• Μάταια περίμεναν μέτρα ανακούφισης οι συνταξιούχοι και ο κόσμος της εργασίας
Του Κώστα Τσουκαλά*
Τόνοι μελανιού γράφτηκαν το προηγούμενο τρίμηνο, από τις ευρωεκλογές έως και πριν μια εβδομάδα για τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης σε ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό. Σπάνια έχουμε δει τόσο ηχηρή διάψευση των προσδοκιών που η ίδια η κυβέρνηση με πρόθεση εξέθρεψε.
Οι συνταξιούχοι κατάλαβαν, ακούγοντας τον Πρωθυπουργό, αντιλήφθηκαν πως και το 2025 η προσωπική διαφορά και η εισφορά αλληλεγγύης θα κρατούν καθηλωμένες τις συντάξεις τους. Ειδικά οι 550.000 περίπου συνταξιούχοι, στις συντάξεις των οποίων επιβάλλεται εισφορά αλληλεγγύης δεν θα καταλάβουν καν την αναιμική αύξηση του 2,2% στις συντάξεις τους, καθώς αυτή θα εξαφανιστεί από την εισφορά Δεν αρκούν 14 χρόνια αλληλεγγύης, καλούνται να δείξουν αλληλεγγύη για ακόμα μια χρονιά.
Παρότι η ακρίβεια παραμένει στα ύψη και το ήδη στις αρχές Σεπτεμβρίου διαπιστώνεται αύξηση της σε σχέση με τον Αύγουστο, οι συνταξιούχοι θα αρκεστούν σε μια αύξηση του 2,2%, χαμηλότερη ακόμα και του δομικού πληθωρισμού που στην πράξη αποτελεί μείωση της σύνταξης ως πραγματικού εισοδήματος. Το επίδομα προσωπικής διαφοράς έως και 200 ευρώ, για όσους συνταξιούχους έχουν προσωπική διαφορά, είναι «ψίχουλα» αν αναλογιστεί κανείς πόσο έχει φτάσει το κόστος ζωής.
Δεν άκουσαν τίποτα
Οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν άκουσαν τίποτα που να τους αφορά. Δεν θεωρούνται ευάλωτοι όπως τα άτομα με αναπηρία, οι δικαιούχοι οικογενειακών επιδομάτων και οι δικαιούχοι του ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος. Οι επικουρικές συντάξεις μένουν καθηλωμένες, καθώς δεν έχουν καμία αύξηση, ούτε βάσει του πληθωρισμού.
Με τις συντάξεις χηρείας δεν έχει βρεθεί λύση και πολλοί συνταξιούχοι λόγω θανάτου τελούν υπό ομηρία, καθώς ζουν με τον φόβο ότι θα τους ζητηθούν υπερβολικά ποσά ενώ δεν ευθύνονται για την μη ορθή εφαρμογή του νόμου.
Το νέο ασφαλιστικό που θα έλυνε σειρά ζητημάτων, παραπέμπεται στις καλένδες.
Για τα αναδρομικά των συνταξιούχων, δώρα κύριων συντάξεων, επικουρικές συντάξεις και δώρα επικουρικών συντάξεων, ούτε κουβέντα. Παρότι βρισκόμαστε στις παραμονές της δημοσίευσης της απόφασης του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, δεν έχει προϋπολογιστεί ποσό ούτε για τις 370.000 συνταξιούχους που έχουν προσφύγει δικαστικά πριν τον Ιούνιο του 2020.
Αύξηση για λίγους
Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα περιμένουν την αύξηση του κατώτατου μισθού αν και αυτός αφορά περίπου 550.000 μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Οι υπόλοιποι δεν περιμένουν τίποτα, όσο δεν στηρίζονται έμπρακτα οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας με καθιέρωση της επεκτασιμότητας τους και επαναφορά του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία.
Οι ανακοινώσεις για αύξηση 20% των νυχτερινών αποζημιώσεων των ένστολων έχουν αμιγώς συμβολικό χαρακτήρα καθώς τα ποσά που χορηγούν είναι πενιχρά. Η καθιέρωση της αυτοτελούς φορολόγησης των εφημεριών των γιατρών του ΕΣΥ με συντελεστή 22% είναι θετικό μέτρο αλλά δεν αλλάζει την πραγματικότητα, ότι το ελληνικό ιατρικό προσωπικό αμείβεται λιγότερο από σχεδόν κάθε άλλο στην Ευρώπη.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες εύλογα νιώθουν πως η κυβέρνηση τους ξέχασε. Ενώ υπήρχαν συνεχείς διαρροές για διορθωτικές κινήσεις στο καθεστώς φορολόγησης τους, ούτε ελάφρυνση βάσει οικογενειακού εισοδήματος προβλέφθηκε ούτε περαιτέρω δυνατότητα αμφισβήτησης των τεκμηρίων. Οι αλλαγές περιορίσθηκαν στην μείωση του ελάχιστου φορολογητέου ποσού σε περιοχές με λιγότερους από 1.500 κατοίκους, στον συγκριτικό και όχι προσθετικό υπολογισμό του κριτηρίου του μέγιστου μισθού εργαζομένου και στην ήδη από την περσινή ΔΕΘ ανακοινωμένη για το 2025 οριστική κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, η οποία προφανώς είναι σημαντική, αλλά δεν συγκρίνεται με τις πολλαπλάσιες επιβαρύνσεις που έφερε το νέο φορολογικό καθεστώς.
Η μείωση κατά 1% των ασφαλιστικών εισφορών προφανώς και ευνοεί την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας αλλά αφαιρεί και πολύτιμους πόρους από το κοινωνικό κράτος, οι οποίοι δεν ξέρουμε πως θα αναπληρωθούν.
Οι τρίτεκνοι θα απολαμβάνουν εφεξής δικαιώματα όπως η αυξημένη μοριοδότηση σε πανελλαδικές εξετάσεις, μετέγραφες φοιτητών, διορισμούς στο δημόσιο, μειωμένο τεκμήριο κατά 50% σε επαγγελματίες, μειωμένο τιμολόγιο ρεύματος και αγορά αυτοκινήτων με έκπτωση, αλλά δεν παύουμε να είμαστε ως χώρα τελευταίοι στην Ευρώπη στις φορολογικές ελαφρύνσεις των οικογενειών με περισσότερα από δύο τέκνα.
Τα φορολογικά υπερέσοδα και ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης, έδιναν δυνατότητες για περισσότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα στήριξης του κοινωνικού κράτους. Ελπίζουμε ο επιπλέον δημοσιονομικός χώρος που θα διαμορφωθεί το τελευταίο τρίμηνο του 2024 να κατευθυνθεί σε παρεμβάσεις στήριξης όσων έχουν ανάγκη χωρίς παρωπίδες και ιδεοληψίες.
• Ο Κώστας Τσουκαλάς είναι Δικηγόρος-Εργατολόγος
