Δεν αναμένουμε ευχάριστα νέα για τους συνταξιούχους

Παρακολουθώ τα εγκαίνια των ΔΕΘ από την εποχή που ήταν κοσμικό γεγονός για την Θεσσαλονίκη. Τότε που οι ημέρες επίσκεψης των πρωθυπουργών, αλλά και των προέδρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης θύμιζαν πλειστηριασμό υποσχέσεων. Όσο δε για τη βραδινή Θεσσαλονίκη τι να πούμε.
Σε αυτές τις 10 περίπου ημέρες της διοργάνωσης των Διεθνών Εκθέσεων Θεσσαλονίκης τα βραδινά καταστήματα έβγαζαν τόσα χρήματα, που κάποιοι κατάφερναν να συντηρούνταν για τουλάχιστον τρεις μήνες. Ήταν η εποχή των πολιτιστικών κέντρων που έλεγε ο αείμνηστος Βαγγέλης Γιαννόπουλος, που παρά τα χρονάκια του ήταν πρώτο τραπέζι πίστα.
Ήταν η εποχή που μετακόμιζε στην Θεσσαλονίκη το σύνολο των υπουργών συν γυναιξί και τέκνοις. Από κοντά όλοι οι βουλευτές, τα περισσότερα στελέχη των υπουργείων και φυσικά μία πλειάδα κομματικών στρατών από όλες τις περιοχές της χώρας. Τότε που για να βρεις δωμάτιο σε ξενοδοχείο, ή τραπέζι σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί έκανες κράτηση από το Πάσχα, δίχως να γνωρίζεις ποιούς τραγουδιστές θα άκουγες τον Σεπτέμβριο.
Ήταν οι χρυσές εποχές της ελληνικής κοινωνίας, όπου οι πρωθυπουργοί κάθε Σεπτέμβριο μοίραζαν υποσχέσεις, όχι μόνο σε έργα πνοής, αλλά και σε χρήμα, καθώς παραδοσιακά στην ΔΕΘ ανακοινώνονταν οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κι εν συνεχεία οι αρχηγοί της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης υπόσχονταν ακόμη περισσότερα.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, η ΔΕΘ μετασχηματίστηκε σε πεδίο συγκρούσεων με μεγάλες συγκεντρώσεις από τους συνδικαλιστικούς φορείς. Τα πολλά ξενύχτια κόπηκαν και το 2009 ακούσαμε για πρώτη φορά από τον Κώστα Καραμανλή, (παραμονές εκλογών) ότι θα παγώσουν οι μισθοί και οι συντάξεις για μία διετία. Την επόμενη εβδομάδα ο Γιώργος Παπανδρέου είπε την περιβόητη φράση «λεφτά υπάρχουν». Όμως λεφτά δεν υπήρχαν και οδηγηθήκαμε στον κυκεώνα των μνημονίων.
Σε επιτήρηση
Πλέον έχουμε περάσει σε μία άλλη εποχή. Ναι μεν τα μνημόνια δεν είναι ακριβώς πάνω από το σβέρκο μας, αλλά για να πούμε και του στραβού το δίκιο δεν έχουν φύγει από τον ορίζοντα. Και αυτό διότι η χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης. Και θα παραμένει έτσι για τουλάχιστον άλλη μία δεκαετία. Οπότε η άνεση για ελευθερία κινήσεων στην εκάστοτε κυβέρνηση δεν υπάρχει ότι και εάν λένε οι πολιτικοί ταγοί μας.
Όμως εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι την ελευθερία των κινήσεων την κτίζει από μόνη της η κάθε χώρα. Δηλαδή μπορεί να προχωρήσει σε αναδιανομή του πλούτου, αρκεί στο τέλος της ημέρας να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα και να μην δημιουργούνται ελλείμματα. Οπότε πλέον η καυτή πατάτα περνάει στα χέρια της κάθε κυβέρνησης.
Λέγοντας όλα τα παραπάνω μπαίνω στο κυρίως πιάτο, που δεν είναι άλλο από τις αποψινές εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ΔΕΘ. Πολλοί θα μου πουν ότι ποιος ασχολείται. Εξάλλου πόσα από αυτά που υπόσχονται οι πρωθυπουργοί στην Θεσσαλονίκη υλοποιούνται κατά την διάρκεια του έτους. Αυτή είναι η αλήθεια. Ειδικά όταν θυμόμαστε το περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2013 από τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, λίγους μήνες πριν κερδίσει τις εθνικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2014. Από το περιβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης δεν εφαρμόστηκε στην πράξη ούτε μία εξαγγελία. Κι όπως θυμόμαστε ακόμη και ο Γιάνης Βαρουφάκης κόντεψε να πάθει αποπληξία όταν του ανέλυσαν τον τρόπο που θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ήταν μία έκθεση ιδεών και τίποτε άλλο.
Ας αφήσουμε τα παλιά και πάμε στα φρέσκα κουλούρια. Τι περιμένουν λοιπόν οι συνταξιούχοι; Πέρα από την αύξηση του 2,5% στις συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου του 2025, η οποία ήδη έχει εξαγγελθεί, όπως επίσης και το γεγονός ότι θα δοθεί ένα επίδομα προσωπικής διαφοράς πριν από τις εορτές των Χριστουγέννων που δεν θα δει αύξηση στις αποδοχές τους και θα κυμαίνεται από 100-200 ευρώ και θα το λάβουν κλιμακωτά, όλοι όσοι έχουν την βάσανο της προσωπικής διαφοράς και έχουν μηνιαίες αποδοχές έως 1.600 ευρώ.
Η διαρροή
Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε μία διαρροή ότι ο κ. Μητσοτάκης θα εξαγγείλει την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Για να πως την αλήθεια ακούγεται πολύ καλά για να είναι αληθινό. Δηλαδή η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Όταν μπορούσε στις αρχές της θητείας της Ν.Δ. στην διακυβέρνηση του τόπου δεν υπήρξε η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Τότε που πίεζε και η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά στην συζήτηση στην Βουλή για το ασφαλιστικό του Γιάννη Βρούτση, που υποτίθεται ότι διόρθωνε το νόμο Κατρούγκαλου.
Ένα άλλο αίτημα της κοινωνίας είναι και η επαναφορά του ΕΚΑΣ. Κάτι που πραγματικά θα δώσει ανάσα σε όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους και θα αποτελέσει πραγματική αύξηση στις αποδοχές. Διότι κάθε μήνα θα υπάρχουν τα χρήματα από το ΕΚΑΣ που θα βοηθήσει τους χαμηλοσυνταξιούχους, που με την ακρίβεια υποφέρουν.
Επίσης ένα άλλο ζήτημα που απασχολεί την ομάδα των συνταξιούχων είναι το τι θα γίνει με τις συντάξεις χηρείας. Όλα τα σχέδια που ακούστηκαν το προηγούμενο διάστημα δεν είναι καθόλου μα καθόλου καλά και θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα σε χιλιάδες συμπολίτες μας και φυσικά θα αυξήσουν την δυσαρέσκεια κατά της κυβέρνησης.
Πολλοί θα αναρωτηθούν ποια είναι η δική μου εκτίμηση σε ό,τι αφορά τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη απόψε στην Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς δεν περιμένω πολλά πράγματα για τους συνταξιούχους. Πέραν της αύξησης του 2,5% και το επίδομα της προσωπικής διαφοράς, το μόνο που ελπίζω είναι μία καλύτερη ρύθμιση για τις συντάξεις χηρείας. Τίποτε άλλο. Διότι υπάρχει μία νοοτροπία στην κυβέρνηση ότι «εμείς δώσαμε αυξήσεις στις συντάξεις, οπότε μην ζητάτε τον ουρανό με τα άστρα». Απλά να υπενθυμίσουμε ότι η αύξηση των συντάξεων δόθηκε με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και είχε προβλεφθεί από το 2018.