Ο Δημήτρης Μυλωνάς, είναι αναμφισβήτητα από τους πολυτάλαντους Έλληνες Σκηνοθέτης και ηθοποιός με αξιοζήλευτες επιτυχίες και συνεργασίες. Και ακόμη είναι και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του θεάτρου «Από Μηχανής».
Αυτή την περίοδο σκηνοθετεί την πολυβραβευμένη κωμωδία «Ήρωες» του Gerald Sibleyras, με κεντρικούς χαρακτήρες τρεις βετεράνους στρατιωτικούς, κλεισμένους σ’ ένα γηροκομείο. Τους ρόλους των τριών βετεράνων στρατιωτικών που, κόντρα σε όλα και κυρίως στον ίδιο τον χρόνο, βάζουν στόχο να ζήσουν όπως εκείνοι θέλουν ενσαρκώνουν οι Κώστας Αρζόγλου, Χρήστος Βαλαβανίδης και Πάνος Σκουρολιάκος. Ενώ η μετάφραση είναι της Μαριάννας Τόλη.
Η «60+» συνομίλησε με τον διακεκριμένο σκηνοθέτη για τους ΗΡΩΕΣ, την μοναξιά που βιώνουν πολλά άτομα στην Τρίτη ηλικία, την διέξοδο που προσφέρει το θέατρο αλλά βεβαίως και για το «Από Μηχανής» θέατρο του οποίου είναι ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής τα τελευταία χρόνια.
-Σκηνοθετείτε την παράσταση «Ήρωες» του Sibleyras, με κεντρικούς χαρακτήρες τρεις βετεράνους στρατιωτικούς, κλεισμένους σ’ ένα γηροκομείο. Πώς καταλήξατε στους τρεις πρωταγωνιστές της παράστασης;
«Με τον Χρήστο Βαλαβανίδη μάς συνδέει μια δυνατή σχέση, όχι μόνο γιατί το «Από Μηχανής» Θέατρο που από το 2017 έχω αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση, είναι δικό του και της Ασπασίας Κράλλη, «παιδί», αλλά και γιατί αυτή είναι η 3η φορά που τον σκηνοθετώ. Ήταν απόλυτα φυσική συνέχεια μόλις αποφάσισα να ανεβάσω το συγκεκριμένο έργο να απευθυνθώ κατευθείαν στον Χρήστο κι έπειτα εκείνος με έφερε σε επαφή με τους υπέροχους Αρζόγλου και Σκουρολιάκο με τους οποίους δεν είχα την τύχη έως τώρα να συνεργαστώ».
-Οι ήρωες σχεδιάζουν την απόδρασή τους, ακόμη και αν οι δυνάμεις τους δεν είναι με το μέρος τους. Τι τους κάνει να μην χάνουν την όρεξη για ζωή;
«Απέναντι στο αναπόφευκτο τέλος, κάποιοι δηλώνουν αδυναμία και παραιτούνται, άλλοι πάλι κάνουν ειρήνη και προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους στο έπακρο. Έτσι είναι και οι δικοί μας Ήρωες οι οποίοι ακόμα κι αν γκρινιάζουν, ακόμα κι αν κάποιες φορές τσακώνονται μεταξύ τους, στιγμή δεν σταματούν να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν την απόδραση τους από το γηροκομείο στο οποίο βρίσκονται, ώστε να νιώσουν ξανά νέοι. Δεν έχει καμιά σημασία αν τελικά θα τα καταφέρουν ή όχι, αυτό που είναι σημαντικό και πραγματικά τους αναζωογονεί, είναι ότι είναι μαζί και δεν τα παρατάνε!»
-Πρόκειται για μια πολυπαιγμένη κωμωδία. Σε ποια σημεία θ’ αγγίξει το ελληνικό κοινό;
«Οι «Ήρωες» είναι μια κωμωδία διαχρονική και οικουμενική γιατί συνδιαλέγεται με την αέναη αγωνία του ανθρώπου απέναντι στη φυσική φθορά. Εντούτοις αν κάτι πιστεύω θα αγγίξει ακόμα περισσότερο το ελληνικό κοινό είναι το γεγονός ότι ακριβώς επειδή ο δεσμός της οικογένειας παραμένει, ευτυχώς, ακόμα ισχυρός, οι 3 αξιαγάπητοι Ήρωες, όχι μόνο θα μας κάνουν να συγκινηθούμε και να γελάσουμε με την καρδιά μας αλλά και να θυμηθούμε αγαπημένους ηλικιωμένους συγγενείς».
-Η μοναξιά είναι μια από τις πιο δύσκολα διαχειρίσιμες καταστάσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας. Τι θα έπρεπε να γίνει, κατά τη γνώμη σας, από την πλευρά της πολιτείας;
«Οι άνθρωποι της 3ης ηλικίας είναι οι ήρωες της ζωής κι αξίζουν να τη ζουν με αξιοπρέπεια. Είναι χρέος της Πολιτείας να τούς προσφέρει προσβασιμότητα στο δημόσιο χώρο, ορατότητα, αξιοπρεπείς συντάξεις, δημόσια δωρεάν υγεία και ασφαλώς δομές δημιουργικής απασχόλησης και κοινωνικοποίησης στις οποίες ασφαλώς θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η επαφή με το θέατρο, είτε σε επίπεδο παρακολούθησης απλώς μιας παράστασης, είτε για τους πιο τολμηρούς, συμμετοχής τους σε κάποια ερασιτεχνική ομάδα».
-Είναι το θέατρο μια διέξοδος για τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους;
«Αναμφισβήτητα. Το θέατρο είναι γέννημα της δημοκρατίας, μια τέχνη που επινοήθηκε από τον άνθρωπο όχι απλώς ως διέξοδος αλλά και ως μέσο κατανόησης και συνδιαλλαγής με τη ζωή και τα ερωτήματα που εγείρει. Το θέατρο ήταν, είναι και θα είναι μια τέχνη βιωματική, μια τέχνη άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια τη ζωή».
-Ξεκινήσατε την πορεία σας ως ηθοποιός. Τι σας έκανε να στραφείτε στη σκηνοθεσία;
«Είχα την τύχη να υπάρξω στην ομάδα των πρώτων μαθητών του Στάθη Λιβαθινού όταν εκείνος επέστρεψε από τις σπουδές του στη Ρωσία. Ως γενναιόδωρος δάσκαλος μάς μετέφερε όλο το σύστημα της Ρωσικής Μεθόδου υποκριτικής όπως εκείνος το διδάχτηκε στη Μόσχα, ένα σύστημα που αντιμετωπίζει τον ηθοποιό ολιστικά και τού ζητά όχι απλώς να είναι εκτελεστικό όργανο του εκάστοτε σκηνοθέτη αλλά ασφαλώς πάντοτε υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες, να είναι σε θέση να διατηρεί τη σκηνική του αυτονομία. Η μετάβαση μου επομένως στη σκηνοθεσία ήταν απόλυτα ομαλή γιατί είχα ήδη γερές βάσεις. Άλλωστε κι όντας σκηνοθέτης, ουδέποτε έπαψα να παίζω όποτε με έναν τρόπο θα έλεγε κανείς ότι παίζω σκηνοθετώντας και σκηνοθετώ παίζοντας!»
-Τα τελευταία χρόνια είστε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του θεάτρου «Από Μηχανής». Πώς καταφέρνετε να ισορροπήσετε ανάμεσα στην δημιουργία και τις αυξημένες ανάγκες που προκύπτουν από μια τόσο απαιτητική θέση;
«Το να ισορροπείς ανάμεσα στην καλλιτεχνική ιδιότητα του σκηνοθέτη/ηθοποιού και σε εκείνη της διεύθυνσης ενός θεατρικού οργανισμού, δεν είναι εύκολο. Πρόκεινται για δύο πεδία πολλές φορές αντιμέτωπα κι εγώ καλούμαι να τα γεφυρώνω δίχως να κάνω έκπτωση από το καλλιτεχνικό μου έργο την ίδια όμως στιγμή όλο αυτό το εγχείρημα να μπορεί να είναι βιώσιμο. Οι εξαιρετικές συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια με σπουδαίους/ες δημιουργούς, οι πολλές και συγκινητικές επιτυχίες, οι θίασοι που επιλέγουν τις σκηνές του θεάτρου μας για να δείξουν τη δουλειά τους, οι περιοδείες που έχουμε κατά καιρούς πραγματοποιήσει, η ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ, είναι επιτεύγματα που επιβεβαιώνουν ότι όλη αυτή η προσπάθεια έχει και ουσία αλλά προπαντός ανταπόκριση».
Η παράσταση
Οι «ΗΡΩΕΣ» (πρωτότυπος τίτλος “Le Vent des Peupliers”), γραμμένο το 2003, παίχτηκε για πρώτη φορά στο Théâtre Montparnasse, ενώ έλαβε 4 υποψηφιότητες για το βραβείο “Molière” εκ των οποίων κι εκείνο του καλύτερου συγγραφέα. Έχει παιχτεί σε πολλές γλώσσες και σημαντικές θεατρικές σκηνές. Μάλιστα, μεταφράστηκε στα Αγγλικά από τον Τομ Στόπαρντ και παρουσιάστηκε στο West End του Λονδίνου, κερδίζοντας το “Lawrence Olivier Best New Comedy Award”.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Μαριάννα Τόλη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Λιντζέρης
Φωτισμοί: Βλάσης Θεοδωρίδης
Μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ουρανία Στυλιανού, Κατερίνα Γκίκα
Φωτογραφίες & Trailer: Δάφνη Δρακούλη
Πρωταγωνιστούν: Κώστας Αρζόγλου, Χρήστος Βαλαβανίδης, Πάνος Σκουρολιάκος
Πού: Κάτω Σκηνή «Από Μηχανής» Θεάτρου, Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο
Πότε: Από 16 Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη στις 21:00, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:30
Εισιτήρια: 18 € (κανονικό), 15 € (65+, ΑμεΑ, άνεργοι, φοιτητές)
Προπώληση: More.com
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5232097
