Της Ιωάννας Λιούτα
Η Ελλάδα του 2025 παραμένει βυθισμένη σε ένα τοπίο οικονομικής απόγνωσης, με τους πολίτες της να κατατάσσονται ως οι πιο απαισιόδοξοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τη μηνιαία έρευνα του ΙΟΒΕ και τις επιβεβαιώσεις από Eurostat και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης κατρακύλησε τον Ιούνιο στις -46,9 μονάδες, από -42,7 τον Μάιο, αποτυπώνοντας μια κοινωνία που όχι μόνο δεν βλέπει φως στον ορίζοντα, αλλά βουλιάζει σε ακόμα μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Οι Έλληνες, μαζί με τους Βούλγαρους, βρίσκονται στον πάτο της ΕΕ σε αγοραστική δύναμη, ενώ η Εσθονία (-35,6) και η Ουγγαρία (-29,6) ακολουθούν από απόσταση, υπογραμμίζοντας το βάθος της ελληνικής κρίσης.
Η εικόνα είναι σπαρακτική: το 84% των νοικοκυριών δηλώνει ότι δεν μπορεί να αποταμιεύσει ούτε σεντ για το επόμενο 12μηνο, ενώ το 10% έχει πλέον χρεωθεί για να τα βγάλει πέρα, ποσοστό που αυξήθηκε από 8% τον προηγούμενο μήνα. Το 61% των Ελλήνων «μόλις τα βγάζει πέρα», ενώ το 11% τρώει από τις αποταμιεύσεις του, αν υπάρχουν ακόμα.
Η πρόθεση για μεγάλες αγορές, όπως έπιπλα ή ηλεκτρικές συσκευές, κατέρρευσε στο -51,5 από -43,9, με το 60% των καταναλωτών να προβλέπει λιγότερες ή πολύ λιγότερες δαπάνες. Η αβεβαιότητα για το μέλλον κλιμακώνεται, με το 59,7% των νοικοκυριών να δηλώνει ότι δεν μπορεί καν να προβλέψει την οικονομική του κατάσταση.
Ο παλμός της κοινωνίας
Αυτά τα νούμερα δεν είναι απλώς στατιστικά. Είναι ο παλμός μιας κοινωνίας που ασφυκτιά υπό το βάρος δεκαετιών κακοδιαχείρισης, νεοφιλελεύθερων πολιτικών και μιας ΕΕ που επιβάλλει λιτότητα αντί για αλληλεγγύη. Ενώ η Πολωνία, με δείκτη +2,8, αποπνέει αισιοδοξία, οι Έλληνες βλέπουν την οικονομική τους κατάσταση να επιδεινώνεται: το 56% προβλέπει χειροτέρευση για το επόμενο έτος, ενώ το 64% αναφέρει ότι η κατάσταση ήδη χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο.
Οι ευρωπαϊκοί μέσοι όροι (-14,8 στην ΕΕ, -15,3 στην Ευρωζώνη) φαντάζουν ουτοπικοί μπροστά στην ελληνική πραγματικότητα. Ποιος φταίει για αυτή την κατάρρευση;
Η Κυβέρνηση που συνεχίζει να υπηρετεί τα συμφέροντα των αγορών αντί των πολιτών. Οι μνημονιακές πολιτικές, που απογύμνωσαν το κοινωνικό κράτος, συνεχίζουν να στοιχειώνουν τη χώρα. Η απουσία ουσιαστικής αναδιανομής πλούτου και η εμμονή σε φορολογικές πολιτικές που πλήττουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα έχουν οδηγήσει σε αυτή την οικονομική και ψυχολογική εξαθλίωση.
Η αριστερά οφείλει να σηκώσει το γάντι: να απαιτήσει γενναία μέτρα στήριξης των νοικοκυριών, αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά της 13ης σύνταξης και επενδύσεις σε δημόσιες υπηρεσίες. Δεν αρκούν πια τα λόγια. Η Ελλάδα χρειάζεται μια ριζοσπαστική στροφή που θα βάλει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη. Αν η ΕΕ δεν μπορεί να σταθεί αλληλέγγυα, ας σταματήσει να παριστάνει την ένωση των λαών. Οι Έλληνες δεν αντέχουν άλλη λιτότητα, άλλη απόγνωση. Είναι ώρα για αντίσταση και διεκδίκηση.
Η Ιωάννα Λιούτα είναι Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια
