Του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
Α) ΟΠΕΚΕΠΕ
Γνωρίζω πως είναι πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα. Τα πρώτα όμως σημάδια/στοιχεία είναι εξόχως ανησυχητικά. Κάτι στο οποίο ασφαλώς συμβάλλουν και τα πρόθυμα, «ανεξάρτητα και αντικειμενικά» ΜΜΕ του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου. Τελικά είμαστε απληροφόρητοι /ανενημέρωτοι, επειδή ακριβώς συμβαίνει να είμαστε… υπερ (παρα)πληροφορημένοι! Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως γνήσιες και ακριβείς πληροφορίες /ενημερώσεις παρέχονται μόνο από τα διάφορα κόμματα του Κ. Συστήματος. Ας είναι καλά που υπάρχουν.
Εκείνο όμως που προξενεί αλγεινή εντύπωση –σε σημείο οργής και αγανάκτησης – είναι ο διασυρμός της χώρας στο Εξωτερικό. Στο Εσωτερικό, οι αντιδράσεις είναι ηπιότερες, ή και απουσιάζουν λόγω χρόνιου μιθριδατισμού και… αλληλοκατανόησης μεταξύ κατεργαρέων, οι οποίοι πιστεύουν πως αυτά… συμβαίνουν. «Ε! Δεν χάλασε δα και ο κόσμος». Τι, στο καλό ξύπνιοι είμαστε, να μη κοροϊδέψουμε και τους κουτόφραγκους; Άλλωστε αυτά συνέβαιναν… πάντοτε. Απόδειξη η ατυχής κυβερνητική πρόταση για να εξεταστούν /ερευνηθούν οι αγροτικές επιδοτήσεις από το 1998». Πάλι καλά που «γλύτωσε» η περίοδος Καποδίστρια!
Υπάρχει μια στρεβλή νοοτροπία και διαστροφή, ως προς την σημασία κάποιων, θεμελιωδών εννοιών. «Ξύπνιος» θεωρείται ο καπάτσος, ο μικρό ή –και – μεγαλοκομπιναδόρος. Και επιτυχημένος, ο κάθε ανέντιμος /ανήθικος που απόκτησε χρήματα. Γνωστά πράγματα. Άθλια πάντως. Προσωπικά εκείνο που μου κάνει – διαχρονικά – ιδιαίτερη εντύπωση είναι το εξής: Η απουσία επίδρασης των παραδειγμάτων. Η παντελής απουσία διδαχής από τα παθήματα που δεν γίνονται μαθήματα. Ας μην πάμε στα παλαιότερα. Ας σταθούμε στα προτελευταία, τα Μνημόνια. Τόμοι γράφτηκαν. Αναλύσεις έγιναν. Πάνελς στήθηκαν. «Ποτέ πια» ακούστηκαν. Όμως η επικέντρωση έγινε κυρίως στις επώδυνες (για κάποιους και εξοντωτικές) οικονομικές επιπτώσεις . Την εξαθλίωση τμημάτων του λαού. Ακόμη θορύβησε η υποθήκευση –για 99 χρόνια – των πάντων (φημολογείται πως δεν γλύτωσε ούτε ο Παρθενώνας). Όμως υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων (οι οποίοι λατρεύουν τη σημασία και συνειδητοποιούν την αξία του Ελληνισμού) που θλίβεται βαθύτατα και ντρέπεται επειδή η Ελλάδα μας διασύρθηκε.
Γλεντοκοπούσαν
Και πλήρωσε το λογαριασμό, επειδή κάποιοι εκλεγμένοι εκλεκτοί μας,γλεντοκοπούσαν και εξαπατούσαν –μαζί με τους ψηφοφόρους τους – την Ε.Ε. για πολλά χρόνια. Βέβαια μας παρηγόρησαν λέγοντας πως: «Μαζί τα φάγαμε». Περιέργως όμως τις ίδιες κοιλιές, όλοι, δεν αποκτήσαμε. Εξίσταμαι και εξανίσταμαι! Γιατί τέτοια πώρωση; Γιατί τόσος ζαμανφουτισμός; Γιατί τόση παχυλή αδιαφορία και παχυδερμισμός; Μετά το ρεζιλίκι των πρόσφατων (αλήστου μνήμης) Μνημονίων, θα περίμενε κανείς, να πάρουν κάποιοι, κάποιο μάθημα. Τίποτα απολύτως, «ο,τι φάμε, ό,τι πιούμ , κι ό,τι άλλο δεν επιτρέπεται να πούμε». Απογοήτευση! Αυτό κατ’ εμέ, αυτή η άθλια νοοτροπία των αναίσχυντων εμπλεκόμενων που εξευτελίζουν την Πατρίδα, είναι κάτι το ασύγνωστο.
-«Θέλετε ψήφους; Ε’. Βαφτίστε βοσκοτόπια τα αεροδρόμια, τα νεκροταφεία, τα ποτάμια, τις λίμνες, τις θάλασσες».
– «Θέλουμε, θέλουμε». Θα το κάνουμε και οι κουτόφραγκοι να πάνε… για ψάρεμα, τέτοιοι βλάκες και ανίκανοι που είναι».
Τραγελαφικές φιγούρες του Ελληνισμού. Ασπάλακες και αρουραίοι αηδιαστικοί! Πολλοί ισχυρίζονται ότι παρόμοιες «μπαγαμποντιές» διαπράττουν και άλλες χώρες. Λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Προδήλως ότι εκεί κατάντησε και ο Ελληνισμός; Κρίμα! Τώρα τα ντόπια… «ξυπνοκορόιδα» θα κληθούν να πληρώσουν το λογαριασμό. Οι Ευρωπαίοι μας μάθανε, δεν πρόκειται να την ξαναπατήσουν με «Ελληνοαπατεώνες».
Εμείς πότε θα πάρουμε χαμπάρι /συνειδητοποιήσουμε ότι μας πήραν πρέφα; (Quiz για εξυπνόβλακες). Χρειάζεται (δημοκρατικό) φραγγέλιο. Να μην την πληρώσουν μόνον μερικοί τσοπάνηδες, όπως είθισται να γίνεται.
ΥΓ. Όσο για τους φωνασκούντες ταγούς μας περί καθάρσεως κ.α. ανέκδοτα, θα τους συνιστούσα να μελετήσουν τις ποινές που επέβαλαν στους κατέχοντες δημόσιο αξίωμα σε ανάλογες περιπτώσεις, οι Αρχαίοι Έλληνες. Και τότε ας το συνυπολογίσουν, καταργώντας κάτι… παραγραφές, ασυλίες κ.ο.κ στην επικείμενη αλλαγή του Συντάγματος.
Β) Δ.Ε. Θεσαλονίκης
Όλοι –σχεδόν – καρτερούν με ανυπομονησία παροχές, ωσάν μάννα εξ ουρανού. Μακάρι όλοι να ικανοποιηθούν από όσα θα τους υποσχεθούν. Προσωπικά θεωρώ πως θα ακουστούν και ευχάριστα πράγματα, ανακουφιστικά. Δεδομένου όμως ότι παγίως προέχει η ευημερία των αριθμών, έναντι εκείνης των αναξιοπαθούντων ανθρώπων, φρόνιμο θα είναι να κρατήσουμε μικρό καλάθι. Όταν πχ υπάρχουν διαρροές – έτσι γίνεται πάντοτε – ότι υπάρχει σκέψη να καταργηθεί η (αναιτιολόγητη) προσωπική διαφορά αλλά … πιθανώς όχι ολόκληρη αλλά μερικώς: 30/40 ή 50% χαμογελώ με πικρή συγκατάβαση. Είναι αστείο / κλαυσιγε.λαστικό (=προξενεί κλαυσίγελω).
Πράγματι η «προσωπική διαφορά» (σ.σ. προσωποποιημένη πολιτική διαφθορά), όπως η «εισφορά Αλληλεγγύης» και ο «ΕΝΦΙΑ» ήταν –κατά πανδημολογία, πολιτών και πολιτικών – άδικοι νόμοι, αναγκαίοι για την Μνημονιακή περίοδο. Μόνο που τα Μνημόνια, –έτσι μας λένε –, έχουν τελειώσει εδώ και 8 χρόνια. Λοιπόν; Η αδικία πρέπει να συνεχιστεί και μάλιστα να αρθεί… μερικώς /ποσοτικώς; Δεν υπάρχει μερική άρση αδικίας. Ή καταργείται ή ισχύει κατά 100%.
ΥΓ Ως πότε οι πολίτες κλαυσιγελαστές, θα χειροκροτούν την παράσταση των κλαυσιγελωτοποιών τους; (Ρητορικό ερώτημα).
Ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος είναι Ιατρός-Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Υγειονομικών
