Έγινε περισσότερο αντιληπτός από πλατύτερες μάζες ο παράγοντας του κέρδους, που καθορίζει αποφασιστικά την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και του λαού
Του Δήμου Κουμπούρη*
Σε λίγο η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο και στην χώρα μας ετοιμάζεται, όπως κάθε χρόνο, να τιμήσει την Πρωτομαγιά με απεργία. Να τιμήσει τους νεκρούς της που έπεσαν την ημέρα σύμβολο στους αγώνες, για να διασφαλίσουν μια κοινωνία δίκαιη χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία που ο παραγωγός του πλούτου θα ζει με αξιοπρέπεια από τον πλούτο που μόνο αυτός παράγει. Μαζί σε αυτό τον αγώνα και οι συνταξιούχοι που είναι απόμαχοι της δουλειάς και όχι απόμαχοι της ζωής και του αγώνα.
Στη χώρα μας σε όλες τις πόλεις θα πραγματοποιηθούν απεργιακές συγκεντρώσεις. Στην Αθήνα απεργιακή συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος στις 11 π.μ. και η προσυγκέντρωση για τους συνταξιούχους θα γίνει στην Ομόνοια στις 10πμ.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τον λαό, τους συνταξιούχους σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τα βάρη που συνεχώς προστίθενται από τις βάρβαρες πολιτικές που συνεχίζονται και εντείνονται. Όμως φέτος υπάρχουν ορισμένα στοιχεία από την συμμετοχή του εργατόκοσμου στην δράση και τους αγώνες, που έδειξαν ότι διαφοροποιούνται προς το καλύτερο οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δίνουμε τους αγώνες μας για να υπερασπιστούμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα και τα αιτήματά μας.
Οι διεκδικήσεις
Όπως:
-Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα με το κρατικό και επιχειρηματικό έγκλημα στα Τέμπη.
-Το ξέσπασμα της οργής και αγανάκτησης του λαού και της νεολαίας σε σωστή αγωνιστική κατεύθυνση, με την οργάνωση και πραγματοποίηση δύο μεγαλειωδών Πανελλαδικών – Πανεργατικών Απεργιακών κινητοποιήσεων και άλλων δράσεων, με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, συναυλίες σε όλες τις πόλεις, σε κάθε γωνιά της χώρας, στις οποίες πήραν μαζικά μέρος αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές, μαθητές ακόμα και του δημοτικού (συνολικά πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι).
-Η συνέχεια στην αγωνιστική δράση που εκφράστηκε με τις συγκεντρώσεις καταγγελίας και διαμαρτυρίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
-Η διαρκώς ενισχυμένη αγανάκτηση από την ασταμάτητη ακρίβεια ειδικά στα βασικά, κρίσιμα αγαθά (τρόφιμα, ενέργεια κ.α.) και το νέο κύμα ανόδου των επιτοκίων και πλειστηριασμών- αρπαγών λαϊκών κατοικιών.
-Η ένταση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των υγειονομικών ενάντια στην κυβερνητική επιχείρηση πλήρους κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα των νοσοκομειακών υποδομών, υπονόμευσης και ιδιωτικοποίησής τους.
-Οι μαζικές αγωνιστικές διαδηλώσεις των συνταξιούχων σε όλη τη χώρα διεκδικώντας τα δικαιώματά τους, τις περικοπές στις συντάξεις και όλες τις άλλες διεκδικήσεις που με τη δουλειά τους πλήρωσαν για να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια στα γεράματά τους, και την ίδια στιγμή όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν αφαίρεσαν με τη βία για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
-Ο γενικότερος αναβρασμός που υπάρχει στη λαϊκή συνείδηση λόγω ακριβώς όλων των παραπάνω, που συνολικά συνθλίβουν το λαϊκό βιοτικό επίπεδο.
-Ο πραγματικά πρωτόγνωρος και ελπιδοφόρος εργατικός αγωνιστικός ξεσηκωμός που σημειώνεται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για παρόμοια προβλήματα (αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ασφαλιστικές διαφοροποιήσεις, ακρίβεια, διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και στις ΣΣΕ κλπ).
Η ταξική βάση
Όλα αυτά μαζί αποτελούν ορισμένα στοιχεία, που φανερώνουν ότι η εργατική τάξη, ο λαός, η νεολαία κατανοούν από καλύτερη θέση την ταξική βάση των οικονομικών και κοινωνικών πλευρών της καθημερινότητάς μας.
Έγινε περισσότερο αντιληπτός από πλατύτερες μάζες ο παράγοντας του κέρδους, που καθορίζει αποφασιστικά την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και του λαού. Έγινε καθαρότερο σε περισσότερους απλούς ανθρώπους τι σημαίνει η σχέση «κόστος- όφελος», τον αρνητικό ρόλο που παίζει στην διαμόρφωση της λαϊκής καθημερινότητας, όπου πραγματικά η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία όταν συγκρούεται με την ανάγκη της παραγωγής κερδών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
Ακόμη ξεσκεπάστηκαν σε σημαντικό βαθμό οι αληθινές τραγικές καταστάσεις, που δημιουργεί η σαρωτική ιδιωτικοποίηση των πάντων, ειδικά των κρίσιμων υποδομών για τον ασφαλή και σωστό βιοπορισμό όλων μας. Ότι οι επενδυτές θεωρούν το ρίσκο της δικής μας ύπαρξης, τις χαμένες ζωές στα εργατικά ή άλλα «ατυχήματα» σαν προϋπόθεση ή απλά ως παράπλευρες απώλειες στον πολεμικό ανταγωνισμό της κερδοφορίας τους.
Δυνατά συναισθήματα
Όλα αυτά μετράνε και θα μετρήσουν στο μέτρημα που θα κάνουμε στην φετινή Πρωτομαγιάτικη Πανελλαδική Πανεργατική Παλλαϊκή Απεργία. Σ’ αυτή την 1η Μάη δεν θα ακουστούν μόνο τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις, η άρνηση της αποδοχής της αντεργατικής -αντιλαϊκής πολιτικής όλων κυβερνήσεων, από τους εργαζόμενους και το λαό.
Θα ηχήσουν ακόμα πιο δυνατά τα συνθήματα, η απόφαση, η εκκίνηση για την εκδίκηση που απαιτεί η μνήμη εκείνων, που χρόνια τώρα δεν γυρίζουν στο σπίτι από τη δουλειά, εκείνων που δεν φτάνουν ποτέ στον τόπο προορισμού με το καράβι, με το τρένο. Θα ηχήσουν ακόμα πιο δυνατά τα συνθήματα που θα βάλουν στο στόχο της ανατρεπτικής αντικατάστασης του απάνθρωπου καπιταλιστικού δόγματος που λέει: «η ζωή του λαού αν δεν παράγει κέρδος κεφαλαιοκρατικό είναι κόστος» με το «η κατάργηση του καπιταλιστικού κέρδους θα είναι κέρδος για τη ζωή του λαού».
Πέραν των άλλων σημαντικών συμπερασμάτων, όλη αυτή η πορεία δε μπορεί παρά να διαμορφώνει και τα κριτήρια για την ψήφο μπροστά στις επικείμενες εκλογές αλλά και τους αγώνες που χρειάζεται να ακολουθήσουν για να καταδικαστούν τα κόμματα που ανεξάρτητα από το πώς πολιτικά αυτοπροσδιορίζονται, όλα αυτά τα χρόνια, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προωθούν και να υπηρετούν σταθερά τις πιο βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές.
Τώρα μπροστά στις εκλογές σηκώνουν τους τόνους και την αντιπαράθεση για άλλα ζητήματα με στόχο να αποπροσανατολίσουν τον λαό με την προσδοκία να ψηφισθούν για να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο ανεξάρτητα από το πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη κυβερνητική πλειοψηφία.
Ο Δήμος Κουμπούρης είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ
