439/2020 απόφαση του ΣτΕ (Πρόεδρος Αικ. Σακελλαροπούλου) κρίθηκε πάλι συνταγματική και επιβεβλημένη για δημοσιονομικούς λόγους(!!) η κατάργηση της 13^ης και 14^ης σύνταξης όλων των συνταξιούχων πλην Δημοσίου.

VIII. Νέα «πιλοτική» δίκη για τα Δώρα

Νέα «πιλοτική» δίκη για μόνιμη επαναφορά της 13^ης και 14^ης σύνταξης (Δώρα), αλλά και για επιστροφή αναδρομικών από το 2012 ή από το 2016 για τις επικουρικές συντάξεις, άνοιξε με νέα υπόθεση ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας (δικάσιμος 4-4-2022).

Ο νέος γύρος της επαναθέσπισης σε μόνιμη βάση των Δώρων, αλλά και της χορήγησης των αναδρομικών από το 2012 ή από το 2016, άνοιξε με το προδικαστικό ερώτημα που έθεσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών προς το ΣτΕ με την υπ’ αριθ. 8898/2021 απόφασή του (20ό Τμήμα).

Η εξέλιξη είναι πολύ σημαντική αφού επιχειρείται η ανατροπή τού «δόγματος Σακελλαροπούλου», σύμφωνα με το οποίο οι περικοπές στις συντάξεις και η κατάργηση των Δώρων επιβλήθηκαν από τους δανειστές προς τις ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις προκειμένου να μειωθούν οι συνταξιοδοτικές δαπάνες και το δημόσιο χρέος της χώρας και να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού Συστήματος!

Σήμερα, όμως, δεν συντρέχουν οι παραπάνω λόγοι!

Τώρα το «δόγμα Σακελλαροπούλου» δύναται να αναιρεθεί, αφού και «έχουμε βγει από τα Μνημόνια» (όπως υποστηρίζουν οι πολιτικοί των Μνημονίων) και το χρέος δεν μειώθηκε (απεναντίας, αυξήθηκε πολύ), επιπλέον μάλιστα, οι συνταξιοδοτικές δαπάνες το 2021 παραμένουν στα ίδια επίπεδα με το 2010!

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ, παρά τις περικοπές ύψους 120 δις ευρώ μέχρι σήμερα και την κατάργηση των Δώρων συνολικού ύψους 40 δις ευρώ την περίοδο 2010-2021, οι συνταξιοδοτικές δαπάνες παρέμειναν σχεδόν ίδιες, αφού το 2010 ήταν 26.569.898.677 ευρώ και το 2021 ανήλθαν σε 26.241.652.386 ευρώ! Αυτή είναι και η αποστομωτική απάντηση σε όσους λεηλάτησαν τους συνταξιούχους καθ’ όλη τη διάρκεια των Μνημονίων, έχοντας ως επιχείρημα ότι η Ελλάδα έχει τις πιο μεγάλες συνταξιοδοτικές δαπάνες.

Γ ι’αυτό  πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η 13^η και η 14^η σύνταξη πρέπει να επαναθεσμοθετηθούν σε ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ και για ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους συνταξιούχους ή τους κληρονόμους τους, αφού η κατάργησή τους ούτε νομικό, ούτε ηθικό, αλλά ούτε και δημοσιονομικό έρεισμα έχει.

• Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι Καθηγητής ΕΚΠΑ-Πρόεδρος ΕΝΥΠΕΚΚ