Τι βρίσκουν στις έρευνες τους οι δημοσκόποι, ποιος είναι ο σχεδιασμός των κομμάτων για ποιο λόγο οι πολίτες τώρα θέλουν κυβερνήσεις συνεργασίας
Ο κύβος ερίφθη και σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Σταύρο Θεοδωράκη οι πρώτες εκλογές θα διεξαχθούν τον Μάιο με πιθανότερη ημερομηνία την 21η Μαΐου, αν και δεν πρέπει να αποκλειστεί και η 28η Μαΐου. Οπότε τα ψέματα τελείωσαν και ο κάθε κατεργάρης θα κάτσει στον πάγκο του.
Φυσικά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και η πρωτοφανής για τον δυτικό κόσμο μετωπική σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών- εκτός του ότι έχει προκαλέσει ένα σοκ στην ελληνική κοινωνία έχει αναγκάσει και τα κόμματα να σκεφτούν τον ανασχεδιασμό στην στρατηγική τους. Και όσο και να το απεύχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης η αλήθεια είναι ότι θα οδηγηθούμε στις εκλογές με οργισμένους τους πολίτες. Δεν μιλάμε για τα μέλη του ενός ή του άλλου κόμματος, που έτσι κι αλλιώς θεωρούνται ως δεδομένοι ψηφοφόροι. Αλλά για τον απλό κόσμο που θα κληθεί να επιλέξει την κυβέρνηση της επόμενης ημέρας.
Όμως το δυστύχημα, όπως είπαμε και παραπάνω, αλλάζει πολλά πράγματα, καθώς υπάρχει οργή στην κοινωνία, οι συγκεντρώσεις ανά εβδομάδα θυμίζουν την εποχή των «αγανακτισμένων», ενώ και στις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται αυτή η οργή. Έτσι βλέπουμε να αυξάνεται η «γκρίζα ζώνη», δηλαδή οι αναποφάσιστοι και αυτοί που δεν επιθυμούν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δημοσκοπήσεων. Όπως επίσης τα κόμματα εξουσίας (δηλαδή όσα διακυβέρνησης τη χώρα από την μεταπολίτευση έως σήμερα) χάνουν δυνάμεις, ενώ οι υπόλοιποι κάτι κερδίζουν.
Όλοι οι δημοσκόποι κάνουν λόγο για ένα νέο σκηνικό μετά την 1η Μαρτίου. Εξάλλου αυτό καταγράφεται και σε όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Για παράδειγμα στην δημοσκόπηση της MRB, το 55,6% δηλώνει πως το θέμα των Τεμπών θα επηρεάσει την κρίση του στην κάλπη, ενώ στην έρευνα της Marc τα Τέμπη αποτελούν την μεγαλύτερη κοινωνική ανησυχία, σε ποσοστό 86%, ξεπερνώντας ακόμη και το πρόβλημα της ακρίβειας.
Σαν τσουνάμι
Πως, λοιπόν, θα προσεγγιστούν οι πολίτες από Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που κατά βάση οι πολίτες θεωρούν πως έχουν ευθύνες για το χάλι των σιδηροδρόμων; Σε αυτή την ερώτηση κλήθηκε να απαντήσει προ ημερών ο Νίκος Χριστοδουλάκης, πρώην υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σημίτη και συγγραφέας του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Χριστοδουλάκης, λοιπόν, σχολιάζοντας τα νέα δεδομένα είπε ότι «αυτή την εποχή βιώνουμε ένα τσουνάμι. Πρέπει πρώτα να περιμένουμε να πέσουν τα νερά, να δούμε το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής κι εν συνεχεία να προχωρήσουμε σε διορθώσεις».
Η Ν.Δ. ως κυβέρνηση επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος των ευθυνών, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μπαίνουν σε ένα κάδρο διαχρονικής νοοτροπίας και τιμωρούνται από τους πολίτες, χάνοντας περισσότερες ή λιγότερες δυνάμεις στις μετρήσεις. Μεγαλύτερη εστία προβληματισμού είναι τα νούμερα που συγκεντρώνουν όχι οι «αντισυστημικές» κοινοβουλευτικές λύσεις, αλλά η άνοδος των ακροδεξιών ποσοστών, παρά την δεδομένη γνώση πως, με βάση την ψηφισμένη τροπολογία, είναι πολύ πιθανό το κόμμα του Κασιδιάρη να μην συμμετάσχει στις επόμενες κάλπες.
Κυβερνήσεις συνεργασίας
Αυτό που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση στις δημοσκοπήσεις είναι ότι σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης άλλαξε το ποσοστό σε ό,τι αφορά την αυτοδυναμία και τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Στην πριν των Τεμπών εποχή η αυτοδυναμία ενός κόμματος θεωρείτο ως το καλύτερο δυνατό για τη χώρα. Τώρα στις μετρήσεις οι ερωτηθέντες εκτιμούν ότι συμφέρουν καλύτερα οι κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ήδη οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν λάβει τα μηνύματα και όπως φαίνεται από τις πρώτες παρεμβάσεις των πολιτικών στελεχών έχουν ρίξει νερό στο κρασί τους. Περισσότερο προσπαθούν να «φορτώσουν τον μουντζούρη» στους αντιπάλους παρά να υποστηρίξουν με πάθος τα αφηγήματα τους στην προ Τεμπών περίοδο.
Όμως ο μεγαλύτερος προβληματισμός και στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου, αλλά και την Χαριλάου Τρικούπη είναι η άρνηση που δείχνουν οι ερωτώμενοι συνολικά για το πολιτικό σύστημα. Κάτι που ελλοχεύει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε απαξίωση. Ήδη στην ερώτηση για την «καταλληλότητα», παρουσιάζουν πτώση και τα ποσοστά του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και παράλληλα σημαντική αύξηση του ποσοστού του «Κανένας».
ΥΓ. Με τον Σταύρο Θεοδωράκη συμπορευθήκαμε στο Ποτάμι. Με τις συμφωνίες μας και με τις διαφωνίες μας. Που δυστυχώς ήταν περισσότερες ειδικά στην πρώτη εποχή, που ο κόσμος το είχε αγκαλιάσει αναζητώντας την φωνή του ρεαλισμού. Εκτιμώ την πορεία του στην δημοσιογραφία. Όμως η συνέντευξη που πήρε από τον πρωθυπουργό ήταν μία παταγώδης αποτυχία. Εάν τη συνέντευξη την έπαιρνε, για παράδειγμα, ο Άδωνις Γεωργιάδης θα υπέβαλλε πιο σκληρές ερωτήσεις στον κ. Μητσοτάκη. Για λόγους δεοντολογίας ο κ. Θεοδωράκης οφείλει να πάρει άλλες δύο συνεντεύξεις από τον κ. Τσίπρα και τον κ. Ανδρουλάκη και να τους υποβάλλει στο ανάλογο φιλικό μασάζ. Μόνο έτσι θα ισοφαρίσει την γκέλα.
